خسرو شکیبایی، دوبلور و هنرپیشه‌ی تئاتر، سینما و تلویزیون‌

خسرو شکیبایی در 7 فروردین 1323 در خیابان مولوی تهران در خانواده هنر دوست بدنیا آمد.

پدرش «احمد شکیبایی» سرگرد دژبان ارتش بود و مادرش فریده حاتمی بود.

علاقه اش به بازیگری از زمان کودکی که با پدر به تئاتر می رفت شروع شد .

اما پدرش در 14 سالگی بخاطر سرطان درگذشت.

و او  بخاطر وضعیت زندگی مجبور بود در سن کم کار کند و کارهای مختلفی را هم تجربه کرد.

از جمله کانال سازی ، آسانسور سازی و خیاطی.

سال 1342 در 19 سالگی و یکسال بعد از ورود به دانشکده بازیگری دانشگاه تهران ، اولین بار بازی روی صحنه تئاتر را تجربه کرد.

آنچنان درآن نقش و چند تجربه اول درخشید که به «عباس جوانمردی» نویسنده و کارگردان تئاتر معرفی شد و همین موضوع سرنوشت او را تغییر داد.

وی چندی بعد به سربازی رفت و در سال 1346 بعد از اتمام سربازی به دنبال کاری برای امرار معاش بودم که به تئاتر هم نزدیک باشد، خودش درباره آن روزها می گوید: شانس به سراغم آمد، امتحان صدا در استودیو شهاب دادم و قبول شدم و بعد استخدامم کردند.

خسرو شکیبایی برای اولین بار سال 1353 در فیلم کوتاه «کتیبه» به کارگردانی فریبرز صالح بازی کرد که چندان دیده نشد.

سپس سال 1354 در سریال «سمک عیار» و «خلیل ده مرده» ایفای نقش کرد و تا وقوع انقلاب 57  در دو مجموعه دیگر هم بازی کرد.

خسرو شکیبایی دو بار ازدواج کرد.

در اولین ازدواج خود با تانیا جواهری بازیگر نام آشنای سینما و تلویزیون ازدواج کرد که ثمره آن یک دختر بنام پوپک بود، این زوج که شش سال اختلاف سن داشتند در نهایت از یکدیگر جدا شدند.

شکیبایی چند سال بعد از طلاق همسر اول در 9 تیر 1360  با خانم «پروین کوشیار» بازیگر تئاتر ازدواج کرد که ثمره اش پسری بنام پوریا بود. 

در سال 1361 که 38 ساله بود با فیلم «قرمز» به کارگردانی مسعود کیمیایی وارد سینما شد و سال 1368 با فیلم «هامون» علاوه بر شهرت ، سیمرغ بلورین را هم به دست آورد.

بازی در نقش حمید هامون در  سال 68 ساختهٔ داریوش مهرجویی یکی از ماندگارترین نقش هایی است که ایفا کرده است. او برای بازیش در فیلم هامون تحسین منتقدان و مردم را برانگیخت.

خسرو شکیبایی از سال 1368 به بعد، دیگر نتوانست از جلد حمید هامون بیرون بیاید و حمید هامون را در انواع و اقسام لباس ها و تیپ های مختلف تکرار کرد. اما توانایی های انکار ناپذیرش را هم در چند فیلم به معرض نمایش گذاشت مانند بازی های تاثیرگذار او در دو فضای کاملاً متفاوت در فیلم کیمیا و کاغذ بی خط.

او بار دیگر در سال 1373 با فیلم «کیمیا» در فیلم «سالاد فصل» سال 83 دو سیمرغ دیگر هم گرفت.

 شهرت فراگیر شکیبایی اما  سال 1375 با سریال «خانه سبز» و سپس سریال «سرزمین سبز» به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام شکل گرفت.

پس از گذشت نزدیک به 22 سال از اولین حضورش در فیلم کیمیایی، در فیلم حکم (1383) بار دیگر در فیلم وی در کنار عزت الله انتظامی ایفای نقش کرد و اجرای ماندگاری از خود به یادگار گذاشت.

خسرو شکیبایی صدای بسیار گرم و دلنشینی داشت او علاوه بر هنرنمایی در نقش آفرینی سینما و تئاتر و تلویزیون، برخی از سروده های فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، سید علی صالحی و محمدرضا عبدالملکیان را به صورت دکلمه اجرا کرده بود که با استقبال زیادی هم مواجه شده بود.

  خسرو شکیبایی به خاطر مهربانی که با مردم و هنرمندان داشت به عمو خسرو مشهور شده بود.

متاسفانه این بازیگر مردمی ساعت 4 صبح جمعه 28 تیرماه 1387 در سن 64 سالگی در اثر ایست قلبی در بیمارستان پارسیان تهران درگذشت، او مدت ها از سرطان کبد و دیابت رنج میبرد.

پیکر وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد است.

در سال 1389 خورشیدی کتاب خسرو شکیبایی به تالیف الهام قره خانی با نگاه به زوایای گوناگون شخصیت این هنرمند توسط انتشارات خانه فرهنگ وهنر گویا منتشر شد. این کتاب مقدمه ای بر اصول بازیگری خسرو شکیبایی از نگاه آیدین آغداشلو، اکبر عالمی، مهران مدیری، جمشید مشایخی و هدیه تهرانی و هفتاد نفر دیگر از سایر هنرمندان ایران می باشد. در این کتاب تنی چند از هنرمندان سینمای ایران از دیدگاه های گوناگون دربارهٔ زندگی و هنر خسرو شکیبایی سخن گفته اند.

یادشان گرامی.