پیاتزا به دنبال راهی جدید در والیبال

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

شرق: تیم ملی والیبال ایران در رقابت‌های لیگ ملت‌ها 2025 موفق شد سومین پیروزی خود را به دست آورد. تیمی که مدت‌ها با اسامی سرشناس و شناخته به میادین والیبال می‌رفت،‌ مدت‌هاست پوست‌اندازی کرده و با یک مربی ایتالیایی به تدریج هم آینده را می‌سازد و هم نتیجه خوب می‌گیرد. روبرتو پیاتزا با اینکه دیر به ایران رسید اما خیلی سریع توانست با تغییرات اساسی و استفاده از جوانان، تیم آماده و با انگیزه‌ای را راهی مسابقات کند. در حالی که هر زمان اسم والیبال می‌آید همه درخشش ولاسکو را به خاطر می‌آورند،‌ اما باید بپذیریم که دوران طلایی ولاسکو گذشت و والیبال نیاز به یک پوست‌اندازی اساسی داشت. تیمی که به تدریج اسیر حاشیه‌های بازیکن‌سالاری شده بود و اقتدار هر مربی به‌راحتی تحت تأثیر بازیکنان قرار می‌گرفت. اما به نظر می‌رسد پیاتزا حداقل مسیر راحت‌تری در پیش دارد؛ بازیکنانی که ادعا ندارند و برای رسیدن به افتخار و دستاوردهای بیشتر به دنبال اثبات خود به مربی هستند. حتی به نظر می‌رسد پیاتزا هم با علاقه و حرفه‌ای در جایگاه درستی ایستاده است. او درک درستی از والیبال حرفه‌ای دارد. شاید یکی از مربیانی باشد که بتواند نسل طلایی را تحویل جامعه والیبال دهد؛ نسلی که بار دیگر بتواند والیبال ایران را در جهان صاحب اسم و رسم کند. هر‌چند‌ وجود مربی خارجی در سطح ملی همیشه همراه با سنگ‌اندازی‌هایی همراه است ولی باید این واقعیت را بپذیریم که نگاه حرفه‌ای آنها بارها ناجی رشته‌های ورزشی بوده است. او بعد از بازی مقابل آرژانتین گفت:‌ «الان یک ماه است که با تیم ایران هستم، پس واقعا تلاش می‌کنم فرهنگ ایران را درک کنم. شما نیاز دارید که مدت زمان زیادی داشته باشید تا با این امر آشنا شوید، پس الان خیلی زود است که بخواهم در مورد تفاوت‌ها صحبت کنم. برخی از بازیکنان انگلیسی صحبت می‌کنند و برخی دیگر نیاز به مترجم دارند که سایر بازیکنان به آنها کمک می‌کنند. مسئله زبان مشکل نیست، چون باید در مورد والیبال صحبت کنیم. من موارد خیلی کمی را تغییر دادم؛ مورد اول اینکه به بازیکنان باتجربه‌تر تابستان را استراحت دادم پس آنها باید ریکاوری کرده و ذهن خود را پاک کنند. نمی‌دانم چگونه اما سعی می‌کنم بهترین خودم را انجام دهم. همیشه فشاری که از بیرون به من وارد می‌شود، بسیار کم است، چون خودم بیشتر از همه خودم را تحت فشار قرار می‌دهم پس هیچ‌کس این فشار را متوجه نمی‌شود». به این می‌گویند حرفه‌ای‌گری و حرفه‌ای‌بودن.