بازنگری در عنوان «خانه‌دار» در سامانه‌های دولتی
یکی از مواردی که موجب رنجش و آزردگی مادران در جامعه ما شده، درج عنوان «خانه‌دار» در سامانه‌های دولتی مقابل پرسش «شغل» است. واژه «خانه‌دار» بیشتر ناظر بر فعالیت خدماتی در خانه بوده و در فرهنگ عمومی، اغلب تداعی‌گر فقدان شغل یا اشتغال غیررسمی است.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
علیرضا دقیقی
یکی از مواردی که موجب رنجش و آزردگی مادران در جامعه ما شده، درج عنوان «خانه‌دار» در سامانه‌های دولتی مقابل پرسش «شغل» است. واژه «خانه‌دار» بیشتر ناظر بر فعالیت خدماتی در خانه بوده و در فرهنگ عمومی، اغلب تداعی‌گر فقدان شغل یا اشتغال غیررسمی است. این در حالی است که بخش بزرگی از زنان خانه‌دار در واقع نقش محوری «مادری» را ایفا می‌کنند؛ نقشی که اساس تربیت نسل آینده و بنیان خانواده بر آن استوار است.
تغییر این عنوان از «خانه‌دار» به «مادری» می‌تواند پیامدهای مثبت فرهنگی و اجتماعی به همراه داشته باشد:
1. ارتقای منزلت اجتماعی: مادری در اسناد رسمی به عنوان جایگاه ارزشی شناخته می‌شود، نه به عنوان فقدان شغل.
2. تحول در گفتمان فرهنگی: جامعه نگاه خود را از «بیکاری زنان خانه‌دار» به «مسئولیت خطیر مادری» تغییر می‌دهد.
3. همسویی با سیاست‌های خانواده‌محور: نهادهای حاکمیتی با این تغییر نشان می‌دهند که نقش مادری را همچون دیگر مشاغل به رسمیت می‌شناسند.
4. تقویت رضایت و اعتماد اجتماعی: مادران با دیدن احترام رسمی به نقششان، حس ارزشمندی و تعلق بیشتری خواهند داشت.
البته باید به این نکته نیز توجه داشت که همه زنان خانه‌دار، الزاما مادر نیستند. بنابراین پیشنهاد می‌شود در طراحی گزینه‌ها تفکیک دقیق‌تری لحاظ شود.
به نظر می‌رسد این بازنگری ساده در واژه‌گزینی بتواند اثر فرهنگی قابل توجهی در ارتقای نگرش عمومی نسبت به جایگاه مادران و زنان خانه‌دار ایجاد کند.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
