گفت‌وگوی احمد غلامی با علیرضا علوی‌تبار و عبدالله رمضان‌زاده درباره احزاب؛
جریان سوم اصلاحات
آیا جناح‌های سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا را می‌توان حزب نامید؟ اگر آنها حزب هستند، آیا به اهداف حزبی خود دست پیدا کرده‌اند؟ چه چیزی مانع دستیابی آنها به اهداف‌شان شده است؟ در ادامه گفت‌وگوهای برنامه‌های «برخورد» درباره احزاب، با آقایان دکتر علیرضا علوی‌تبار و دکتر عبدالله رمضان‌زاده به گفتوگو نشسته‌ایم.
تصور عمومی بر این است که مردم از اصلاح‌طلبی گذر کرده‌اند و دیگر منتظر موضع‌گیری اصلاح‌طلبان برای حضور در میدان سیاست نیستند. رمضان‌زاده معتقد است خیلی از مردم با دیدگاه‌های اصلاح‌طلبان موافق هستند، اما از ناتوانی و ناکارآمدی‌شان در تحقق اهداف شاکی هستند و اینکه اکثریت جامعه اقبالی به اصلاح‌طلبان نشان نخواهند داد یک واقعیت ملموس است. چون اصلاح‌طلبان دو، سه دوره خودشان را نشان دادند و نتوانستند به وعده‌هایی که می‌دهند عمل کنند. بنابراین طبیعی است که مردم هم انتظارات دیگری داشته باشند. در عین حال، مردم خواهان پرهیز از خشونت و عبور مسالمت‌آمیز از شرایط فعلی هستند، ولی اکثریت مردم چنین نظری ندارند که اصلاح‌طلبان توانایی انجام این کار را خواهند داشت. علوی‌تبار نیز نظام‌های حزبی را متعلق به سیستم‌های سیاسی دموکراتیک می‌داند و می‌گوید فقط زمانی می‌توانید تشکلی ایجاد کنید که از حداقلی از امنیت برخوردار باشید و حداقلی از منابع و امکانات را در اختیار داشته…
