ساخت و ساز روی خط گسل

به گزارش شبکه شرق، این روزها مدیریت شهری تهران دوران پر خبر و حاشیه‌ای را پشت سر می‌گذارد. یکی از اعضای دفتر شهردار تهران با اتهامات مالی  دستگیر شده است و نشست خبری علیرضا زاکانی شهردار تهران واکنش‌هایی را از سوی مدیریت قبلی شهر تهران برانگیخت. شاید ورود یگان ویژه شهرداری تهران به بحث حجاب در مترو یا ماجرای جدا کردن واگن زنان و مردان نظر افکار عمومی را جلب کرده باشد، اما آنچه افکار عمومی به آن بی توجه است، نگرانی از آغاز روند شهر فروشی است. صدور پروانه های ساختمانی بدون در نظر گرفتن طرح‌های بالادست،  در شرایطی که بر اساس تحقیقات مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، ظرفیت زیست محیطی تهران به پایان رسیده است، هشدار دهنده است.  به زبان ساده، شهر دیگر گنجایش این همه ساخت و ساز را ندارد و مسکن‌های وعده داده شده نیاز به آب و هوا برای تنفس دارند.

زنگ خطر به صدا درآمده

علیرضا زاکانی، حدود دو سالی است که بر صندلی پایتخت نشسته است، او پیش از شهردار شدن یکی از کاندیدهای ریاست جمهوری بود. او سابقه ای در عرصه مدیریت شهری نداشت و شورای شهر تهران به ریاست مهدی چمران او را به عنوان شهردار انتخاب کرد.

صبح دوشنبه ۱۹ اردیبهشت،  زاکانی جلوی انبوهی از میکروفن ها نشست تا عملکرد دوساله خود در شهرداری را تشریح کند. او در ابتدای صحبت هایش از انجام یک «کار بزرگ» در تهران حرف زد و بعد با انتقاد از روند صدور پروانه ها در گذشته از افزایش تعداد پروانه های صادر شده در تهران خبر داد .این اظهارات با نگاهی به روند  دو ساله زاکانی در شهرداری تهران، می تواند برای آینده پایتخت یک زنگ خطر جدی باشد.

تخلف در کمسیون  ماده ۵/ امضاهای گم شده

به گفته منابع آگاه مصوباتی غیر منطقی، غیر کارشناسی و مغایر با طرح جامع تهران در کمیسیون ماده ۵ به تصویب رسیده است و شهرداری بارها از سوی شورای عالی معماری و شهرسازی در این خصوص  تذکر گرفته است اما این روند هنوز ادامه دارد.

بررسی و تصویب تغییرات در طرح‌های تفصیلی شهری، به عهده این کمیسیون است. مصوبات این کمیسیون باید به امضا ۴ مسئول _در قانون مسئولیت هایشان مشخص شده_ برسد اما در حال حاضر مصوباتی با ۲-۳ امضا در شهرداری تصویب می شود که رسما تخلف است. نمونه این مجوزها، صدور مجوزی برای یک ساختمان ۳۰ طبقه  روی گسل، در خیابان الف تهران است،  این در حالیست که بر اساس طرح تفصیلی فقط می توانستند به این ساختمان مجوز ۸ طبقه بدهند.

جلسات پشت پرده کمیسیون ماده ۵

نه تنها مصوبات این کمیسیون بدون همه امضاهای قانونی به تصویب می رسد، بلکه به برخی از اعضا معاونت های داخل دولت که حضورشان در جلسه الزامی است، حتی خبر هم داده نمی شود. در واقع روندی در راستای فروش تراکم، عادی کردن تخلفات ساختمانی و با عنوان «رواداریِ اجرا» آغاز شده است. تجربه انچه بر تهران گذشته نشان داده این اقدامات، ساختار طرح تفصیلی را بهم می‌ریزد.  طرح تفصیلی، نقشه آینده شهر است که با توجه به همه جنبه ها و ویژگی های محیط زیست و اجتماعی و غیره تهیه شده است. نتیجه  تغییر ساختار این طرح، همان اتفاقی است که امروز در سطح شهر شاهد آن هستیم. کوچه های باریک و ساختمان های بلند،‌ ترافیک، آلودگی هوا، آلودگی صوتی ، تراکم و شهری که تنفس در آن سخت است.

نشست خبری شهردار، دارای تناقضات نگران کننده دیگری هم بود. بخشی از درامد شهرداری از  محل صدور پروانه تامین می شود و سیستمی کردن این فرایند اهمیت فراوان دارد،‌ چرا که احتمال تخلف، فساد و ... را کاهش می دهد. روند سیستمی کردن فرایند صدور پروانه  در شهرداری تهران از سال ۹۸ شروع شد و شهرداری وقت  اعلام کرد پروانه‌ای بر خلاف ضوابط شهر تهران صادر نکرده است. با این حال، این روند، در دوره جدید  مدیریت شهری دچار وقفه شد و شهردار بعد از دو سال تازه در همین  نشست خبری اعلام کرد که فرایند صدور پروانه  را تا خرداد 1402 سیستمی می‌کند! سوال این است که آیا شهردار  شناخت و درک کاملی از فرایندهای صدور پروانه دارد؟ اگر سامانه مدتی است، شروع به کار کرده این حرف چه معنایی دارد؟

شورای شهر تهران چه می گوید؟/ شهردار فصل الخطاب است؟

یکی از مسیرهای  نظارت  بر شهرداری، شورای شهر تهران است. اما آنچه درشورای شهر می گذرد نگران کننده است.بعد از افشای دستگیری یکی از اعضای دفتر شهردار به جرم اتهامات مالی در شورای شهر، پرویز سروری، عضو شورای شهر، شهردار را به عنوان یک مدیر اجرایی تا بالاترین سطوح بالا برد و گفت:

"انقلابی بودن و جهادی بودن از دیگر ویژگی‌های جبهه انقلاب است اینکه بخواهیم روی زخم بنشینیم و هر روز شهر را به حاشیه ببریم درست نیست. آیا در شورای انقلابی رهبر معظم انقلاب را فصل‌الخطاب می‌دانیم؟ آیا عملکرد ما بیانگر این موضوع است؟"

آینده را فراموش نکنیم

به گفته کارشناسان حوزه شهری، نتیجه عملیاتی اتفاقاتی که الان می‌افتد، ۲ تا ۳ سال بعد مشخص می‌شود.  همانطور که نتیجه آنچه در دهه هفتاد و هشتاد در تهران رخ داد را این روزها با پوست  و گوشت خود در تهران حس می کنیم. فروش تراکم خارج از اصول طرح جامع به شهر آسیب می‌‌زند و نتیجه در آینده گریبان گیر شهر می شود. در طرح تفصیلی مصلحت بلند مدت شهر مدنظر است اما به نظر می رسد که مدیران فعلی شهرداری تهران همه چیز را موقتی می‌بییند. گویی‌ آمده‌اند دو سالی اینجا باشند، آیندگان اثر این تصمیمات ناخوشایند را حتما خواهند دید.