دریاچه ارومیه خشک نشد، خشکانده شد
دبیر پیشین ستاد احیای دریاچه ارومیه میگوید: «وضعیت دریاچه ارومیه فاجعهبار است. فقط حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب شور در پهنهای نزدیک به ۲۰۰ کیلومترمربع باقی مانده، یعنی عمق آب به کمتر از نیممتر رسیده است. این دریاچه عملا مرده است. ۱۰ تا ۲۰ روز آینده، همین آب باقیمانده هم تبخیر میشود و بستر نمکی آن به غبارهای سمی تبدیل خواهد شد که برای مردم آذربایجان فاجعهای بهداشتی، زیستمحیطی و حتی ژنتیکی به دنبال خواهد داشت». عیسی کلانتری، درباره آخرین وضعیت این دریاچه خبرهای خوبی ندارد.


به گزارش گروه رسانهای شرق،
خبرآنلاین: دبیر پیشین ستاد احیای دریاچه ارومیه میگوید: «وضعیت دریاچه ارومیه فاجعهبار است. فقط حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب شور در پهنهای نزدیک به ۲۰۰ کیلومترمربع باقی مانده، یعنی عمق آب به کمتر از نیممتر رسیده است. این دریاچه عملا مرده است. ۱۰ تا ۲۰ روز آینده، همین آب باقیمانده هم تبخیر میشود و بستر نمکی آن به غبارهای سمی تبدیل خواهد شد که برای مردم آذربایجان فاجعهای بهداشتی، زیستمحیطی و حتی ژنتیکی به دنبال خواهد داشت». عیسی کلانتری، درباره آخرین وضعیت این دریاچه خبرهای خوبی ندارد. او میگوید: «دولتها گرفتار روزمرگی شدهاند و هیچ برنامه بلندمدتی برای احیای دریاچه یا توسعه پایدار ندارند. نه دولت آقای رئیسی و نه دولت کنونی هیچ رایزنی یا تلاش جدیای انجام ندادهاند. ما بارها درباره احیای دریاچه هشدار دادهایم، اما انگار آب در هاون میکوبیم». او درباره عواملی که منجر به این اتفاق شده است، توضیح میدهد: «سدسازیهای بیرویه، توسعه ناپایدار کشاورزی و عدم تخصیص حقابه قانونی دریاچه، آن را نابود کرده است. طبق قانون، حقابه محیطزیستی باید در اولویت باشد، اما ما کشاورزی را اولویت دادیم و هیچ آبی به دریاچه نرسید. زمانی عمق متوسط دریاچه ۴.۵ متر بود، اما حالا به این وضعیت رسیدهایم». او ادامه میدهد: «دولتها گرفتار روزمرگی شدهاند و هیچ برنامه بلندمدتی برای احیای دریاچه یا توسعه پایدار ندارند. نه دولت آقای رئیسی و نه دولت کنونی هیچ رایزنی یا تلاش جدیای انجام ندادهاند. ما بارها درباره احیای دریاچه هشدار دادهایم، اما انگار آب در هاون میکوبیم. مسئولان به جای اقدام، فرافکنی میکنند و حتی پیشنهادهای تحقیرآمیزی مثل تأمین آب از کشورهای خارجی مطرح شده است». او معتقد است رئیس دولت، دریاچه را به نااهلش واگذار کرده است: «این طرحها، مثل پروژه ۶، ۷ میلیارد دلاری چینیها برای تبدیل دریاچه به محل تولید برق خورشیدی یا برداشت نمک، یک مصیبت چندگانه است. این پروژهها نهتنها دریاچه را احیا نمیکنند، بلکه منابع مالی را هدر داده و بستر نمکی را به منبعی برای سودجویی تبدیل میکنند. من واقعا نمیفهمم مسئولان چه هدفی را دنبال میکنند». براساس اعلام او، دریاچه ارومیه برای بیش از شش میلیون نفر در شعاع ۱۰۰ کیلومتری حیاتی است. بستر نمکی ۱۳ میلیارد تنی آن، در صورت خشکشدن کامل، غبارهای نمکی را در منطقه پراکنده خواهد کرد که اثرات تنفسی، بهداشتی و ژنتیکی به دنبال دارد. این خسارتها به این سادگی قابل تحمل نیست. او در پاسخ به این سؤال که اخیرا درباره خشکشدن دریاچه خزر هم هشدار داده شده و آیا این دریاچه شباهتی با دریاچه ارومیه دارد؟ توضیح میدهد: «این دو کاملا متفاوتاند. دریاچه ارومیه را ما با سوءمدیریت، سدسازی و مصرف بیرویه آب برای کشاورزی خشکاندیم. اما خزر تحت تأثیر عوامل طبیعی یا دیگر مسائل عقبنشینی کرده، نمیدانم یا روسها یا عوامل طبیعی برای خزر مشکلسازی کردهاند. مشکل ارومیه کاملاً نتیجه سیاستهای نادرست داخلی است». به گفته کلانتری، با تفکرات کنونی مسئولان، هیچ امیدی نیست. اگر همین روند ادامه پیدا کند، شاید یکی دو سال دیگر کورسویی باشد، اما با این سیاستها، دریاچه کاملا از بین خواهد رفت. مسئولان باید پاسخگوی این فاجعه باشند. آنها نمیتوانند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند. دریاچه ارومیه یک مسئله زیستمحیطی حیاتی است که نیاز به اقدام فوری دارد. مسئولان باید به جای فرافکنی، برای احیای آن تلاش کنند. این دریاچه دیگر فرصتی برای بیتوجهی ندارد.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.