آنچه از ماجرای مهم قتل چارلی کرک می‌دانیم...
دانلد ترامپ، چارلی کرک، دستیار بسیار نزدیک خود را «بزرگ و حتی افسانه‌ای» توصیف کرده، و مرگ وی را «روزی سیاه برای آمریکا» خواند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
دانلد ترامپ، چارلی کرک، دستیار بسیار نزدیک خود را «بزرگ و حتی افسانه‌ای» توصیف کرده، و مرگ وی را «روزی سیاه برای آمریکا» خواند. او در رابطه با ترور کرک دستور داد پرچم‌ها به حالت نیمه‌افراشته درآیند. ترامپ در شبکه «تروث سوشال» نوشت: «چارلی کرک بزرگ و افسانه‌ای درگذشت. هیچ‌کس مانند چارلی، جوانان ایالات متحده آمریکا را درک نمی‌کرد و به آن‌ها اهمیت نمی‌داد. او مورد علاقه و احترام همه، به‌خصوص من، بود و حالا او رفته است.»در همین حال، ترامپ در واشینگتن دولتی تا حد زیادی قائم‌به‌شخص ساخته که در نتیجه، رفتار دولت منوط به احوال شخصی اوست. وقتی دولت آمریکا در قبال گسترش استراتژیک حملات روسیه در خط تماس اروپا بسیار ملایم واکنش نشان می‌دهد، توجهات به این سو معطوف می‌شود که نگاه شخصی ترامپ آن‌چنان به قتل چارلی کرک و البته پرونده اپستین گره خورده که گویی از پرداختن به موضوعات استراتژیک کلان بازمانده است.
اما این واقعه، تنها به یک عزاداری شخصی محدود نمی‌شود، بلکه نمادی است از گسل عمیق سیاسی و اجتماعی‌ای که آمریکا را فراگرفته است و مواضع لیبرال‌ها که در دوگانه دموکرات-جمهوری‌خواه سری در سرها درمی‌آورد. کرک (که یکی از سرشناسترین چهره‌های محافظه‌کار و از پایه‌گذاران سازمان «ترنینگ پوینت USA» بود) در جریان یک رویداد عمومی در دانشگاه یوتا هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. او که میزبان برنامه‌ای پرطرفدار بود و نزدیک به ۴ میلیون دنبال‌کننده در سایبرفضا داشت. او به‌عنوان یکی از بلندگوهای جنبش «مگا» شناخته می‌شد، و همین، او را به هدفی نمادین برای مخالفان تبدیل کرده بود.پس از این حادثه، نه‌تنها ترامپ، که دیگر چهره‌های سیاسی از جمله باراک اوباما و جو بایدن نیز این عمل را محکوم کردند، اما این محکومیت‌های ظاهری نتوانست شکاف ژرف ایدئولوژیک و خشم فزاینده میان دو جناح را پنهان کند، طوری که نمایندگان دقیقه رقیقه سکوت در کنگره را بر هم زدند و نشان دادند که نمی‌توانند در این عزاداری با ترامپ همراهی کنند. این قتل ادامه منطقی خشونت سیاسی‌ای است که در سال‌های اخیر در آمریکا عادی‌سازی شده است، جایی که دو طرف یکدیگر را نه رقیب، که دشمن می‌پندارند.گفته می‌شود انگیزه قاتل، تایلر رابینسون ۲۲ ساله نیز به‌گونه‌ای نمادین از همین شکاف فرهنگی و ارزشی سرچشمه می‌گیرد. بر پایه گزارش‌های منابعی چون آکسیوس، رابینسون احتمالاً تحت تأثیر دیدگاه‌های کرک در مورد هویت جنسیتی (و به‌طور مشخص واکنش هم‌اتاقی تراجنسیتی‌اش) تحریک شده بود. هم‌اتاقی وی (که با او رابطه داشته) پس از حادثه به شدت شوکه شده و ایمیل‌های رابینسون را (که در آن به اسلحه‌ای پنهان‌شده اشاره کرده بود) در اختیار مقامات قرار داده است.
مع‌الوصف، این ترور، تنها یک جنایت شخصی نیست، بلکه محاسبه‌ای سیاسی دقیقی از جانب لیبرال‌هاست در میانه میدانی به شدت قطبی‌شده. ترامپ اکنون در موضعی دشوار قرار گرفته: یا باید در برابر خواست هوادارانش برای اعمال خشونت متقابل تسلیم شود که می‌تواند به سرکوب و هرج‌ومرج بیشتر بینجامد، یا با محافظه‌کاری عمل کند و ریسک عصبانیت پایگاه خود را بپذیرد؛ پایگاهی که در قضیه اپستین به قدر کافی تحریک شده است. صرف‌نظر از هیاهوی رسانه‌ای، آینه‌ای است از بحرانی بزرگ‌تر: بحران نهادهای فرسوده، گفت‌وگوی از‌دست‌رفته، و آینده‌ای نامعلوم برای دموکراسی در آمریکا. آن‌ها که از نزدیک مسائل امریکا را تعقیب می‌کنند، آن‌چنان از برخوردهای خشن در فضای سیاسی و اجتماعی امریکا شگفت‌زده‌اند که بعید نمی‌دانند ترامپ سالگرد ورود خود به کاخ سیاه را نبیند!
آخرین اخبار جهان را از طریق این لینک پیگیری کنید.
