زمان دقیق ظهور ماه صورتی

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

برخی رسانه‌ها نوشته‌اند که ماه به رنگ صورتی یا قرمز درخشان دیده خواهد شد و منظره‌ای خارق‌العاده در آسمان شب پدید می‌آید. اما واقعاً چقدر از این اخبار حقیقت دارد؟برای پاسخ به این پرسش و رمزگشایی از پشت‌پرده این پدیده آسمانی، سراغ انجمن نجوم ایران رفتیم تا از زبان متخصصان، واقعیت را بشنویم.

در روزهای اخیر، خبری درباره وقوع پدیده‌ای موسوم به «ماه کامل توت‌فرنگی» در تاریخ‌های بیستم و بیست‌و‌یکم خرداد ۱۴۰۴ در فضای مجازی بازتاب گسترده‌ای داشته است. گفته شده بود که این پدیده هر ۱۸.۶ سال یک‌بار رخ می‌دهد و در جنوبی‌ترین موقعیت ماه در مدارش به وقوع می‌پیوندد.

رویت ماه توت‌ فرنگی خرداد ۱۴۰۴

در همین زمینه، ظم کوکرم، سخنگوی کمیته آماتوری انجمن نجوم ایران،  به تشریح این موضوع پرداخت و تأکید کرد که برخلاف آنچه در فضای مجازی مطرح شده، این پدیده از نظر بصری تفاوت چشمگیری با سایر ماه‌های کامل ندارد و ویژگی خاصی برای مشاهده با چشم غیرمسلح نخواهد داشت.

وی با اشاره به این‌که ماه کامل ۲۰ خرداد به‌طور کلی مشابه دیگر ماه‌های کامل در طول سال دیده می‌شود، گفت: نه رنگ آن تفاوت محسوسی دارد و نه اندازه‌اش با ماه‌های کامل دیگر تفاوت چشمگیری دارد. تنها تغییری که ممکن است برای برخی قابل توجه باشد، طلوع ماه از سمت جنوب شرقی و قرار گرفتن آن در ارتفاعی پایین‌تر نسبت به افق جنوبی است؛ تغییری که البته با چشم غیرمسلح به سختی قابل تشخیص است، مگر با استفاده از ابزارهای دقیق سنجش ارتفاع.

کوکرم در ادامه افزود: در شب سه‌شنبه، ماه در فاصله‌ای در حدود ۴۰۰ هزار کیلومتری از زمین قرار دارد که نسبت به برخی شب‌های دیگر کمی دورتر است. همین موضوع باعث می‌شود قرص ماه اندکی کوچک‌تر به نظر برسد.

دلیل پدیده ماه توت فرنگی

به گفته وی، این پدیده به دلیل انحراف زاویه‌ای مدار ماه نسبت به مدار زمین رخ می‌دهد؛ به‌طوری که مدار گردش ماه حدود ۵ درجه نسبت به صفحه مدار زمین به دور خورشید انحراف دارد. این انحراف موجب می‌شود ماه گاهی در ارتفاعی بالاتر یا پایین‌تر نسبت به افق ظاهر شود.

سخنگوی انجمن نجوم توضیح داد: ماه کامل در این تاریخ در صورت فلکی عقرب قرار می‌گیرد و در نیمه‌شب، در ارتفاعی نسبتاً پایین در افق جنوبی دیده خواهد شد. این وضعیت نسبت به ماه‌های کامل سال‌های گذشته در همین بازه زمانی، تفاوت‌هایی جزئی دارد؛ اما برای عموم مردم و بدون تجهیزات رصدی، به‌سختی قابل مشاهده و تشخیص است.