بندر خالی ایلات و محدودیت قدرت اسرائیل
ایلات قبلاً نمادی از توسعه اسرائیل به سمت شرق بود و امروز شاهد بی صدا بر یکی از بزرگترین شکست های دولت بنیامین نتانیاهو و عنوانی برجسته برای محدودیت قدرتی است که تل آویو همیشه به آن می بالید.
به گزارش گروه رسانه ای شرق به نقل از الجزیره، امیر اورن، نویسنده اسرائیلی، در مقاله ای که در روزنامه هاآرتص منتشر شد، تصویری تیره و تار از بندر ایلات ترسیم کرد که قبلاً نمادی از توسعه اسرائیل به سمت شرق بود و امروز شاهد بی صدا بر یکی از بزرگترین شکست های دولت بنیامین نتانیاهو و عنوانی برجسته برای محدودیت قدرتی است که تل آویو همیشه به آن می بالید.
این نویسنده اهمیت تاریخی را که بنیانگذاران اسرائیل برای دریا و بنادر قائل بودند و چگونگی تامین تدارکات دریایی در راس اولویت های نیروی دریایی نوپا بود که ماموریت داشت هرگونه تهدید احتمالی از ناوگان های عربی را دفع کند، مرور کرد.
کنترل مسیرهای دریایی و بنادر نه تنها یک ضرورت اقتصادی بود، بلکه بخشی جدایی ناپذیر از دکترین امنیتی اسرائیل و منبع درگیری های سیاسی داخلی بر سر نفوذ و کنترل بر این جایزه بزرگ بود.
جنگ قدیمی
این نویسنده اشاره کرد که ایلات، علیرغم کوچکی آن در مقایسه با بنادر مدیترانه، دروازه اسرائیل به آسیا و آفریقا از طریق دریای سرخ بود.
با این حال، این بندر همیشه امن نبوده است، دریانوردی اسرائیل از چالش های کشورهای عربی، به ویژه مصر، رنج می برد، به طوری که کانال به طور کامل به روی کشتی های اسرائیلی باز نشد مگر پس از توافق صلح با مصر.
این نویسنده جنگ اکتبر سال ۱۹۷۳ را به عنوان نقطه عطفی یاد کرد، زیرا آن جنگ محدودیت کنترل اسرائیل در دریای سرخ را آشکار کرد، زمانی که مصر توانست کشتیرانی در باب المندب را مسدود کند و اسرائیل خود را ناتوان از مواجهه با این چالش دور یافت.
در آن زمان این گذرگاه تنها با مداخله سیاسی مستقیم آمریکا باز شد که نشانه زودهنگامی از وابستگی اسرائیل به متحد آمریکایی بود.
امروز، پس از نیم قرن، تاریخ خود را با ابزار و طرف های مختلف تکرار می کند، زیرا موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین حوثی ها که از یمن می آیند، نه تنها عمق اسرائیل را هدف قرار داده اند، بلکه در تحمیل محاصره دریایی واقعی بر بندر ایلات نیز موفق شده اند.
نویسنده این وضعیت را اینگونه توصیف کرد: «در آنجا، منظره بندر خالی تصویر منفی تیره و تاری از صف طولانی و پرهزینه ای است که در امتداد خلیج حیفا منتظر است»، این تصویری است که بیانگر ناتوانی قدرت نظامی سنتی در برابر تاکتیک های جنگ نامتقارن است.
پشتیبانی آمریکا
نویسنده در مورد توافق ترامپ با حوثی ها اظهار نظر کرد و گفت که به نظر می رسد دولت آمریکا این پیام واضح را به اسرائیل می فرستد: «اگر نمی خواهید کاری را انجام دهید که برای شما خوب است، این به خودتان مربوط است، شما هزینه آن را خواهید پرداخت، آیا قادر به باز کردن باب المندب هستید؟ بفرمایید، ناوگان پنجم این کار را برای شما انجام نخواهد داد.»
امیر اورن ادامه می دهد، این پیام، اگر درست باشد، به این معنی است که اسرائیل دیگر نمی تواند به طور مطلق به حمایت نظامی مستقیم آمریکا برای تحمیل اراده خود در منطقه تکیه کند و باید محاسبات استراتژیک خود را بازنگری کند.
نویسنده معتقد است که هرگونه توافق منطقه ای آتی با زور قدرت بزرگ همانند گذشته تحمیل نخواهد شد، بلکه توافقی خواهد بود که در کاخ سفید پخته شده و بدون توانایی واقعی برای تغییر ماهیت آن، به اسرائیل ارائه می شود.
امیر اورن در مقاله خود تاکید می کند که در بندر خالی ایلات، اسرائیل بار دیگر محدودیت زور و نه کمتر از آن، محدودیت عقل کسانی که به قدرت آن چسبیده اند و از کمبود شدید صداقت و کفایت رنج می برند، را می آموزد.
