|

گفت‌وگوی «شرق» با خسرو معصومی، کارگردان:

از بهشهر تا پرده نقره‌ای، قصه پرماجرای یک عشق سینما

کیوان کثیریان: خسرو معصومی عاشق سینماست. از کودکی عاشق بوده و برای رسیدن به سینمای دوست داشتنی‌اش رنج‌ها برده است. هنوز هم وقتی از سینما صحبت می‌کند چشم‌هایش برق می‌زند و هیجان زده می‌شود.

او سی و هشت سال پیش نخستین فیلمش-ملاقات- را ساخت و طی سی سال، سیزده فیلم بلند، چند تله‌فیلم و یک سریال نوشت و کارگردانی کرد. سه گانه‌ی معروف او- رسم عاشق کشی، جایی در دوردست و باد در علفزار می‌پیچد- در بالاترین مرتبه‌ی کارنامه‌اش قرار دارد و فیلم پر پرواز که می‌گوید چندان دوستش ندارد، بیشترین اقبال عمومی را در میان فیلم‌های معصومی داشته است.