مظلوم‌ترین رئیس‌جمهور ایران، خسته نباشید
یک سال از ریاست‌جمهوری آقای پزشکیان می‌گذرد. خیلی از مردم او را با شوق انتخاب کردند. مردمی که برای انتخاب آمده بودند، اکثریت مردم نبودند. خیلی‌ها هم برای انتخاب‌نشدن دیگری آمده بودند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
یک سال از ریاست‌جمهوری آقای پزشکیان می‌گذرد. خیلی از مردم او را با شوق انتخاب کردند. مردمی که برای انتخاب آمده بودند، اکثریت مردم نبودند. خیلی‌ها هم برای انتخاب‌نشدن دیگری آمده بودند. اما وقتی انتخاب شد عمدتا خوشحال شدند. شاید در کلوزآپ‌های رفتارش ایرادات زیادی بود اما در یک نگاه لانگ‌شات پزشکیان خیلی موفق بود. اولین بار بود که توانسته بود اعتماد رهبری را جلب کند و همین‌طور بتواند همکاری و حداقل عدم مخالفت نهاد‌های رسمی خارج از دولت را با خود داشته باشد.
لشکریان افراطیون شکست‌خورده که عمدتا در پارلمان بودند، شمشیر کشیده‌شان در بسیاری از موارد به ملاحظه رهبری به نیام می‌رفت و اگر نمی‌رفت، در بین اصحاب خود منزوی می‌شدند. ایستادگی در برابر ابلاغ لایحه حجاب که نتیجه‌ای جز آسیب‌پذیری جامعه نداشت، کار بزرگی بود. اصرار به آرام نگه‌داشتن کشور و پرهیز از جنگ و تلاش برای سازندگی و پیشرفت کار مهمی بود که شروع کرده بود. اما همه اینها با منافع اسرائیل که ایران را هیچ‌وقت آرام و پیشرفته و دور از دسترس تندروها نمی‌خواست، در تضاد بود.
بخش عمده شرارت‌های رژیم صهیونی به‌خاطر موفق‌نشدن پزشکیان بود. اولین روز ریاست‌جمهوری‌اش در تهران هنیه را ترور کردند. در لبنان سید حسن و صفی‌الدین و سپس سایر ارکان حزب‌الله را هدف قرار دادند و در یک اتفاق بین‌المللی نظام سوریه را که اصلی‌ترین مرکز حمایت از نیروهای حامی ایران بود، تغییر دادند. پزشکیان و دولت او می‌دانستند این کارها برای عدم موفقیت ایران است، به همین دلیل بر مذاکره تأکید داشتند و با قدرت پشت میز مذاکره با اذن رهبری نشستند. اینکه اسرائیل مذاکره نمی‌خواست، اینکه همه اینها می‌توانست فشار بر ایران باشد روشن بود. اما اگر دولت مذاکره را نمی‌پذیرفت، باز اسرائیل و آمریکا مدعی می‌شدند که اگر مذاکره می‌کردیم، مشکلی به وجود نمی‌آمد.
اما مذاکره این فرصت تبلیغاتی را از آنها گرفت تا اینکه به وسط میز مذاکره موشک زدند. بی‌دلیل به ایران حمله کردند، حمله بی‌سابقه‌ای که اسرائیل با تمام قوا وارد شد و علاوه بر خودش، آمریکا ابرقدرت جهان را هم در جنگ مستقیم وارد کرد. در طول جنگ هم پزشکیان خوش درخشید. همه جا بود. مهم‌تر اینکه دولتش در جنگی به این وسعت توانست ارزاق مردم را تأمین کند. برق و آب و ارتباطات و نان را در دسترس قرار دهد.
تاریخ جنگ‌ها و گرسنگی‌ها و ازهم‌پاشیدگی‌های اجتماعی را بخوانید. آقای پزشکیان مظلوم‌ترین و شاید بدشانس‌ترین رئیس‌جمهور ایران، خسته نباشید. حالا که می‌بینید وفاق ملی مورد نظرتان به جای مسئولان در مردم موج می‌زند، قدر این مردم را بیشتر بدانید. فضا را به همدلی، آزادی‌های فردی، گذشت از خطاهای افراد، بازکردن و قابل دسترس کردن فضای ارتباطی که وعده شما بود، با سرعت بیشتری سوق دهید. آقای پزشکیان برای موفقیت بیشتر شما و دولتتان در یک‌سالگی‌اش که اندازه صد سال اتفاقات را پشت سر گذاشتید، دعا می‌کنیم.
آخرین اخبار یادداشت را از طریق این لینک پیگیری کنید.
