عالمی را یک سخن ویران کند

نطق رسمی اخیر آقای قالیباف به‌عنوان رئیس مجلس، جنجال‌های سیاسی تازه‌ای را در رسانه‌های داخل و خارج برانگیخت. در رد و‌ نقد سخنان ایشان مطالب زیادی منتشر شد. به گمانم‌‌ چنین نطقی از رئیس مجلس به دور از انصاف و عدالت بود.

انتظار نمی‌رفت در مجلس شورای اسلامی، دو نفر از مقامات رده‌بالای کشور که هشت سال بر مسند بالای مسئولیت بودند، هرچند قابل نقد، به پای یک کشور خارجی چنین خرد شوند!

آقای قالیباف! کاش تاریخ 200ساله اخیر ایران و ضربه‌ای را که این همسایه شمالی بر کشور وارد کرد، برای یک بار می‌خواندید و از آن عبرت می‌گرفتید. از قرارداد گلستان و ترکمانچای بگذریم، قزاق‌های روسی با مشروطه‌خواهان در این کشور چه کردند؟ مدیر مجله صوراسرافیل و ملک‌المتکلمین در باغشاه به دست چه کسانی کشته شدند؟ مجلس ایران را چه کسی به توپ بست؟ ولادیمیر لیاخوف روسی در اینجا چه‌کاره بود؟ استبداد صغیر از کجا حمایت می‌شد؟ در جنگ ایران و عراق چه مقدار از هواپیماها و سلاح‌های روسی بر شهرهای ایران بمب ریختند‌ و جوانان‌ ما را شهید کردند؟ در جنگ ۱۲‌روزه‌ در برابر جنایات اسرائیل که عالی‌ترین دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان نظامی و مردم ترور شدند، جناب پوتین کجا بود؟ با ما بود یا با دشمنان ما؟ با چه منطقی نمایندگان مجلس تحت ریاست شما برای حمایت از یک کشور خارجی علیه دو نفر از مقامات اسبق کشور شعار دادند و درخواست محاکمه کردند؟ اگر آنها جوان و کم‌تجربه و تازه به دوران رسیده بودند، آقای قالیباف شما چرا؟!

آقای روحانی و دکتر ظریف را در یک برنامه صداو‌سیما با حضور رقیبان‌شان دعوت کنید تا حقیقت برای مردم روشن شود. چرا فوری در مجلس میز محاکمه تشکیل می‌دهید؟ معلوم است که منطقی در کار نیست و احتمالا جنگ قدرت است.

جریاناتی در این کشور هر روز غائله می‌آفریند تا منافع خود را در پشت این جنجال‌ها حفظ کنند. آقای قالیباف تاریخ برای ما چه قضاوتی خواهد کرد؟ روزنامه اطلاعات روز پنجم آبان نوشته: هر هفته یک استاد از دانشگاه شریف می‌رود. چه بلایی بر سر این کشور آمده؟ در چه زمانی این مقدار مهاجرت در سطح نخبگان وجود داشته است؟ و اکنون جنجال تازه بانک‌های ورشکسته؟ و اضطراب در میان مردم! این ملت چه زمانی می‌تواند با آرامش زندگی کند؟ این چه مجلسی است که به‌جای حل مشکلات مردم، جایگاه جنجال و‌ کدورت و هیاهو شده! یک روز برجام را آتش می‌زنند، یک روز شعار مرگ بر این و ‌آن می‌دهند. اینها عصاره ملت‌اند؟ 

چه زیبا گفت فردوسی بزرگ: چو مهتر شدی کار هشیار کن/ ندانی تو داننده را یار کن 

آدمی در جایگاه مسئولیت یا باید بداند یا دانندگان را یار بگیرد.‌

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.