آرزوهای یاسمن
«من سیده یاسمن هستم و 35 سالمه و در مدرسه استثنائی درس خوندم و دیپلم استثنائی رشته خیاطی‌ام رو گرفتم و بعد از آن در سال 92 اومدم مرکز شریعتی و مشغول به کار شدم و نواختن پیانو را از شش‌سالگی آموزش دیدم و آهنگ‌های زیادی را می‌نوازم و به کامپیوتر هم علاقه دارم و تایپ‌کردن با نرم‌افزار ورد رو یاد گرفتم و من دوست دارم که به دانشگاه بروم و در رشته‌ای که مناسب من باشد، آموزش ببینم.
فریده مهنایی، کارشناسی ارشد گفتاردرمانی: «من سیده یاسمن هستم و 35 سالمه و در مدرسه استثنائی درس خوندم و دیپلم استثنائی رشته خیاطی‌ام رو گرفتم و بعد از آن در سال 92 اومدم مرکز شریعتی و مشغول به کار شدم و نواختن پیانو را از شش‌سالگی آموزش دیدم و آهنگ‌های زیادی را می‌نوازم و به کامپیوتر هم علاقه دارم و تایپ‌کردن با نرم‌افزار ورد رو یاد گرفتم و من دوست دارم که به دانشگاه بروم و در رشته‌ای که مناسب من باشد، آموزش ببینم. به‌تازگی در کلاس‌های تئاتر مرکز الوند شروع به آموزش کردم و خیلی هم علاقه به نمایش‌های عروسکی دارم و سال‌های قبل قالی‌بافی، گلدوزی، خیاطی، بافندگی و زیورآلات را هم یاد گرفتم و منم برای خودم و آینده‌ام آرزو دارم به خواسته‌هام برسم و در آینده کارهایی رو که بقیه بزرگ‌ترها و افراد فامیل انجام میدن رو هم منم انجام بدم و مثلا رانندگی یاد بگیرم و تشکیل خانواده بدم، زندگی شخصی‌ام رو اداره بکنم و بچه‌دار بشم و مادر بشم و من این باور رو در خودم تقویت می‌کنم و به همه هم ثابت می‌کنم که من هم می‌تونم از پس این کارام بربیام. روز جهانی معلولان رو هم به تمام معلولان توانمند و بااستعداد و باپشتکار تبریک می‌گویم و برای تمام مسئولان در سراسر ایران و جهان آرزوی سلامتی دارم.
متن بالا با نگارش خاص از سیده‌یاسمن عزیزم، دختری با معلولیت کم‌توانی ذهنی است که توانمندی‌ها و نیازهایش را نوشته است. امروزه برخلاف گذشته وقتی به روز جهانی معلولین می‌رسیم، از معلولیت، ناتوانی و ضعف‌ها تعریفی نمی‌آوریم بلکه از توانایی‌ها و نیازهای افراد معلول که گاه شبیه به نیازهای بقیه همسالان یا افراد جامعه است، حرف می‌زنیم و می‌دانیم که این افراد فراتر از هر نیاز طبیعی‌ای به درک توانایی‌ها و درک شناخت افراد جامعه به دور از تراﮊدی از این افراد نیاز دارند. امید است در آینده‌ای نه‌چندان دور بعد از آمدن اسم معلولیت زاویه دیدی درست در ذهن افراد شکل گیرد».
