پرسپولیس با هلیکوپتر اوج میگیرد؟
پاسخ منفی به این پرسش یکی از راحتترین کارهای ممکن است؛ وحید هاشمیان سابقه مربیگری قابل ملاحظهای ندارد؛ او تنها در تیمهای پایه هامبورگ آلمان مربیگری کرده و مدتی دستیار ویلموتس و اسکوچیچ در تیم ملی ایران بوده است و دیگر هیچ! در واقع وحید هاشمیان حتی مربیگری در لیگ پرتلاطم و پرحاشیه ایران را با نشستن روی نیمکت تیمهای کوچک این فوتبال هم تجربه نکرده است. با اینهمه او حالا روی یکی از داغترین و بزرگترین نیمکتهای این لیگ نشسته است.

به گزارش گروه رسانهای شرق،
پاسخ منفی به این پرسش یکی از راحتترین کارهای ممکن است؛ وحید هاشمیان سابقه مربیگری قابل ملاحظهای ندارد؛ او تنها در تیمهای پایه هامبورگ آلمان مربیگری کرده و مدتی دستیار ویلموتس و اسکوچیچ در تیم ملی ایران بوده است و دیگر هیچ! در واقع وحید هاشمیان حتی مربیگری در لیگ پرتلاطم و پرحاشیه ایران را با نشستن روی نیمکت تیمهای کوچک این فوتبال هم تجربه نکرده است. با اینهمه او حالا روی یکی از داغترین و بزرگترین نیمکتهای این لیگ نشسته است.
وحید هاشمیان حتی سابقه پررنگی هم در پوشیدن پیراهن پرسپولیس ندارد. او مدتی کوتاه عضو این باشگاه بوده است و هواداران این تیم خاطرات چندانی با او ندارند. سابقه پرسپولیسی بودن وحید هاشمیان به قدری کوتاه است که پیشکسوتان این باشگاه به خودشان اجازه دهند به حضور او روی نیمکت تیم محبوبشان خرده بگیرند و تعداد بازیهای او را برای این باشگاه بشمارند و به نوعی او را پرسپولیسی تمامعیار هم به حساب نیاورند. او در دورهای به عضویت پرسپولیس درآمد که این تیم مدتها از روزهای خوش خود فاصله گرفته بود و جز در جام حذفی و البته قهرمانی در فصل ۸۶ - ۸۷ لیگ برتر ایران دستاوردی نداشت.
از سوی دیگر وحید هاشمیان در دوران بازی همواره یکی از بیسروصداترین بازیکنان و کمحاشیهترین آنها بوده و جز در یک مورد، خداحافظی از تیم ملی به قهر، داستان دیگری نداشته و به قولی کمتر از هر بازیکن دیگری سوژه روزنامههای ورزشی بوده است. حضور او در صفحه اول روزنامههای ورزشی وقت بیش از هر موضوعی به درخشش و گلزنیهایش برای پاس، هامبورگ، بوخوم و تیم ملی و پیوستنش به بایرن مونیخ وابسته بوده است، نه مدل مو و رنگ کفش و یاغیگریهای آنچنانی و قهر و آشتیهای عاشقانه و غیرعاشقانه. با این همه او حالا در قامت سرمربی پرسپولیس وارد لیگی شده است که کارشناسانش بدشان نمیآید بگویند داشتن تاکتیک و تجربه و روش و تمرین برای قهرمانی یک چیز است، درآوردن کار کنار زمین و جنگیدن و اجرای نمایش برای دلبری از هوادار و راه انداختن جنگ و دعوای به موقع با داور و مربی و بازیکن حریف چیزی دیگر و این دومی کار هر کس نیست و آدم بلدِ کار میخواهد و.... کیست که فریادهای خداداد عزیزی و لفاظیهایش را علیه تیمهای حریف برای دلبری از هواداران تراکتور از یاد برده باشد؟ کیست حواله مشتها و اشارات دست جواد نکونام را برای هواداران رقیب به خاطر نیاورد؟ کیست فحاشیهای رکیک ساکت الهامی را به مربی حریف فراموش کرده باشد؟ این سیاهه به قدری طولانی است که مرور کردن و نوشتنش آزردن خاطر من و شماست... مهم نیست چاشنیهای «خارج از مستطیل سبز» همیشه جوابگو نبودهاند، اما همواره از آن به عنوان تاکتیکی برای دوام آوردن مربی در آشفته بازار فوتبال ایران یاد شده است.
با این همه «هلیکوپتر» روی نیمکت سوزان پرسپولیس که بعد از برانکو و خاطرات خوش قهرمانیهایش، شش مربی عوض کرده و از روزهای اوجش فاصله گرفته، فرود آمده است. با اینکه وحید هاشمیان نه تجربه مربیگری دارد و نه سابقه پررنگ سرخ و نه آدم حواله مشت و لفاظی و فحاشی است، اما من میخواهم به سرعت و صراحت جواب آن پرسش را ندهم و از دادن پاسخ منفی طفره بروم. چرا؟ تنها به یک دلیل؛ وحید هاشمیان آدم خودساخته است؛ به این معنی که پای او بدون حضور در تیمهای استقلال و پرسپولیس به فوتبال اروپا باز شد. او از پاس تهران به تیم ملی و هامبورگ آلمان رسید و از پاگلزدورف لقب هلیکوپتر گرفت، آن هم در دورهای که حضور در پرسپولیس و استقلال یکی از ضمانتهای محکم حضور در تیم ملی و رسیدن به اروپا بود. او در دورهای به عنوان یک گلزن بیرحم و خونسرد پا به تیم ملی گذاشت که علی دایی در بدترین فرم خود فیکس بود و حتی حمایت روزنامهها را هم نداشت. هاشمیان در فوتبال به هر چه رسیده نتیجه زحمت و سختکوشی و جاهطلبیهای شخص خودش بوده است. او به اتکای خودساختگی و پشتکار و البته به اعتبار خونسردی و آرامش ذاتی و دوری از حاشیه، میتواند آموختههایش را از فوتبال آلمان و کلاسهای مربیگری این کشور در کنار مشق گزارش تمرینهای گواردیولا به هم پیوند بزند و پرسپولیس را دوباره به روزهای خوبش برساند. هاشمیان علاوه بر اینها فرصت و کمی شانس هم میخواهد. هواداران پرسپولیس به او فرصت میدهند؟
آخرین اخبار ورزش را از طریق این لینک پیگیری کنید.