|

کره شمالی در سایه جنگ ۱۲ روزه به دنبال تقویت بازدارندگی هسته‌ای؛

تجربه تهران و مسیر پیونگ یانگ

حملات به ایران، تلاش‌ها برای ایجاد منطقه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه را تضعیف می‌کند. این امر می‌تواند دیگر کشورهای منطقه را به سمت تسلیحات هسته‌ای سوق دهد، روندی که کره شمالی پیش‌تر آغاز کرده است. اظهارات لاوروف مبنی بر درک دلایل پیونگ‌یانگ، نشان‌دهنده پذیرش این واقعیت است که بازدارندگی هسته‌ای، در جهانی که قدرت‌های غربی قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند، به یک ضرورت تبدیل شده است.

تجربه تهران و مسیر پیونگ یانگ

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

اظهارات اخیر «سرگئی لاوروف»، وزیر امور خارجه روسیه، در سفر به پیونگ‌یانگ و دفاع او از برنامه هسته‌ای کره شمالی، نشان‌دهنده درک مسکو از انگیزه‌های پیونگ‌یانگ برای توسعه توان هسته‌ای در واکنش به تجاوزات اخیر آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران است.

جنگ ۱۲ روزه که با حملات اسرائیل و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای، نظامی و غیرنظامی ایران همراه بود، پیامی روشن به کشورهای مستقل مانند کره شمالی ارسال کرد: بازدارندگی هسته‌ای، تنها راه تضمین امنیت در برابر قدرت‌های غربی است.

جنگ ۱۲ روزه؛ تلنگری برای پیونگ‌یانگ

جنگ ۱۲ روزه که با حملات اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای و نظامی ایران آغاز و با مشارکت آمریکا در بمباران این مراکز تشدید شد، نقض آشکار حاکمیت ایران بود. در این حمله، آمریکا از بمب‌های سنگرشکن GBU-57 برای هدف قرار دادن تاسیسات زیرزمینی فردو استفاده کرد. ایران در پاسخ، حملات موشکی و پهپادی گسترده‌ای را تحت عملیات «وعده صادق ۳» و «بشارت فتح» علیه اهداف نظامی اسرائیل و آمریکا انجام داد، که نشان‌دهنده توان بازدارندگی تهران علی‌رغم فشارها بود.

تجاوز اسرائیل و آمریکا، به گفته لاوروف، تاییدی بر نتیجه‌گیری‌های قدیمی کره شمالی است که بازدارندگی هسته‌ای، سپری در برابر مداخلات خارجی است. وی تاکید کرد که وجود سلاح‌های هسته‌ای و موشک‌های بالستیک قاره‌پیما (ICBM) در زرادخانه کره شمالی، مانع از هر گونه اقدام نظامی علیه این کشور شده است. پیونگ‌یانگ این حملات را به‌عنوان هشداری برای تسریع برنامه‌های هسته‌ای خود تفسیر کرده، به‌ویژه که ایران، به دلیل پایبندی به دیپلماسی هسته‌ای و عدم توسعه سلاح هسته‌ای، هدف قرار گرفت.

بازدارندگی هسته‌ای؛ درس ایران برای کره شمالی

کره شمالی از مدت‌ها پیش، برنامه هسته‌ای خود را به‌عنوان ابزاری برای تضمین بقا در برابر تهدیدات آمریکا و متحدانش توسعه داده است. لاوروف در سخنانش به این نکته اشاره کرد که فناوری‌های هسته‌ای کره شمالی، نتیجه کار دانشمندان داخلی این کشور است و مسکو به این تلاش‌ها احترام می‌گذارد. بر خلاف ایران، که برنامه هسته‌ای‌اش تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و معاهده NPT قرار دارد، کره شمالی از این معاهده خارج شده و آزمایش‌های هسته‌ای و موشکی خود را آشکارا پیش برده است. این رویکرد، به گفته کارشناسان، پیونگ‌یانگ را از حملات مشابه آنچه ایران تجربه کرد، مصون نگه داشته است.

جنگ ۱۲ روزه نشان داد که فقدان بازدارندگی هسته‌ای می‌تواند کشورها را در برابر قدرت‌های غربی آسیب‌پذیر کند. به گفته گروه دوستان منشور ملل متحد، حملات به تاسیسات هسته‌ای ایران نقض قوانین بین‌المللی و تهدیدی برای امنیت هسته‌ای جهانی بود. کره شمالی که از نزدیک این تحولات را رصد می‌کند، به این نتیجه رسیده که تقویت توان هسته‌ای و موشکی، تنها راه جلوگیری از تجاوزات مشابه است. اظهارات وزیر خارجه کره شمالی، «چوئه سون هوی»، مبنی بر حمایت بی‌قیدوشرط از روسیه، نشان‌دهنده همسویی استراتژیک پیونگ‌یانگ با مسکو برای مقابله با فشارهای غربی است.

سپری در برابر غرب

دیدار لاوروف با همتای کره‌ای‌اش، فرصتی برای تقویت روابط دوجانبه بود. وزیر خارجه روسیه مشارکت کره شمالی در آزادسازی منطقه کورسک را ستایش کرده و روابط دو کشور را «برادری شکست‌ناپذیر» خواند. این همکاری، به‌ویژه در زمینه نظامی، نشان‌دهنده تلاش پیونگ‌یانگ برای ایجاد ائتلاف‌های قوی‌تر در برابر محور آمریکا، کره جنوبی و ژاپن است. لاوروف هشدار داد که تقویت نظامی این محور در اطراف کره شمالی می‌تواند به تشدید تنش‌ها منجر شود، اما وجود برنامه هسته‌ای پیونگ‌یانگ، این تحرکات را خنثی کرده است.

کره شمالی با تکیه بر فناوری‌های بومی و حمایت غیرمستقیم روسیه به دنبال ارتقای توان موشکی خود، به‌ویژه موشک‌های بالستیک قاره‌پیماست که قادر به هدف قرار دادن خاک آمریکا هستند. این توانایی، به گفته لاوروف، دلیل اصلی عدم اقدام نظامی علیه کره شمالی است، در حالی‌که ایران، به دلیل نبود سلاح هسته‌ای، هدف حملات قرار گرفت. این تفاوت، پیونگ‌یانگ را به ادامه مسیر تسلیحاتی و تقویت بازدارندگی ترغیب می‌کند.

پیامدهای جهانی و منطقه‌ای

توسعه برنامه هسته‌ای کره شمالی، در سایه جنگ ۱۲ روزه، پیامدهای گسترده‌ای برای نظم جهانی دارد.

نخست، این رویکرد می‌تواند رقابت تسلیحاتی در منطقه شرق آسیا را تشدید کند، به‌ویژه با واکنش‌های احتمالی کره جنوبی و ژاپن. دوم، حمایت روسیه از کره شمالی، تنش‌ها با ناتو و آمریکا را افزایش می‌دهد که می‌تواند به یک جنگ سرد جدید منجر شود. سوم، تجربه ایران نشان داد که دیپلماسی هسته‌ای، بدون پشتوانه بازدارندگی نظامی، در برابر قدرت‌های غربی ناکارآمد است، پیامی که پیونگ‌یانگ به‌خوبی دریافت کرده است.

البته روشن شد که حملات به ایران، تلاش‌ها برای ایجاد منطقه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه را تضعیف می‌کند. این امر می‌تواند دیگر کشورهای منطقه را به سمت تسلیحات هسته‌ای سوق دهد، روندی که کره شمالی پیش‌تر آغاز کرده است. اظهارات لاوروف مبنی بر درک دلایل پیونگ‌یانگ، نشان‌دهنده پذیرش این واقعیت است که بازدارندگی هسته‌ای، در جهانی که قدرت‌های غربی قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند، به یک ضرورت تبدیل شده است.

آخرین اخبار سیاست را از طریق این لینک پیگیری کنید.