تاریخ انتقام میگیرد
دومینیک دو ویلپن، نخستوزیر سابق فرانسه، درباره اینکه حملات اسرائیل به لبنان چه خطراتی را در پی دارد و اسرائیل به دنبال چیست، توضیحات بسیار ارزندهای ارائه داده است. او فقدان بینش در میان رهبران کشورهای غربی را بهشدت مورد انتقاد قرار داده و میگوید: «رهبران کشورهای غربی هیچ هدف استراتژیکی ندارند و بهویژه هنوز درک نکردهاند که نظم نوین جهانی باید بر اصولی استوار باشد... . دیپلماسی اروپایی و دیپلماسی آمریکایی فراموش شده و دیگر در عرصه بینالمللی حضور ندارد».
آرنورد برتراند*
مترجم: زهرا کریمی **
دومینیک دو ویلپن، نخستوزیر سابق فرانسه، درباره اینکه حملات اسرائیل به لبنان چه خطراتی را در پی دارد و اسرائیل به دنبال چیست، توضیحات بسیار ارزندهای ارائه داده است.
او فقدان بینش در میان رهبران کشورهای غربی را بهشدت مورد انتقاد قرار داده و میگوید: «رهبران کشورهای غربی هیچ هدف استراتژیکی ندارند و بهویژه هنوز درک نکردهاند که نظم نوین جهانی باید بر اصولی استوار باشد... . دیپلماسی اروپایی و دیپلماسی آمریکایی فراموش شده و دیگر در عرصه بینالمللی حضور ندارد».
فقدان دیپلماسی ناشی از آن است که رهبران کشورهای غربی نتوانستهاند خود را از وضعیت ژئوپلیتیک خودشان بیرون بکشند و راهی به سوی دیگر نقاط جهان، بهویژه به طرف «کشورهای جنوب»، به سوی قدرتهای بزرگ نوظهور -مانند کشورهای عضو بریکس- و دیگران بگشایند. دومینیک دو ویلپن معتقد است که مسیر کنونی اسرائیل به شکست میانجامد؛ چون استفاده از زور، بهویژه زمانی که با قوانین بینالمللی محدود نمیشود، فقط به خشونت و بیثباتی بیشتر منجر میشود. او میگوید: «نگرانم که اسرائیل محکوم است که از جنگی به جنگی دیگر وارد شود و هر بار بیش از گذشته از قدرت نظامی مخرب استفاده کند... . چنین جنگهایی میتواند امنیت را در دوشنبه، سهشنبه و چهارشنبه حفظ کند؛ ولی ناامنی در پنجشنبه و جمعه دوباره متولد خواهد شد. ناامنی دائمی خواهد بود. بههمیندلیل اسرائیلیها این اصطلاح را اختراع کردهاند که همه چیز را خلاصه میکند. آنها مجبورند «علفها را کوتاه کنند». بله، چون خشونت دوباره رشد میکند و همیشه قدرتمندتر از گذشته پدیدار میشود... . تنها راه خروج از این مخمصه ایجاد یک دولت فلسطینی و برقراری عدالت است». او وضعیت کنونی جهان را با آنچه به جنگ جهانی دوم انجامید، مقایسه میکند و هشدار میدهد: «فراموش نکنیم که جامعه ملل درواقع در سال 1935، زمانی که ایتالیا به اتیوپی حمله کرد، از بین رفت.
در آن زمان امپراتور هایله سلاسی در جامعه ملل سخنرانی و درخواست کمک کرد. پس از آن جنگ اسپانیا آغاز شد و وقایع و بحرانهای غمانگیز دیگری که سرانجام به جنگ جهانی دوم منجر شد. دومینیک دو ویلپن بر این باور است که تنها راهحل مشکل کنونی، پذیرش نطم نوین جهانی است که نقطه آغازین آن احترام به قوانین بینالمللی است. نظم نوین جهانی صرفا با احترام به دیگران، بهویژه کشورهای جنوب و ترمیم بیعدالتیها و درمان زخمهایی که بر اثر جلوگیری از شکلگیری دولت مستقل فلسطینی ایجاد شده، استحکام پیدا میکند. در این زمینه او میگوید که چند روز پیش مکرون موقعیت ممتازی را در سازمان ملل از دست داد. «مکرون به جای صحبتهایی مشابه سخنرانی ملکه انگلستان در سازمان ملل، باید اعلام میکرد «فرانسه دولت فلسطین را به رسمیت میشناسد». هیچ زمانی بهتر و مفیدتر از امروز نیست؛ در زمانی که همه کشورهای منطقه خاورمیانه بین موقعیت جنگ محلی یا یک جنگ منطقهای تمامعیار گرفتار هستند. این زمانی است که باید بینش سیاسی داشت؛ زیرا آنچه خطرناک است، غیبت جهان غرب در میان تقاضای گسترده مردم برای عدالت است. غرب سکوت
کرده است.
نه جو بایدن، نه پرزیدنت مکرون، نه اولاف شولتز و نه هیچکس دیگر در اروپا نقش پیشگام را بر عهده نگرفته است. ما فلاکتهای جهان را فراموش کردهایم و متأسفانه این فلاکتها از ما انتقام خواهند گرفت. باور کنید در این موضوع همه ما مسئول هستیم. همه بدهیها پرداخت خواهد شد. متأسفانه این تاریخ است. این تاریخ است که همه باید بدانیم و هیچگاه
فراموش نکنیم».
* کارآفرین
و مفسر اخبار اقتصادی و سیاسی
** عضو بازنشسته هیئت علمی دانشگاه مازندران