بعد از عربستان، اوج‌گیری ازبکستان آغاز شد
مثل اینکه قرار است به‌زودی از فوتبال ازبکستان هم عقب بیفتیم. اگر برای هواداران فوتبال این مسئله دردناک است، برای مدیران فوتبال هیچ اهمیتی ندارد. چون آنها در باد صعود آسان به جام جهانی خواب رفته‌اند، اگر خودشان را به خواب نزده باشند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
شرق: مثل اینکه قرار است به‌زودی از فوتبال ازبکستان هم عقب بیفتیم. اگر برای هواداران فوتبال این مسئله دردناک است، برای مدیران فوتبال هیچ اهمیتی ندارد. چون آنها در باد صعود آسان به جام جهانی خواب رفته‌اند، اگر خودشان را به خواب نزده باشند. یواخیم لوو سرمربی اسبق آلمان، قرار است هدایت تیم ملی ازبکستان را به عهده بگیرد. بعد از عربستان که بیشتر ستاره‌های دنیای فوتبال را به خدمت گرفت و فوتبالش را زیرورو کرده، این بار نوبت به ازبکستان رسیده است. ما هم با مربیان درجه‌چندم لیگ خود را پیش می‌بریم و با جنگ و حاشیه امورات خود را می‌گذرانیم. باور کنید این‌قدر که هواداران فوتبال از این همه تغییر و تحول در تیم‌های همسایه حرص و جوش می‌خورند، اگر لحظه‌ای مسئولان فوتبال کشور به این اتفاقاتی که بیخ گوش‌شان می‌گذرد فکر کنند، با همین مربیانی که هر فصل از این تیم به تیم دیگری می‌روند، فوتبال ما در حال درجازدن هست و نیازی نیست که با داس و تیشه به پیکر رنجورش بیفتیم. تیم‌های عربی در حال هایجک بزرگ‌ترین بازیکنان فوتبال دنیا از تیم‌های اروپایی هستند و اینجا ما منتظر هستیم تا ناز فلان بازیکن را بکشیم و با میلیاردها تومان او را در تیم نگه داریم که در نهایت نمی‌تواند دستاوردی برای‌مان داشته باشد. بازیکنان میلیاردی که صنار بازی نمی‌کنند. اگر هم دست به دامن بازیکن یا مربی خارجی می‌شویم، اغلب افرادی هستند که دیگر در لیگ‌ها و فوتبال کشورشان جایگاه خاصی نداشته‌اند. ما عادت داریم که با این خریدهای فاجعه‌بار چشم بازار را کور کنیم. به نظر می‌رسد دوران تازه‌ای در فوتبال آسیا آغاز شده است. این سرآغاز مربوط به امسال و پارسال نیست. از زمانی شکل گرفت که دو تیم ژاپن و کره جنوبی میزبانی مشترک جام جهانی را به عهده گرفتند و ما فقط با لبخندی تمسخرآمیز این‌گونه میزبانی را به سخره گرفتیم. بیش از دو دهه است که فوتبال در آسیا حرکت خود را شروع کرده، نه ضربتی و باشتاب، بلکه عقلانی و آگاهانه، با فراهم‌کردن تمامی زمینه‌های لازم، از ابعاد اقتصادی گرفته تا جنبه‌های سیاسی تا از قِبَل آن به دیگر نتایج دلخواه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هم برسند. ژاپن و کره جنوبی که سال‌هاست فراتر از فوتبال آسیا هستند، عربستان هم پازل خود را تکمیل می‌کند و هر روز اصلاحات دیگری را به جهانیان نشان می‌دهد. با آمدن یواخیم لوو به ازبکستان نوبت به تیم‌هایی رسیده که روزگاری بخشی از شوروی سابق بودند. آنها که «ته‌مایه»ای از فوتبال قدرتی شوروی سابق را یدک می‌کشیدند حالا به دنبال استقلال کامل هستند. در عوض بازیکنان خارج‌نشین ما هم بدون تیم از موقعیت ممتاز خود در تیم ملی مطمئن هستند و خیلی برای بازی‌کردن در لیگ‌های طراز اول دنیا خودشان را خسته نمی‌کنند، ضرورتی هم ندارد. آنها نورچشمی‌هایی هستند که بازی کنند یا نه، به تیم ملی دعوت می‌شوند. علیرضا جهانبخش کاپیتان تیم ملی بدون تیم است، سردار آزمون مصدوم شده، سر نخواستن طارمی دعواست و بقیه هم دلارهای نفتی فوتبال کشورهای عربی را پارو می‌کنند. باید منتظر باشیم تا دوران نزول فوتبال از راه برسد. شاید بعضی‌ها معتقد باشند که فوتبال مدت‌هاست که دیگر قدرتی ندارد، گذشت زمانی که فشار افکار عمومی مدیران فوتبالی را وادار می‌کرد تا به دنبال مربیان خوب باشند. اجازه بدهیم عربستان، ازبکستان، قطر، ژاپن و کره جنوبی و دیگر کشورهای آسیایی راه خودشان را بروند، ما هم تماشاگران خوبی هستیم.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
