نمایش فلسفه تولید در قامت طراحی مفهومی
پازلی در حال تکمیل؛ وقتی قطعات خودرو بدون بدنه، فرم می‌سازند
در بیستمین نمایشگاه بین‌المللی قطعات خودرو، شرکت کروز با یک طراحی متفاوت و خلاقانه توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب کرد. برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، در استند این شرکت خبری از بدنه کامل خودرو نبود؛ بلکه قطعات مختلف خودرو به‌صورت سه‌بعدی و معلق در فضا چیده شده بودند. این چیدمان خاص، که بیشتر شبیه یک پازل ناتمام بود، طوری طراحی شده که بیننده با نگاه کردن به آن، فرم کلی یک خودرو را در ذهن خود تصور کند—بی آنکه بدنه‌ای واقعی وجود داشته باشد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
در طراحی مفهومی جدید شرکت کروز، خبری از بدنه خودرو نیست. قطعات تولیدی شرکت در فضایی سه‌بعدی و بی‌واسطه، مانند یک پازل انفجاری به نمایش درآمده‌اند؛ پازلی که هنوز کامل نشده و قرار هم نیست کامل شود. چرا که این ناتمامی، بازتابی از فلسفه نوآوری در کروز است؛ مسیری بی‌پایان در تولید، توسعه و خلاقیت.
در جهان خودرو، آنچه چشم را می‌رباید معمولاً پوسته صیقلی، بدنه قدرتمند یا خطوط دینامیک طراحی است. اما اگر این پوسته را برداریم، چه می‌ماند؟ قطعاتی که هر یک نقشی حیاتی دارند؛ قلب تپنده خودرو که در پس‌زمینه می‌تپد و دیده نمی‌شود. در نمایشگاه اخیر، شرکت کروز روایتی متفاوت از این پس‌زمینه ارائه داد؛ روایتی بی‌واسطه از قطعات، نوآوری و فلسفه طراحی. در مرکز استند این شرکت، خبری از بدنه کامل خودرو نبود، اما تماشاگران بی‌اختیار ایستادند، نگاه کردند و فرم را احساس کردند—در فضایی میان واقعیت و خیال.
هدف اصلی از طراحی این کانسپت، نمایش خلاقانه قطعات تولیدی شرکت کروز در بستری بود که برای مخاطب نه‌تنها جذاب باشد، بلکه حس حضور در فضای یک خودرو را نیز منتقل کند. در این نمایش مفهومی، برخلاف الگوهای متداول، خبری از پوسته خودرو نیست. قطعات به شکل یک مدل سه‌بعدی انفجاری در فضا معلق‌اند؛ بی‌واسطه و شفاف.
یکی از طراحان پروژه با اشاره به این رویکرد توضیح داد که برای القای حس فرم کلی خودرو، به‌جای بدنه سنتی، از مجموعه‌ای از المان‌های بصری استفاده شده است.
او گفت: «ما به‌جای ترسیم دقیق یک خودرو، فرمی ذهنی از خودرو را در ذهن بیننده شکل دادیم. فریم‌هایی که اطراف این قطعات چیده شده‌اند، به‌صورت ناقص و آگاهانه نامتقارن طراحی شده‌اند تا مخاطب را به کشف شکل کلی خودرو دعوت کنند.»
به گفته او، این عدم تقارن عمدی است و هدف آن، برانگیختن کنجکاوی مخاطب است: «وقتی بیننده از زوایای مختلف به این کانسپت نگاه می‌کند، در ذهن خود فرم بیرونی خودرو را تکمیل می‌کند. این تجربه‌ای پویا و تعاملی است که مخاطب را به چرخیدن دور کانسپت و درک تدریجی آن ترغیب می‌کند.»
اما فراتر از فرم، این طراحی حامل یک روایت است؛ روایتی درباره فلسفه کروز در مسیر تولید و نوآوری. طراح پروژه در این‌باره گفت: «ما این کانسپت را به شکل یک پازل ناتمام طراحی کردیم؛ درست مانند فرایند نوآوری در شرکت کروز که همواره در حال گسترش و تکمیل است. قطعات معلق در فضا، مثل ایده‌هایی هستند که هنوز جای خود را پیدا نکرده‌اند؛ اما در حال پیوستن به تصویر نهایی‌اند.»
در بخش‌هایی از این کانسپت، المان‌های فناورانه نیز دیده می‌شود. طراح پروژه با اشاره به طراحی چراغ‌های مفهومی درباره این مدل افزود: «در این کانسپت از فرم جدیدی برای چراغ استفاده کردیم که نام آن را داینامیک پیکسل LED گذاشتیم. این چراغ‌ها می‌توانند بدون نیاز به تعویض فیزیکی، گرافیک خود را تغییر دهند و به کاربر امکان شخصی‌سازی چراغ را در حالت دی‌لایت بدهند. ایده‌ای که قابلیت پیاده‌سازی در آینده نزدیک را دارد.»
او تأکید کرد که این مدل مفهومی صرفاً نمایشی نیست و قابلیت توسعه به یک محصول واقعی را دارد: «می‌توان این کانسپت را به‌عنوان پایه‌ای برای طراحی خودروهای آینده و تولید انبوه در نظر گرفت. قابلیت فنی و فلسفه طراحی آن، هر دو پتانسیل تجاری‌سازی را دارند.»
این پازل ناتمام که در مرکز استند شرکت کروز جا گرفته، صرفاً یک شیء طراحی‌شده نیست؛ بلکه بیانیه‌ای تصویری است درباره فلسفه شرکتی که تولید را نه یک فرایند خطی و ایستا، بلکه پازلی می‌بیند که هر روز در حال کامل‌تر شدن است—و شاید هیچ‌گاه تمام نشود.
آخرین اخبار اقتصادی را از طریق این لینک پیگیری کنید.
