نیست صاحب درد را این فکر، هین!

‌ ۱- مشکلات به گونه‌ای است که گاهی نمی‌دانیم برای کدام مویه کنیم و چه کنشی برای کاهش آلام هموندان داشته باشیم.

۲- این واگویه اما هیچ عاشق ایرانی را از تعهد به امید فارغ نمی‌کند. حقیقت این است که جامعه امیدوار ایران متوقف نمی‌شود و نسل امروز «حقوق خود» را با همه ملزومات آن می‌خواهد. زمان و زمانه «تقاضا» برای بهتر‌‌شدن را سر دست گرفته و آنچه «عرضه» می‌شود، دلالتی بر این خواسته ندارد یا لااقل چنین ادراکی به مخاطب پژواک نمی‌شود. 

 چاره همه دردها تکریم آزادی و تقید به حقوق بشر و شهروندی با همه متعلقات آن است. در این مسیر همان‌قدر که خشونت‌پرهیزی و جلوگیری از تخریبگری برای معترضان توصیه می‌شود، انعطاف برای تحول و تاب‌آوری ناقدان و تغییرخواهان ضروری است.

3-خشونت‌پرهیزی یک «روش سزاوار» برای یک «ارزش پایدار» است. ارزش مردم‌سالاری یعنی ترجیح اولویت حقوق مردم‌. این نگاه قدرت را امانت می‌داند برای اینکه گره مردم بگشاید و از رنج آنها بکاهد. در این دیدگاه، قدرت و قانون و ماده و تبصره و ضابط و قاضی و دادستان و وکیل همه در خدمت مردم هستند.

4- تحول‌خواهی به معنای بی‌توجهی به خطرات و ندیدن نقاط حساس امنیت ملی نیست. چنانچه دو خطر مقدر جنگ داخلی و تجزیه میهن، رؤیای شوم ایران‌ستیزان بدسگال و محور نقشه دشمن تاریخی ایران در تاریخ معاصر بوده و هست. ایرانی، مهر میهن و هم‌میهن را در جبین دل کاشته و به اعتبار تاریخ چندین‌هزار‌ساله تبار خود، اهل دوراندیشی، ساختن، مدارا، تحمل و تکثر است. نباید در مسیر تحول‌خواهی‌گرایی به دشمن بیرونی‌ گرا داده شود؛ همچنان که نباید بگذاریم تصویری که از ایران نشان می‌دهند، خشونت‌گرایی و بی‌تحملی باشد. هر جریان و بیانیه‌ای که چهره ایران را جز این نشان دهد، از مردم نیست یا از پیشه و ریشه ایرانی فارغ است.

5- یادمان باشد که شعار انقلاب اسلامی، نوکری برای توده مردم و خصوصا مستضعفان بود و هر قرائتی که این جایگاه را برعکس کند، ضدانقلابی است. نوکر مردم آرامش ساطع می‌کند، جان می‌بخشد و مدارا می‌ورزد و دست می‌گیرد، سفره خیر پهن می‌کند و رفاه و سلم می‌گسترد و نیاز اجابت می‌کند و فقر می‌زداید و کار تسهیل می‌دارد و گره می‌گشاید.

6- وضعیت کشور دلسوزان را به چاره‌اندیشی و راه‌حل‌دهی فرا‌می‌خواند. گوشه‌نشینی و خلوت‌گزینی، عافیت‌طلبی و فراغت از غم مردم قلمداد می‌شود. همان‌قدر که نباید درگیر احساسات ناخردمندانه و جوگیری شد، نباید هم به جای حل مسئله اساسی، سراغ کاربست برخورد قهریه رفت. این راه حتما اشتباه است. باید اصلاح کرد و پاسخ داد و متقاعد کرد و ساخت و حل کرد و راه گشود. گفت‌وگو درباره حل مسائل باید به عرصه عمومی کشیده شود. نخبگان و گروه‌های مرجع اجتماعی فرخوانده شوند. فرهیختگان تضارب آرا کنند و راه‌ها بگویند و مسیر‌ها بگشایند. تغییر ساختنی است نه یافتنی و ایران را همه ایرانیان در سایه همدلی و ملی‌گرایی خواهند ساخت. هر‌‌قدر وضعیت تقابلی و گسستگی در کشور استمرار یابد، توسعه دست‌نیافتنی‌تر و مسیر صعب‌تر و خشونت ریشه‌دارتر خواهد شد و رقبای بیرونی ایران عرصه را برای خود هموارتر دیده و منافع ملی ما خسته‌تر خواهد شد.

7- اما نقش قوه قضائیه در فرایند توسعه کشور مبرم و بی‌بدیل است. مردم دوست دارند قوه قضائیه را حامی حقوق خود ببینند. قوه، داغ و درفش‌ها را برای فسادهای اقتصادی و تعرض به آزادی‌ها خرج کند. این سیاق تضمین حقوق و آزادی‌ها با تشکیل دادگاه قانون اساسی و دیده‌بانی نهادهای مدنی مستقل محقق می‌شود.

8- بی‌طرفی و استقلال مطلق در تمامی فرایندهای دادرسی، احترام به حقوق بشر و به‌رسمیت‌شناختن حق اعتراض و نافرمانی مدنی، برخورد با معارضان آزادی، تعقیب کسانی که حق تعیین سرنوشت را محدود و مقید می‌کنند، تعقیب کسانی که خودسرانه حقی از حقوق شهروندان را تضییع می‌کنند، منع برخوردهای غیر‌قانونی، احترام به استقلال کانون‌های وکلا و پذیرش آداب حق دفاع در محاکم بدون تخفیف، پذیرش عملی کنش سیاسی نقادانه و منع ورود افراد خارج از موازین ضابطین، خواسته‌های زیادی در دوران کنونی نیست.

9- تحقیقا رسانه‌های مزدور خارج و دولت‌های اجنبی از شرق و غرب دلسوز ایران نیستند. برای جدال خیابانی و تحقیر ایران و منفعت‌طلبی خود صف کشیده‌اند. ما همه ایرانیان باید تغییر و تحول را از خود شروع کنیم و درون‌زا، مولد، امیدبخش و سازنده توسعه‌مند و مردم‌سالار حرکت کنیم. نهاد حکمروایی منعطف برای تغییر طبق نظر مردم و مطابق با قواعد مردم‌سالاری و حقوق بشر باشد و سر مهر با حقوق ملت داشته و تضمین حقوق مردم را اولویت قاموس خود بداند. تفکیک قوا و اثربخشی حکمرانی برای حل مسائل مردم، حسن ارتباط با دنیا، تسهیل کسب‌وکار، حفظ ارزش پول ملی، مهار تورم و رفاه و ارزانی خواسته‌های بحقی است که با تمکین به مردم‌سالاری دست‌یافتنی است.

10- از رنج مردم بکاهیم، با همه توان. آلام معترضان را با تدبیر اثربخش، تکریم و ترمیم کنیم.