انگلیس به دنبال سرمایه‌گذاری یک میلیاردی در جنگ سایبری
دولت انگلیس در اقدامی تازه از راه‌اندازی یک واحد ویژه برای انجام عملیات تهاجمی سایبری علیه کشورهای به اصطلاح متخاصم خبر داده و اعلام کرده است که بیش از یک میلیارد پوند برای تقویت ساختار دیجیتال نظامی خود هزینه خواهد کرد؛ اقدامی که در عین نمایش قدرت، نشانه‌ای از افزایش نگرانی‌ها درباره آسیب‌پذیری‌های فزاینده زیرساخت‌های این کشور ارزیابی می‌شود.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق ؛ جان هیلی وزیر دفاع انگلیس طی بازدیدی از مقر فرماندهی سایبری ارتش در شهر کورشام، ضمن اعلام تشکیل «فرماندهی سایبری و الکترومغناطیسی» از اختصاص بودجه‌ای بالغ بر یک میلیارد پوند برای تقویت توانمندی‌های دیجیتال ارتش خبر داد. وی در سخنانی گفت: «کیبورد به سلاح جنگی تبدیل شده است و ما نیز در حال پاسخ دادن به این واقعیت هستیم.»
بر اساس گزارش‌ها، این فرماندهی جدید بخشی از سند راهبرد دفاعی دولت کی‌یر استارمر است که قرار است به‌زودی منتشر شود و به‌عنوان اولین راهبرد نظامی جامع دولت حزب کارگر تلقی می‌شود.
وزیر دفاع انگلیس ادعا کرد: «فرماندهی سایبری بخشی از توان جدید برای انجام عملیات دفاعی و تهاجمی است و ما به‌صراحت اعلام می‌کنیم که قابلیت انجام حملات سایبری علیه دولت‌های متخاصم مانند روسیه و چین را ارتقا می‌دهیم.»
گفته می‌شود که در بخشی از این طرح، قرار است سامانه‌ای موسوم به «وب هدف‌گیری دیجیتال» تا سال ۲۰۲۷ راه‌اندازی شود که با بهره‌گیری از هوش مصنوعی و ارتباط میان سیستم‌های تسلیحاتی، تصمیم‌گیری در میدان نبرد را تسریع خواهد کرد. این ساختار که در فضای رسانه‌ای غرب با عنوان «kill web» شناخته می‌شود، با الهام از تجربه اوکراین در شناسایی سریع مواضع روسیه و انجام حملات دقیق طراحی شده است.
جان هیلی در همین زمینه گفت: «آینده جنگ‌ها متعلق به نیروهایی است که سریع‌تر از دشمن نوآوری می‌کنند، به هم متصل هستند و از اطلاعات بهره‌برداری فوری می‌کنند. فرماندهی سایبری ما این هدف را دنبال می‌کند.»
وی همچنین افزود که تا پیش از این، نیروهای مسلح انگلیس به‌طور پراکنده در فضای سایبری عمل می‌کردند، اما این ساختار جدید با تجمیع نیروها و اختیارات بیشتر، عملکرد یکپارچه‌ای را ایجاد خواهد کرد.
تهدید روزافزون یا کمبود مزمن؟
اگرچه دولت انگلیس این اقدام را گامی در راستای تقویت بازدارندگی سایبری می‌داند، اما آمارهای رسمی منتشرشده در ماه‌های اخیر از واقعیتی نگران‌کننده در داخل این کشور حکایت دارد. طبق گزارش وزارت دفاع انگلیس، تنها در دو سال گذشته بیش از ۹۰ هزار حمله سایبری علیه ساختارهای نظامی انگلیس صورت گرفته که از نظر شدت و پیچیدگی نیز روندی افزایشی داشته‌اند.
هم‌زمان، گزارش اخیر کمیته حسابرسی عمومی مجلس عوام انگلیس نشان می‌دهد که بیش از یک‌چهارم سامانه‌های رایانه‌ای بخش عمومی انگلیس همچنان از فناوری‌های قدیمی و آسیب‌پذیر موسوم به «legacy systems» استفاده می‌کنند. در این گزارش هشدار داده شده که زیرساخت‌های دولتی به‌طور فزاینده‌ای در برابر حملات سایبری عقب مانده‌اند و کمبود شدید نیروی متخصص این شکاف را تشدید کرده است.
هرچند مقام‌های انگلیسی در سخنان خود تمرکز را بر تهدیدات خارجی قرار داده‌اند، اما انتقادات گسترده‌ای در محافل مستقل درباره رویکرد فزاینده‌سازی تهدید به‌عنوان ابزاری برای توجیه افزایش بودجه نظامی مطرح است.
در سند دفاعی جدید انگلیس، بودجه نظامی قرار است تا سال ۲۰۲۷ به ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی افزایش یابد؛ رقمی که به‌گفته ناظران با کاهش بودجه کمک‌های خارجی و سایر هزینه‌های اجتماعی تأمین خواهد شد. این در حالی است که دبیرکل ناتو خواستار افزایش سهم هزینه نظامی کشورها به بالاتر از ۳.۵ درصد و دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا تا ۵ درصد شده است.
کارشناسان در انگلیس بر این باورند که جنگ سایبری دیگر صرفاً یک تهدید بالقوه نیست، بلکه به واقعیتی تثبیت‌شده در معادلات امنیتی قدرت‌های جهانی تبدیل شده است. در چنین شرایطی، تصمیم دولت انگلیس برای راه‌اندازی فرماندهی سایبری و سرمایه‌گذاری بیش از یک میلیارد پوند در این حوزه را می‌توان تلاشی برای بازتعریف نقش این کشور در معماری امنیتی دیجیتال جهان دانست. این اقدام در ظاهر نشان‌دهنده تلاش لندن برای ارتقای بازدارندگی سایبری و پاسخ به تهدیدات ادعایی از سوی دولت‌های رقیب است، اما در بطن خود، حاکی از نگرانی‌های فزاینده‌ای نسبت به ضعف ساختاری زیرساخت‌های دیجیتال و عقب‌ماندگی نهادهای دولتی در برابر موج روزافزون حملات سایبری نیز هست.
از این منظر، شکاف میان ادعاهای راهبردی و واقعیت فنی دستگاه‌های دولتی، به‌ویژه با توجه به هشدارهای رسمی درباره فناوری‌های منسوخ و کمبود نیروی متخصص، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا این تحول صرفاً یک نمایش قدرت رسانه‌ای است یا تلاشی ناگزیر برای جبران آسیب‌پذیری‌هایی که دیگر قابل انکار نیستند.
