تمجید قلعه‌نویی، انتقادات کارشناسان

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

‌شرق: بازی چشم‌نواز اوستون اورونوف با پیراهن ازبکستان مقابل مصر در تورنمنت چهارجانبه العین، بار دیگر این مسئله را به یاد آورد که مدیریت باشگاه پرسپولیس باید از هم‌اکنون به فکر تمدید قرارداد این ستاره باشد. طبیعی است که بعد از بازی درخشان او مقابل یاران محمد صلاح و به ثمر رساندن هر دو گل بازی، بازیکن ازبکستان با پیشنهادهای بسیاری مواجه خواهد شد. البته طبق آخرین خبرها که دی‌ماه سال گذشته منتشر شد، اورونوف تا پایان فصل آینده با سرخ‌پوشان قرارداد دارد. با رفتن رضا درویش و آمدن پیمان حدادی به ‌عنوان مدیرعامل جدید باشگاه پرسپولیس، انتظار می‌رود که او رویه متفاوتی از همتای قبلی خود در پیش بگیرد و طبق خواسته اوسمار ویرا حرکت کند. اما بعد از برد تیم ملی مقابل کیپ‌‌ورد و موضع‌گیری چندباره امیر قلعه‌نویی علیه منتقدان، صادق ورمزیار، بازیکن اسبق این تیم که سابقه هم‌بازی‌بودن با سرمربی تیم ملی را دارد، گفت: «ما نباید دنبال دشمن‌های خیالی باشیم و باید با تمام توان کار کنیم. قلعه‌نویی نه، اصلا گواردیولا هم سرمربی تیم ملی باشد، هم موافق دارد و هم مخالف. وقتی مخالف دارید، به شما حمله می‌شود، بنابراین با عملکردتان مقابل پاسخ حملات منتقدان قرار بگیرید». سرمربی تیم ملی در بخشی از صحبت‌هایش در نشست خبری بعد از بازی با کیپ‌ورد و پیروزی در ضربات پنالتی، تأکید کرد: «خیلی از دوستان دنبال این هستند در بازی دوستانه نتیجه نگیریم تا حمله کنند». ورمزیار درباره حریف بعدی تیم ملی در تورنمنت العین هم صحبت کرد: «فوتبال ازبکستان مبتنی بر قدرت بدنی است، اما شاید به لحاظ تکنیکی بهتر از ما باشند. از همه مهم‌تر، پایین‌بودن میانگین سنی ازبکستان خیلی به این تیم کمک می‌کند. خیلی خوب است که برابر تیمی به میدان برویم که تحت فشار قرار بگیریم. ازبکستان در خط جلو و دفاع عالی کار می‌کند و نفراتی مثل اوستون ارونوف و خامروبکوف نمایش خیلی خوبی در این تیم دارند. ما باید مقابل ازبک‌ها با برنامه بازی کنیم و اگر بخواهیم بدون برنامه وارد زمین شویم، به مشکل می‌خوریم. ضروری است جنگ‌های وسط زمین را ببریم و هافبک‌های ازبکستان را کنترل کنیم». در‌این‌میان علی‌اصغر مدیرروستا هم با انتقاد از شرایط تیم ملی گفت: «در بازی با کیپ‌ورد آرایش تیمی ایران و فاصله بین بازیکنان خیلی خوب بود و همین امر سبب شد موقعیت‌های زیادی به تیم حریف ندهیم. البته ما نسبت به مالکیت توپ و انتقال توپ دست و پا بسته بودیم و بازی کاملا در اختیار تیم حریف بود. بازی راحت و خوبی را به نمایش گذاشتند و فشار زیادی به تیم ما وارد کردند و نقاط ضعف تیم ما را به‌خوبی نشان دادند. به اعتقاد من از بازی برابر کیپ‌ورد باید درس‌های زیادی گرفت. کیپ‌ورد به‌راحتی فوتبال بازی می‌کرد اما تیم ما به‌خوبی نمی‌توانست توپ‌گیری و بازی‌سازی لازم را انجام دهد، چون آن تیم مالکیت توپ را داشت. ما دفاع خوبی داشتیم و نزدیک‌بودن بازیکنان به همدیگر سبب شد برابر این تیم برنده شویم. در حقیقت این بازی شبیه سیستم جام جهانی قبلی بود؛ زمانی که کی‌روش مربی تیم بود و ما ضد‌حمله انجام می‌دادیم و موقعیت گل هم داشتیم اما اگر در جام جهانی بخواهیم با همین روش بازی کنیم، در حقیقت دنبال گل‌نخوردن خواهیم بود». مدیرروستا درباره ضعف‌های تیم ملی گفت: «ضعف زیاد است. همین که نمی‌توانیم بازی را از خط دفاع به هافبک و سپس فوروارد انتقال دهیم، خودش ضعف است. اینکه نمی‌توانیم جنگندگی در وسط زمین و برگشت به خط دفاع و اضافه‌شدن به خط جلو را داشته باشیم، ضعف است و اینکه دفاع‌های ما هنوز کمی عجول هستند، باز هم ضعف است». مشکلات و ضعف‌های تیم ملی مشهود است، اما سرمربی تیم ملی به‌جای برطرف‌کردن آنها فقط راه انتقاد‌کردن از منتقدان را در پیش گرفته است. واقعیت همین است. در فوتبالی که در آن برنامه و تاکتیک حساب‌شده‌ای وجود نداشته باشد، بهترین دفاع، حمله به سوی کسانی است که دلسوز فوتبال هستند. اکثر کارشناسان فوتبال‌ و بازیکنان قدیمی که سال‌هاست از دور دستی بر آتش دارند، هشدار می‌دهند که تیم ملی برای کسب نتایج پذیرفتنی در جام جهانی باید تغییر رویه بدهد و مشکلات و کمبودها را برطرف کند. در هر حال در جام جهانی 48‌تیمی، صعود از گروه کمترین خواسته مردم است. از سویی هم‌اندیشی که قلعه‌نویی در مدت اخیر به آن اشاره کرده و اینکه همه می‌توانند برای گفت‌وگو درباره تیم ملی با او دیدار کنند، بیشتر به یک شوخی و تعارف شبیه است، تا واقعیت؛ چراکه موضع‌های سرمربی و گاردی که مقابل منتقدان دارد، این موضوع را تأیید می‌کند.

هر مسابقه فوتبالی که در سطح جهان برگزار می‌شود، آینه‌ای است که ما سیمای تمام‌رخ خود را در آن می‌بینیم. اشکالات را می‌بینیم، کمبودها را حس می‌کنیم، غفلت‌هایی را که باعث شده تا میانگین سنی تیم‌های باشگاهی و ملی بالا برود‌ به‌خوبی تماشا می‌کنیم، اما چاره کار دست ما نیست. همه تصمیم‌گیرندگان فوتبال به دنبال این هستند که فقط نتیجه بگیرند تا بلکه یکی، دو سال دیگر هم در این فوتبال باشند. اما اینکه بودن‌شان چه نفعی برای فوتبال دارد، مشخص نیست. اصلا نه چند سال، بلکه چندین سال روی صندلی‌های مدیریتی نشستید، وقتی کاری نمی‌کنید، چه فرقی می‌کند که باشید یا نباشید. به همین کشورهای دور و اطراف نگاه کنیم، 10 سال آینده ما هم توان مقابله با باشگاه‌های سطح دو آنها را هم نداریم. همین الان تیم‌های باشگاهی ایران که در لیگ سطح دو آسیا مسابقه می‌دهند، نمی‌توانند به‌راحتی از پس حریفانی از اردن و بحرین و ترکمنستان برآیند. عجیب است که در‌این‌میان، تعدادی از بازیکنان مانند شجاع خلیل‌زاده پا را فراتر گذاشته و به مردم توهین هم می‌کنند. این در حالی است که طبق گفته خودتان، اتفاقا مردم و هواداران خیلی هم خوب فوتبال را می‌فهمند. در هر حال شاکر باشید که علایق و خواست مردم چندان اهمیتی ندارد و به آن اعتنایی نمی‌شود، وگرنه امکان نداشت که تیم ملی با چهره فعلی وجود داشته باشد. پس بی‌خیال شوید و این‌قدر به مردم و منتقدان نتازید. همین بازی ازبکستان، که حریف‌تان در دیدار فینال تورنمنت العین است، مقابل مصر را ببینید که چگونه و چطور به زیبایی بازی کرد. خیلی مسائل گویاست و نیازی به توضیح و شرح بیشتر ندارد.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.