وعده گاز مجانی کارساز نبود؛ اردوغان در دور دوم

رقابت سرسختانه دو نامزد برتر انتخابات ریاست‌جمهوری در ترکیه و ناکامی اردوغان در این نبرد و رفتن به دور دوم مهم‌ترین سوژه‌ مشترکی است که در صفحه اول بسیاری از رسانه‌ها به آن اشاره شده است. 

رسانه‌های آمریکایی در کنار ماجراهای ترکیه، اوکراین را همچنان پوشش می‌دهند و از دستاوردهای سربازان این کشور در جبهه باخموت می‌گویند. 

برای رسانه‌های بریتانیایی اختلاف میان وزیر کشور و نخست‌وزیر با دیگر اعضای کابینه و محافظه‌کاران ارشد در موضوع مهاجر‌پذیری بیش از پیش اهمیت دارد. آنها همچنان به حواشی مسابقات یوروویژن پرداخته اند و البته از انتخابات ترکیه و نتایج آن و انتخابات دور دوم در دو هفته دیگر نوشته اند. 

انتظار می‌رفت اخبار و حواشی ترکیه عمده صفحه اول رسانه‌های خاورمیانه‌ای را به خود اختصاص دهد، اما فرا رسیدن هفتاد و پنجمین سالگرد روز نکبه و تنش میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها باعث شد تا آنها رقیب گردن کلفت انتخابات ترکیه شوند و به اندازه این موضوع جایگاهی در صفحات اول این رسانه‌ها داشته باشند. 

البته توفان موکا در بنگلادش و میانمار و خسارات فراوانی که به جا گذاشته هم جایگاهی هم‌پای اخبار ترکیه و فلسطین در صفحات اول روزنامه‌های خاورمیانه‌ای پیدا کرده است. 

نیویورک تایمز

وعده گاز مجانی کارساز نبود؛ اردوغان در دور دوم

اردوغان پس از دو دهه حضور مقتدرانه در قدرت حالا به زمین سفت قلیچ‌داراوغلو و احزاب مخالف رسیده است. همه صندوق‌های رای انتخابات ریاست‌جمهوری را شمرده اند، اما دیگر خبری از پیروزی‌های افسانه‌ای و حتی استاندارد ۶۳ درصدی برای کهنه‌کار ترک نیست. 

آقای اردوغان باید همه عِده و عُده‌اش را به کار بگیرد برای دو هفته دیگر که دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود تا به شهروندانش در ترکیه و حتی آن سوی مرزها تا اروپا و آمریکا نشان دهد کت تن کیست؛ تن او یا قلیچ‌داراوغلو؟ 

پیش از برگزاری انتخابات ترکیه بسیاری از تحلیلگران پیش‌بینی کرده بودند این انتخابات نه تنها بسیار مهم و سرنوشت‌ساز است که بسیار سخت و نفس‌گیر خواهد بود؛ خاصه برای اردوغان که ترکیه او مدتی است با تورم افزایشی دست و پنجه نرم می‌کند و از سوی دیگر زلزله‌زده‌های جنوب شرق دلِ خوشی از رسیدگی‌های او ندارند. از تغییرات قانون اساسی مطابق خواست اردوغان و حزب عدالت و توسعه و بگیر و ببند برای اهالی رسانه و بازنشستگی سران ارتش و … هم که بگذریم.

حتی وعده گاز مجانی و افزایش ۴۵ درصدی حقوق کارمندان هم نتوانست رای اکثریت ترکیه را برای اردوغان به صندوق بیاندازند. اردوغان در بهترین حالت ۴۹ درصد رای آورد و قلیچ‌داراوغلو مهم‌ترین رقیبش، ۴۵ درصد.

نشنال

تامین انرژی ۲ هزار خانه از ۱۰۰ هزار تن زباله

طرح تولید انرژی از زباله یا همان طرح سبز در امارات برای سال اول اجرا شده و نتایج درخوری داشته است. این طرح برای نخستین‌بار در شارجه به کار گرفته شده است. 

نیروگاه شارجه موفق شده است در سال اول اجرا از حدود ۱۰۰ هزار تن زباله صنعتی و خانگی انرژی مورد نیاز ۲ هزار خانه را در این منطقه تامین کند. این عملیات در واقع مانع انتشار ۱۵۰ هزار تن گاز گلخانه‌ای شده است. در کنار تولید انرژی حدود ۲۵۰ تن فلز نیز در این نیروگاه بازیافت شده است. 

مطالعات نشان می‌دهد حدود ۶۰ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای در امارات در مدفن زباله‌ها و در اثر تجزیه آنها اتفاق می‌افتد. با این حساب طرح انرژی سبز یا زباله تا انرژی نقش مهمی در کاهش این پدیده دارد. 

اجرای طرح تبدیل زباله به انرژی شارجه را به شهری بدون زباله نیز تبدیل کرده است. بیش از ۹۰ درصد زباله‌های این شهر راهی فرآیند تولید انرژی می‌شود و به صورت « پاک » برمی‌گردد. 

گاردین

دست رد وزیر کشور به سینه محافظه‌کاران

سوئلا بریورمن، وزیر کشور بریتانیا به درخواست محافظه‌کاران ارشد جواب منفی داده است. آنها از وزیر کشور خواسته بودند قوانین دریافت ویزای بریتانیا را تسهیل کند.

او خطاب به فعالان حزب محافظه‌کار بریتانیا رک و مستقیم گفته است که شهروندان این کشور باید رانندگی کامیون و دیگر خودروهای سنگین را بیاموزند، قصاب شوند و هر کاری که تا امروز کارگران و کارمندان و نیروی کار خارجی انجام می‌داده است، انجام دهند. 

این اظهارات بریورمن یعنی در بر همان پاشنه می‌چرخد و بریتانیا در مسیر کاهش استفاده از نیروی کار خارجی و البته سخت‌تر کردن مسیر مهاجر‌پذیری و پناه‌جو پذیری است. سوناک نخست‌وزیر بریتانیا هم در این برنامه همراه و هم‌پای وزیر کشور است که نقشی بسیار مهم در تصمیم‌گیری‌های مهاجر‌پذیری دارد. 

اما دیگر اعضای کابینه سوناک که از جمله محافظه‌کاران ارشد به شمار می‌آیند معتقدند مهاجران نقش بسیار مهمی در پویایی اقتصاد بریتانیا دارند و نباید با قوانین سختگیرانه مانع ورود آنها به کشور شد.

عرب نیوز

فلسطینی‌ها کجای مسیر صلح و سیاست ایستاده اند؟

هفتاد و پنج سال از روزی که فلسطینی‌ها کلید در دست به خیابان‌ها آمدند و به بی‌خانمانی و آوارگی در سرزمین خود اعتراض کردند( روز نکبه)، می‌گذرد. اما در این هفتاد پنج سال اعتراض، مذاکره، چالش و درگیری و قربانی شدن، فلسطینی‌ها کجای کار سیاست و پروژه صلح خاورمیانه ایستاده اند؟ 

آمارها و نظرسنجی‌‌های خارجی نشان می‌دهد دیگر نه فتح و نه حماس مورد اعتماد فلسطینی‌ها نیستند و گویی این سازمان‌ها نمی‌توانند نمایندگی شهروندان فلسطینی‌ را به عهده بگیرند. 

بر اساس همین نظرسنجی‌‌ها بیش از ۵۰ درصد فلسطینی‌ها با ایده دو کشور - دو دولت راضی و موافقند، اما معتقدند با وجود دولت نتانیاهو و سیاست‌های افراطی‌اش در اسرائیل نمی‌شود این ایده را محقق کرد. 

نکته شایسته توجه در نظرسنجی‌‌های اخیر این است که اغلب فلسطینی‌ها از میانجی‌گری آمریکا در روند صلح خاورمیانه رضایت ندارند و بیشتر به سمت چین و حتی روسیه متمایل شده اند. 

مورد دیگر در مطالعات اخیر نظرات فلسطینی‌ این است که آنها معتقدند پیمان ابراهیم بیش از پیش اسرائیلی‌ها را خشن‌تر کرده و گویی مجوزی به آنها داده تا با خیال راحت بکشند و بگیرند و ببندند.