رؤیای «اسرائیل بزرگ»

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

نخست‎ وزیر اسرائیل، در گفت‌وگویی تلویزیونی با تأکید بر «ارتباط عاطفی» خود با رؤیای «اسرائیل بزرگ»، بار دیگر بحث جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه تل‌آویو را زنده کرد؛ اظهاراتی که موجی از واکنش‌های انتقادی را به‎ همراه داشت. او مدعی شد: «من در یک مأموریت تاریخی و معنوی هستم و از نظر احساسی به رؤیای اسرائیل بزرگ پیوند خورده‌ام».

نتانیاهو در ادامه ادعاهای خود این را هم گفت که اسرائیل «کلمه پیروزی» را به فرهنگ لغت نظامی خود بازمی‌گرداند. ما یا پیروز خواهیم شد یا نابود‌. اتهامات نسل‌کشی و گرسنگی در غزه دروغ است. تعداد مراکز امن توزیع کمک‌ها در غزه چهار برابر خواهد شد و از کشورهای دیگر خواست در این زمینه با اسرائیل همکاری کنند. برخی از آمریکایی‌ها قربانی «دروغ‌ها» شده‌اند، اما امروز اسرائیل «متحد بزرگی چون رئیس‌جمهور ترامپ» دارد. این اظهارات که مناطقی متعلق به دولت آینده فلسطین و احیانا بخش‎‌هایی از اردن و مصر می‎‌شود، در بحبوحه تداوم تبلیغات محافل اسرائیلی پیرامون مفهوم «اسرائیل بزرگ» مطرح شد، یادآور دیدگاه‌های ارائه‌شده از سوی مؤسساتی همچون «مؤسسه تورات و زمین» است که مدعی هستند مرزهای تاریخی اسرائیل از «رود فرات در شرق تا رود نیل» در جنوب امتداد می‌یابد؛ طرحی که دربردارنده تصرف بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های عربی فراتر از فلسطین اشغالی است.

اصطلاح «اسرائیل بزرگ» تفسیری از کتاب مقدس درباره قلمروی سلطنت حضرت سلیمان است که نه‌تنها شامل سرزمین‌های امروزی فلسطینی یعنی باریکه غزه و کرانه باختری اشغالی می‌شود، بلکه بخش‌هایی از اردن، لبنان و سوریه کنونی را نیز در بر می‌گیرد. ملی‌گرایان افراطی اسرائیل خواستار اشغال این مناطق هستند. «اسرائیل بزرگ» نه یک شعار سیاسی، بلکه باور دینی برای نتانیاهو و کابینه اوست.

اظهارات نخست‌وزیر اسرائیل به منزله اعلان صریح نیت این رژیم برای دست‌اندازی بیشتر و مستمر به سرزمین‌ کشورهای مستقل از جمله مصر، اردن، لبنان و سوریه است و مصداق بارز نقض منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل است. اعتراف نخست‌وزیر اسرائیل برای «مأموریتی تاریخی و روحانی» نشانه آشکار نیتی فاشیستی در سیاست‌گذاران اسرائیل برای تجاوز و تعرض علیه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای منطقه و سیطره بر کشورهای اسلامی است که باید از سوی دبیر کل سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی و همه دولت‌ها به ‌عنوان نقض فاحش اصول و اهداف منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل محکوم شود.

درپی سخنان نتانیاهو درباره «چشم‌انداز اسرائیل بزرگ»، شاهد واکنش‎های تندی از سوی کشورهای عربی و اسلامی هستیم. عربستان، مصر، اردن، تونس، ایران، قطر، عراق، تشکیلات خودگردان فلسطین، حماس، جهاد اسلامی، الازهر و اتحادیه عرب، این سخنان را ناشی از ذهنیتی افراطی و توهمات استعمارگرایانه، توسعه‌طلبانه و تجاوزکارانه‌ای می‎دانند که نه قابل پذیرش است و نه می‌توان در برابر آن سکوت کرد.

اعلام طرح «اسرائیل بزرگ» و «سرزمین موعود» از سوی رهبران جریان صهیونیسم دینی و راست افراطی اسرائیل به‌ویژه از آغاز جنگ نسل‌کشی در غزه، امر تازه‌ای نیست. در گذشته چنین سخنانی محدود به وزرا و نمایندگان کنست وابسته به این جریان بود و حامیان «اسرائیل» آن را مواضع شخصی و نه سیاست رسمی دولت تلقی می‌کردند. اما موضع‎گیری نخست‎وزیر اسرائیل نقطه عطفی در تغییر روایت رسمی «اسرائیل» است. او رسما برای نخستین‌بار اهداف جریان صهیونیسم دینی را پذیرفت؛ جریانی که افق رژیم اشغالگر را نه در هم‌زیستی با همسایگان عرب، بلکه در تشکیل یک دولت تئوکراتیک توراتی بر پایه اسطوره‌های «سرزمین موعود»، «مسیح موعود»، «پایان جهان» و «هزاره خوشبخت» می‌بیند. او خود را در «مأموریتی تاریخی و معنوی» می‌بیند که با نسل‌های یهودی در طول تاریخ پیوند دارد و این مأموریت را با تفویض از سوی آنان انجام می‌دهد و هدفشان تسلط بر تمامی سرزمین فلسطین شامل کرانه باختری و غزه، به‌علاوه شبه‌جزیره سینا در مصر و بلندی‌های جولان در سوریه است.

عبارت «اسرائیل بزرگ» نخستین بار پس از جنگ ۱۹۶۷ میلادی به ‌عنوان یک هدف محوری مطرح شد. اکنون نتانیاهو این مفهوم را توسعه داده و از شهری بزرگ سخن گفته که شامل سرزمین‌های فلسطینی و بخش‌هایی از خاک اردن، لبنان، سوریه و مصر خواهد بود. او این اقدام را وظیفه دینی و مذهبی خود می‎داند و آن را به متون دینی یهودی مانند «تلمود» (یکی از کتاب‌های اصلی یهودیت ربانی) نسبت داده است.

این سخنان، ماهیت دولت افراطی اسرائیل و وابستگی عمیق آن به ایدئولوژی «اسرائیل بزرگ» را آشکارتر کرد. چنین رویکردی می‌تواند در آینده نزدیک زمینه‌ساز عملیات نظامی علیه برخی کشورهای منطقه با هدف اشغال سرزمین‌های ذکرشده در نقشه اسرائیل بزرگ شود. این سخنان بیش از هر چیز تلاشی برای بقای سیاسی نتانیاهو است. او با بحران‌های متعدد داخلی، از اعتراضات بی‌سابقه در سرزمین‌های اشغالی، اختلافات عمیق میان جریان‌های سیاسی اسرائیل تا کاهش اعتماد عمومی به توانمندی دولت و ارتش در تحقق اهداف نظامی روبه‌روست. سخنان نتانیاهو را باید نه به ‌عنوان طرحی صرفا سیاسی، بلکه به‌مثابه زلزله‌ای راهبردی دید که می‌تواند موجب تغییرات عمده در معادلات منطقه شود و در صورت واکنش فعال محور مقاومت، به عقب‌نشینی اسرائیل منجر شود. مواضع اسرائیل درباره طرح موسوم به «اسرائیل بزرگ» پاسخی محکم به کسانی است که به دستیابی به توافق با این رژیم امیدوار بودند. این مواضع و سیاست‌ها دلیل واقعی ادامه قتل عام‌ها در غزه و تخریب اردوگاه‌های متعدد در کرانه باختری است که با حمایت کامل آمریکا و با هدف گسترش اشغالگری نه‌تنها در داخل فلسطین، بلکه در کشور‌های همسایه انجام می‌شود.