حوزه پسماند نیازمند سرمایه‌گذاری و مشارکت مردم است
آرش حسینی‌میلانی، رئیس کمیته محیط زیست و خدمات شهری در دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران معتقد است که حوزه خدمات شهری و پسماند در شهر تهران و به تبع آن شهرهای بزرگ دیگر نیاز به سرمایه‌گذاری‌های مرتبط با کمک تکنولوژی روز دنیا دارند و باید در کنار سیستم‌های پیشرفته به دنبال نوسازی تجهیزات و خطوط قبلی هم بود.
آرش حسینی‌میلانی، رئیس کمیته محیط زیست و خدمات شهری در دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران معتقد است که حوزه خدمات شهری و پسماند در شهر تهران و به تبع آن شهرهای بزرگ دیگر نیاز به سرمایه‌گذاری‌های مرتبط با کمک تکنولوژی روز دنیا دارند و باید در کنار سیستم‌های پیشرفته به دنبال نوسازی تجهیزات و خطوط قبلی هم بود. او درباره اقداماتی که در سال‌های گذشته اجرائی شده بود و در دوره پنجم هم پیگیری شد، به «شرق» گفت: یکی از اقدامات مهم که لازم است پیگیری شود و از دوره قبل ما هم به دنبال آن بودیم، سرمایه‌گذاری در آرادکوه است. در ادوار مختلف خطوط پردازش و تجهیزاتی در آنجا ایجاد شده که با هر مدل از تکنولوژی‌های روز دنیا امروز دیگر مستهلک شده و نیاز به نوسازی دارد و باید برای آن سرمایه‌گذاری شود.
او با بیان اینکه در دوره پنجم و سال‌های قبل از ما اقداماتی برای نوسازی و به‌روز‌رسانی این تجهیزات وجود داشت و بودجه‌هایی هم اختصاص پیدا کرد که در این دوره هم این پیگیری‌ها ادامه دارد، افزود: موضوع راندمان عملیات پردازش در این چرخه اهمیت زیادی دارد؛ به‌روز‌رسانی و نوسازی این خطوط، فناوری و دانش خاصی نیست که نیاز به خارج کشور داشته باشد و می‌توان با توان داخلی آن را انجام داد و مهم‌ترین مسئله درمورد آن تأمین مالی است.
میلانی همچنین به پروژه بازیافت گاز متان هم اشاره کرد و گفت: این پروژه با مسئله تحریم‌ها روبه‌رو شد و طرف کره‌ای که قرار بود برای این پروژه همکاری کند، نیامد. این پروژه قرار بود از محل اعتبارات بازار مبادله کربن و اعتبارات بین‌المللی استفاده کند و هزینه کمی برای کشور داشت و در‌عین‌حال فناوری را کره‌ای‌ها به این پروژه می‌آوردند؛ اما ناکام ماند. البته اگر امروز افرادی با توان داخلی امکان اجرای این پروژه را داشته باشند، تنها مسئله تأمین اعتبارات داخلی مطرح می‌شود.
این عضو سابق شورای شهر تهران همچنین به بهره‌برداری از زباله‌سوز و تولید برق که با مشکلاتی روبه‌رو بود، اشاره کرد و گفت: این پروژه دچار انقضا در تولید شده بود. در دوره قبل سازمان پسماند مطالبات پیمانکار پروژه را پرداخت کردند تا مشکلات برطرف شود و تولید برق هم تا سه مگاوات شروع شد. این پروژه درواقع پروژه‌ای پایلوت و نوعی خط‌شکنی از طرف شهرداری بود که در دوره آقای قالیباف انجام و شروع شد. شهرداری تهران سال‌ها بود که در زمینه ایجاد یک زباله‌سوز و تبدیل زباله به برق پیشروی داشت و در نهایت هم اجرائی شد؛ اما نتایج آن‌طور که مد‌نظر بود، پیش نرفت.
میلانی افزود: مسئله مهم درمورد این نوع برق این بود ک برق حاصل از انرژی‌های نو از‌جمله برق حاصل از زباله به شکل واقعی خرید نمی‌شد و برای کارفرما توجیه اقتصادی نداشته است و به نظر می‌رسد هنوز هم این توجیه وجود ندارد. همچنین قرار بود یک نیروگاه 800 تنی هم ایجاد شود که به دلیل عدم تحقق سرمایه‌گذاری خارجی به سرانجام نرسیده است. او با اشاره به طرح جامع پسماند تهران تصریح کرد: در این طرح زباله‌سوز تا پنج سال آینده از اولویت خارج شده است و به جای آن بحث اجرای چند موضوع مهم از‌جمله نوسازی آرادکوه و ساخت و راه‌اندازی چند مجتمع از‌جمله همین موارد گفته‌شده مورد تأکید قرار گرفته است. هرچند که عده‌ای در شهرداری و معاونت خدمات شهری در مجموع معتقد هستند زباله‌سوز باید باشد و به دنبال اجرای آن هم بودند و هستند.
میلانی به اجرای پروژه MRF در داخل شهر تهران اشاره کرد و گفت: یکی از آنها را در منطقه 22 اجرا کردند و در منطقه 13 هم کارهایی انجام شد که امروز گویا با مسئله تزریق اعتبارات روبه‌رو شده‌اند. این پروژه‌ها، پروژه‌های سرمایه‌گذاری مهمی هستند که تا جایی که من اطلاع دارم، در این دوره هم به‌شدت به دنبال اجرای آنها هستند تا به نتیجه برسانند. البته برخی از موارد هم گویا نیازمند مجوزهای زیست‌محیطی بوده‌اند.
این عضو سابق شورای شهر تهران یکی از موضوعاتی را که باعث تحقق اهداف در این حوزه می‌شود، یکدست‌بودن و هم‌گرایی در مدیریت شهری عنوان کرد و گفت: در دوره شورای پنجم هم‌گرایی خوبی بین سازمان مدیریت پسماند، زیرمجموعه‌های معاونت خدمات شهری و شورا وجود داشت و در آن زمان مقاومتی در مقابل اجرای این پروژه‌ها نداشتیم. مثلا موضوع افزایش کیفیت کمپوست در آرادکوه عملیاتی شد و دستاورد خوبی برای شهرداری بود و مجوزهای لازم را گرفتند و امروز استفاده می‌شود. البته در حوزه خدمات شهری و برخی پیمانکاران مقاومت و جریان‌های مافیایی وجود دارد و طبیعی است که هر نوع پروژه یا برنامه‌ای که روند منفعت این افراد و گروه‌ها را تغییر دهد، با مقاومت روبه‌رو می‌شود؛ اما در حوزه سرمایه‌گذاری و آوردن تکنولوژی‌های جدید مقاومتی وجود ندارد.
او افزود: وقتی قرار است منفعت یک جریان مافیایی را به خطر بیندازند، طبیعی است که سنگ‌اندازی شود و نگذارند پروژه‌ها اجرا شود. البته ناگفته پیدا است که اگر شهرداری بخواهد این روند را اصلاح کند، امکانش را دارد و مهم‌ترین کاری که باید انجام دهد، این است که ذی‌نفعان این پروسه را مورد ارزیابی قراردهد.
میلانی یکی از مهم‌ترین ذی‌نفعان و اثرگذاران روی پروژه‌های پسماند در تهران را خود شهروندان برشمرد و گفت: شهروندان باید از این طرح‌ها که رویکردی اقتصادی-اجتماعی و زیست‌محیطی دارند، حمایت کنند و اگر سطح مشارکت‌پذیری مردم پایین باشد، بهترین پروژه‌ها هم به موفقیت نمی‌رسند. در همین دوره اخیر پروژه کاپ اجرائی شد که تفکیک پسماند و کاهش مخازن رو‌باز را دنبال می‌کرد؛ اما فضای اجتماعی و مشارکتی آن زیاد نبود و موفق نبود و امروز هم خبری از آن نیست. در ادوار گذشته شهرداری‌ها طرح‌های مختلفی برای تفکیک داشته‌اند؛ اما هیچ وقت موفق نبوده‌اند و به‌همین‌دلیل تأکید داریم که نمی‌توان آمرانه پروژه‌ای را که یک سر آن مردم هستند، اجرائی کرد.
