|

زنگ خطر نابودی بزرگترین خانه نابینایان/ مسئول مرکز رها مانده رودکی چه کسی است؟

مرکز رودکی با داشتن منابع مطالعاتی مهم بیش از 15 هزار جلد کتاب دارد که بخشی از آن بریل بوده و نگهداری آنها نیازمند مراقبت و ظرافت ویژه است که اگر به این منابع مهم رسیدگی نشود، دچار زوال و نابودی می شوند.

زنگ خطر نابودی بزرگترین خانه نابینایان/ مسئول مرکز رها مانده رودکی چه کسی است؟

سازمان بهزیستی از زمان سلب مسئولیت مرکز ریحانه از مدیریت رودکی، تا به امروز موفق به ساماندهی مرکز نشده و نتوانسته از سازمان اداری و استخدامی کشور بودجه و ردیف بودجه ای لازم را دریافت کند. 

 

رودکی جان دارد!

مرکز رودکی خانه ای که سالهای سال درهایش به روی نابینایان مستعد و با انگیرزیادی  باز بوده تا تب و تاب مطالعه، یادگیری و علم اندوزی آنها را ارضا کند، حتی نابینایانی که انگیزه ای برای مطالعه نداشتند هم آن جا را خانه دوم خودشان می دانستند تا مهارت های بیشماری را از آنجا یاد بگیرند،  با کمبود نیرو یا کارمند مواجه بوده، سوت و کور و بی رمق است. «مرکز رودکی مثل برف در حال آب شدن است». این جمله حقیقی ترین جمله ای است که می توان در مورد مرکز «رودکی» اعلام کرد.

 

نامه نگاری برای سروسامان بخشیدن به مرکزی در بهزیستی 

سازمان بهزیستی از زمان سلب مسئولیت مرکز ریحانه از مدیریت رودکی، تا به امروز موفق به ساماندهی مرکز نشده و نتوانسته از سازمان اداری و استخدامی کشور بودجه و ردیف بودجه ای لازم را دریافت کند. به همین دلیل فعالان حوزه نابینایان و افراد با نیاز ویژه حدود 10 سال است که در این حوزه دغدغه هایشان را در قالب امضا و ارایه نامه به گوش مسئولان بالادستی می رسانند تا بتوانند این مرکز را از فروپاشی و بلاتکلیفی بیشترخارج کنند.

 

«رودکی» در کش و قوس های فراوان

مرکز رودکی با داشتن منابع مطالعاتی مهم بیش از 15 هزار جلد کتاب دارد که بخشی از آن بریل بوده و نگهداری آنها نیازمند مراقبت و ظرافت ویژه است که اگر به این منابع مهم رسیدگی نشود، دچار زوال و نابودی می شوند. رودکی در عین حال که به بودجه زیادی نیاز دارد باید بتواند ارتباط درست و موثری با مجامع دیگر، انجمنها و خیرین برقرار کند تا نسبت به جلب مشارکت های مردمی همچون گذشته اقدام شود. حالا مرکز رودکی سر پا است. اما نه با ابهت و کارایی قبل، بلکه با تعداد انگشت شماری نیروی انسانی ستاره دار و بدون بودجه یا تشکیلات سازمانی و قانونی! 

 

 

مرکز «رودکی» بی بهره از بودجه و تشکیلات سازمانی

«جعفر حسینی»، بازنشسته سازمان بهزیستی: دراوایل دهه 90 که سازمان بهزیستی پست های پرسنلی خود را بازتعریف می کرد، مرکز«رودکی» را در چارت جدید حذف کرد و در حال حاضر تمام پست های سازمانی این مرکز با پست های ستاره  دار مشغول به کار هستند و در نهایت بهزیستی نتوانست برای رودکی بودجه و نیروی پرسنلی اختصاص دهد چرا که امکان گنجاندن هزینه های رودکی در بودجه رسمی بهزیستی وجود نداشته و این مرکز به شدت در شرایط بلاتکلیفی و ابهام به سر می برد».

 

حرکت های نیمه تمام در مرکز «رودکی»

برای نابینایان در مرکز رودکی کلاس هایی همچون، آموزش جهت یابی، آموزش کامپیوتر، شیوه کار با تلفن های همراهِ لمسی، تدریس آشنایی با نرم افزارهای صفحه خوان و ... برگزار می شد که جای خالی این آموزش ها از سال 87 تا به امروز، در چنین مرکزی خالی است. در حالیکه نابینایان به یاد گرفتن مهارت های زندگی، حل مساله و مشکلات پیش رو، آموزش و مهارت آموزی در حوزه های مختلف شغلی، علمی و ... نیازمند حمایت جدی و همه جانبه هستند.

 

اشتغال مطالبه اول نابینایان است 

«رفیع رفیعی»، دبیر بازنشسته آموزش و پرورش مدارس استثنایی: سوال و مطالبه به حق ما و خانواده های نابینایان این است که به چه دلیلی نابینایان جوان و مستعد جایگزین نیروهای قدیمی و بازنشته نمی شوند و از فرصت های شغلی محروم مانده اند؟ چرا از مرکزی مثل «رودکی» برای اشتغال و به کارگیری جوانان آموزش دیده، با سواد، توانمند و مستعد استفاده نمی شود؟ این سوالات و موارد مبهم تا چه زمانی بدون پاسخ خواهد ماند؟

 

دانش آموزان نابینا بی بهره از کتب کمک درسی

«رفیعی»: «دانش آموزان نابینا د از هیچ امکاناتی در حوزه کتابها و منابع غیر درسی و کمک آموزشی برخوردار نبوده و در این زمینه در محرومیت به سر می برند؛ مگر آنکه خود دانش آموزان، همکاران مدرسه و افرادی به صوت داوطلبانه در این زمینه همکاری و کمک کنند، کلاس هایی برگزار کنند و اقدامات محدودی انجام شود. به دلیل این محرومیت  از آنها که دغدغه ای پیرامون نابینایان دارند انتظار می رود که در ارتباط با تامین منابع مطالعاتی و مورد نیاز نابینایان اقدام کنند.»

 

جای خالی کلاس های آموزشی برای نابینایان 

«محمود گودرزی»، فعال حوزه نابینایان: در مرکز رودکی برای نابینایان کلاس هایی همچون، آموزش جهت یابی، آموزش کامپیوتر، شیوه کار با تلفن های همراهِ لمسی، تدریس آشنایی با نرم افزارهای صفحه خوان و ... برگزار می شد که جای خالی این آموزش ها از سال 87 تا به امروز، در چنین مرکزی خالی است. در حالیکه نابینایان به یاد گرفتن مهارت های زندگی، حل مساله و مشکلات پیش رو، آموزش و مهارت آموزی در حوزه های مختلف شغلی، علمی و ... نیازمند حمایت جدی و همه جانبه هستند.»

 

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها