"لئوی چهاردهم"؛ چهره‌ای نو در واتیکان
اولین پاپ آمریکایی تاریخ کیست؟
کاردینال روبرت اف. پرووست، چهره‌ای آمریکایی-پِرویی، به عنوان پاپ جدید منصوب شد. او نام «لئوی چهاردهم» را برای خود انتخاب کرد. این انتخاب تاریخی، با توجه به سابقه دیرینه واتیکان در پرهیز از انتخاب پاپی از ایالات متحده، فصل جدیدی را برای کلیسای کاتولیک رقم می‌زند.
یک انتخاب تاریخ‌ساز
کاردینال روبرت اف. پرووستِ آمریکایی‌الاصل به عنوان پاپ جدید برگزیده شد و نام «لئوی چهاردهم» را برای خود انتخاب کرد. او نخستین پاپ از آمریکای شمالی در تاریخ کلیسای کاتولیک محسوب می‌شود. این انتصاب، با توجه به نفوذ ژئوپلیتیک ایالات متحده، رویدادی مهم و قابل تأمل برای واتیکان و جهان مسیحیت است و می‌تواند فصل جدیدی را رقم بزند.
از شیکاگو تا واتیکان
پرووست ۶۹ ساله، متولد ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ در شیکاگو است. او علاوه بر تابعیت آمریکایی، شهروندی پرو را نیز داراست؛ کشوری که سال‌ها در آن به عنوان مبلغ مذهبی و سپس اسقف اعظم خدمت کرده است. این تجربه دوگانه فرهنگی، یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد او در میان کاردینالها به شمار می‌رود و نگاه‌ها را به خود جلب کرده است.
معتمدِ پاپ فرانسیس
پاپ فرانسیس در سال ۲۰۲۳ پرووست را به واتیکان فراخواند تا ریاست «شورای امور اسقفان» را بر عهده بگیرد؛ دفتری قدرتمند که مسئولیت بررسی و گزینش نامزدهای اسقفی از سراسر جهان را دارد. این انتصاب نشان از اعتماد عمیق پاپ فرانسیس به او و جایگاه ویژه پرووست در ساختار تصمیم‌گیری واتیکان داشت.
فراتر از یک آمریکایی
تابوی دیرینه انتخاب پاپ از آمریکا، به دلیل قدرت ژئوپلیتیک این کشور، همواره چالشی بزرگ بوده است. با این حال، رسانه‌های ایتالیایی به پرووست لقب «کمتر آمریکایی‌ترینِ آمریکایی‌ها» را داده‌اند. سال‌ها زندگی و خدمت در پرو و داشتن تابعیت این کشور، به او چهره‌ای بین‌المللی‌تر بخشیده و این چالش را برایش کمرنگ‌تر کرده است.
تجربه رهبری در سطح جهانی
پرووست پیش از این، دو دوره به عنوان رهبر کل یا «پریور ژنرال» فرقه مذهبی آگوستینیان انتخاب شده بود؛ فرقه‌ای که در قرن سیزدهم توسط سنت آگوستین تأسیس شد. این سابقه رهبری در یک تشکیلات مذهبی جهانی، تجربه گران‌بهایی برای مدیریت امور پیچیده واتیکان در اختیار او قرار داده است و او را متمایز می‌کند.
مردی برای تمام فصول
بخش قابل توجهی از فعالیت‌های پرووست در پرو، در قالب هیئت‌های تبلیغی آگوستینیان بوده است. او در آنجا به دلیل کارایی چندجانبه و توانایی‌اش در راهبری میانه‌رو میان اسقف‌های چپ‌گرای متمایل به «الهیات آزادی‌بخش» و محافظه‌کاران تحت نفوذ «اپوس دئی»، شهرت و اعتبار ویژه‌ای کسب کرد و توانست تعادل را حفظ کند.
شخصیتی آرام و مدیری کارآمد
پرووست به عنوان فردی آرام و شنونده‌ای خوب شناخته می‌شود. او طی دو سال اخیر، با مدیریت قدرتمند «شورای امور اسقفان» در واتیکان، اعتبار خود را به عنوان یک مدیر کارآمد تثبیت کرده است. این جایگاه، او را در تماس مستقیم با سلسله مراتب جهانی کلیسای کاتولیک قرار داده و شبکه‌ای گسترده برایش ایجاد نموده است.
میراث‌دار اصلاحات فرانسیس؟
انتخاب پرووست می‌تواند به معنای تحکیم میراث پاپ فرانسیس تلقی شود، اما با تأکیدی بیشتر بر شایستگی آرام و مدیریتی به‌جای شور و حرارت کاریزماتیک. این رویکرد می‌تواند برای بسیاری از کاردینال‌های انتخاب‌کننده که به دنبال ثبات و تداوم اصلاحات هستند، گزینه‌ای اطمینان‌بخش و دلگرم‌کننده باشد.
نوگرایی در عمل
پرووست در دوران مسئولیت خود در رم، اگرچه حضوری کم‌حاشیه در انظار عمومی داشت، اما نقش کلیدی در یکی از انقلابی‌ترین اصلاحات پاپ فرانسیس ایفا کرد: افزودن سه زن به هیئت رأی‌دهنده‌ای که درباره معرفی نامزدهای اسقفی به پاپ تصمیم‌گیری می‌کنند. این اقدام نشان از نگاه باز و نوگرای او دارد.
فصلی نو با "لئوی چهاردهم"
با وجود نگرانی‌هایی درباره سن نسبتاً جوان پرووست و احتمال یک دوره پاپی طولانی، اکثریت کاردینال‌های انتخاب‌کننده این دغدغه‌ها را نادیده گرفتند. انتخاب او به عنوان اولین پاپ از ایالات متحده، یک تغییر و تحول تاریخی برای کلیسای کاتولیک است و جهان مسیحیت با کنجکاوی آینده را دنبال خواهد کرد.
