«شرق» گزارش می‌دهد:
مرز خونین؛ چرا بحران مرزی تایلند و کامبوج شعله‌ور شد؟
درگیری‌های مرزی میان تایلند و کامبوج، هزاران نفر را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرد و تنش‌ها را به سطح بی‌سابقه‌ای رساند. با افزایش نگرانی‌ها درباره گسترش بحران، جامعه جهانی به‌ویژه سازمان ملل به تکاپو افتاده تا جلوی یک جنگ منطقه‌ای را بگیرد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
در پی وقوع انفجار مین و زخمی شدن پنج سرباز تایلندی، تنش دیرینه بر سر مناطق مورد مناقشه در مرز تایلند و کامبوج ناگهان به درگیری‌های گسترده نظامی کشیده شد. ارتش تایلند اعلام کرد روز جمعه نبردها در چند نقطه مرزی از جمله نواحی چون «چونگ بوک»، «فو مکوا» و نزدیکی معبد باستانی «تا موئن توم» شدت گرفته و صدای شلیک توپخانه و راکت‌ها از ساعات اولیه صبح شنیده می‌شد.
طبق اعلام وزارت بهداشت تایلند، بیش از ۵۸ هزار نفر از روستاهای چهار استان مرزی این کشور به پناهگاه‌های موقت گریخته‌اند. مقام‌های کامبوجی نیز خبر دادند که بیش از چهار هزار نفر از مناطق نزدیک مرز تخلیه شده‌اند.
درگیری‌ها تا کنون به مرگ دست‌کم ۱۴ نفر در تایلند و یک نفر در کامبوج انجامیده و ده‌ها نفر دیگر زخمی شده‌اند. منابع تایلندی می‌گویند در میان قربانیان، کودکان نیز دیده می‌شوند. یک مقام نظامی کامبوج نیز تایید کرد در جریان اصابت راکت تایلندی به یک معبد بودایی، یک مرد کشته و چهار غیرنظامی دیگر زخمی شده‌اند.
آوارگان و نگرانی از تشدید خشونت‌ها
با تشدید نبردها، هزاران نفر در دو سوی مرز، ناچار به ترک خانه و روستاهای خود شدند. تنها در شهر سورین تایلند، حدود ۶۰۰ نفر به سالن ورزشی یک دانشگاه پناه برده‌اند. مردم در گروه‌هایی روی تشک‌ها و پتوها نشسته‌اند و برای دریافت غذا و آب در صف ایستاده‌اند.
برخی شاهدان عینی گفته‌اند شدت و بی‌رحمی این درگیری‌ها از بحران سال ۲۰۱۱ میان دو کشور نیز فراتر رفته است. یکی از اهالی می‌گوید: «هرگز فکر نمی‌کردم وضعیت تا این حد وحشیانه شود؛ کودکان و سالمندان هم قربانی شده‌اند.» صدای انفجارهای پراکنده حتی تا بیمارستان «فانوم دونگ راک» هم می‌رسد و مجروحان با کامیون‌های ارتش به مراکز درمانی منتقل می‌شوند.
ارتش تایلند ادعا کرده هیچ هدف غیرنظامی را در کامبوج هدف قرار نداده و کامبوج را متهم کرده که با استقرار تسلیحات در مناطق مسکونی، از «سپر انسانی» استفاده می‌کند.
ریشه اختلافات تایلند و کامبوج و زمینه‌های تاریخی
اختلافات مرزی میان تایلند و کامبوج، سابقه‌ای طولانی دارد و هر از گاهی به نقطه جوش می‌رسد. این دو کشور بیش از ۸۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند و بخش عمده‌ای از اختلاف به نقشه‌ای برمی‌گردد که در دوران استعمار فرانسه در سال ۱۹۰۷ ترسیم شد. کامبوج برای اثبات مالکیت برخی مناطق به همین نقشه استناد می‌کند، اما تایلند آن را نادرست می‌داند.
مشهورترین و خونین‌ترین رویارویی‌ها پیرامون معبد هزار ساله «پریاه ویهار» بوده است. در سال ۱۹۶۲، دیوان بین‌المللی دادگستری مالکیت این معبد را به کامبوج واگذار کرد، اما این رای همچنان در روابط دو کشور تنش ایجاد می‌کند. کامبوج پس از درگیری‌های سال ۲۰۱۱ بار دیگر به دادگاه بین‌المللی مراجعه کرد و در سال ۲۰۱۳ نیز حکم دادگاه به نفع این کشور صادر شد. با این حال، تایلند صلاحیت این دادگاه را نمی‌پذیرد و اختلافات همچنان باقی مانده است.
پیامدهای سیاسی و منطقه‌ای
افزایش درگیری‌ها سبب تشدید فضای ملی‌گرایانه در هر دو کشور شده و بر فضای سیاسی تایلند سایه انداخته است. تعلیق نخست‌وزیر تایلند، پائتونگ‌تارن شیناواترا، به اتهام تخلفات اخلاقی در نحوه مدیریت بحران و افشای تماس تلفنی بحث‌برانگیز با یک مقام ارشد کامبوج، به بحران مشروعیت دولت دامن زده است. در پی خروج شریک اصلی ائتلاف دولت، وضعیت سیاسی بانکوک متزلزل‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. در عرصه منطقه‌ای، اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه‌آن) به ریاست مالزی خواستار پایان فوری درگیری‌ها شده و پیشنهاد میانجی‌گری داده است. شورای امنیت سازمان ملل نیز برای بررسی این بحران جلسه اضطراری تشکیل داده است تا از گسترش تنش‌ها جلوگیری کند.
با تداوم گلوله‌باران و آوارگی هزاران نفر، نگرانی از وقوع یک جنگ گسترده‌تر در جنوب شرق آسیا افزایش یافته است. هم‌زمان با ادامه محدودیت‌ها در مرز، توقف تجارت و قطع ارتباطات اینترنتی و انرژی، روابط دو کشور وارد دوره‌ای بحرانی شده است. هر چند تلاش‌هایی برای میانجی‌گری و بازگشت به مذاکره صورت گرفته، اما سایه بی‌اعتمادی و منافع ملی‌گرایانه همچنان بر تحولات منطقه سنگینی می‌کند.
آخرین اخبار جهان را از طریق این لینک پیگیری کنید.
