واکنش کارشناس محیط زیست به برگزاری کنسرت در بستر زاینده رود
استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه خبر رسیده در بستر زاینده‌رود، بساط کنسرت برپا کرده‌اند، می‌گوید:« از این کار هم اصلاً تعجب نکردم. وقتی بعد از ۴۷ سال اجازه ندادند در پایتخت یک کنسرت برگزار شود، چه بهتر که این کنسرت را در گورستان مدیریت محیط زیست کشور برگزار کنند! مگر خشکاندن رودخانه‌ی زاینده‌رود کار کوچکی است؟ اصلاً باید جشن بگیرند، از همه‌ی دنیا مهمان دعوت کنند. چرا شادی نکنند؟ جایزه بدهند به خودشان!»
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
بعد از ماجرای کنسرت نافرجام همایون شجریان در میدان آزادی تهران، می‌شد انتظار هر نوع حاشیه برای برگزاری کنسرت در کشور را داشت جز اینکه بستر بی‌آب و جان زاینده‌رود را برای برگزاری کنسرت آماده‌سازی کنند. تصاویر داربست و صندلی و حصارکشی با سازه‌های فلزی ...نشان می‌دهد کمبود آب و خشکسالی و بی‌آبی چندین ساله زاینده‌روی نه تنها از مورد توجه نیست که این اوضاع و احوال غم‌انگیز قرار است عادی‌سازی هم بشود.
البته برعکس سازمان محیط زیست که در سکوت کامل دوره ۴ ساله دولت چهاردهم را می‌گذراند، شورای هماهنگی تشکل‌های محیط زیستی اصفهان با ابراز نگرانی از برنامه‌ریزی برای اجرای کنسرت در بستر خشک زاینده‌رود، خواستار تغییر مکان آن و تمرکز بر احیای دائمی این رودخانه شده‌اند.
در بیانیه این شورا آمده است: «هرگونه دخل و تصرف در بستر زاینده‌رود تحت هر عنوان، غیرمنطقی و غیرقابل قبول بوده و پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی جبران‌ناپذیری به دنبال خواهد داشت.»
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران نیز در واکنش به این اتفاق به خبرآنلاین می‌گوید: دو سال پیش، خبرنگاری از من پرسید: «نظرتان در مورد مالچ‌پاشی در دریاچه‌ی ارومیه چیست؟»
گفتم: کار خوبی می‌کنند؛ مصریان قدیم هم مردگان‌شان را مومیایی می‌کردند.
او با اشاره به اینکه حالا خبر رسیده که در بستر زاینده‌رود، بساط کنسرت برپا کرده‌اند، ادامه می‌دهد:« از این کار هم اصلاً تعجب نکردم. وقتی بعد از ۴۷ سال اجازه ندادند در پایتخت یک کنسرت برگزار شود، چه بهتر که این کنسرت را در گورستان مدیریت محیط زیست کشور برگزار کنند! مگر خشکاندن رودخانه‌ی زاینده‌رود کار کوچکی است؟ اصلاً باید جشن بگیرند، از همه‌ی دنیا مهمان دعوت کنند. مگر کسانی که توانستند طی چند دهه، نصف جهان را ویران کنند کم‌لیاقت‌اند؟ چرا جشن نگیرند؟ چرا شادی نکنند؟ جایزه بدهند به خودشان!»
کشور را پر از سگ و گربه کرده‌اند
او اظهار می‌کند: «این کشور، میراث به‌جامانده از حمله‌ی اسکندر، اعراب، مغول و محمود افغان را در تاریخ خود دارد. اتفاقاً مکان بسیار دقیقی را انتخاب کرده‌اند. هیچ‌کدام از این‌ها نتوانستند زاینده‌رود را خشک کنند، نتوانستند چنان زیرش را خالی کنند که یکی از پرآوازه‌ترین شهرهای کشور فرو برود. این کار کوچکی نیست؛ این کار به جشن و پایکوبی نیاز دارد.»
او با بیان اینکه استاندار فعلی اصفهان را هم دست‌کم نگیرید، می‌گوید: «ایشان سال‌ها در کسوت معاونت وزارت کشور و رئیس شوراهای شهر و دهیاری‌ها، انسانی بسیار پراستعداد با کارنامه‌ای درخشان بوده‌اند. کشور را پر از سگ و گربه کرده‌اند. هر روز، در گوشه‌وکنار کشور، کودکان زیادی تکه‌پاره می‌شوند؛ چون در زمان معاونت ایشان در وزارت کشور، حامیان سگ‌ها هر روز برووبیایی داشتند. از چنین استانداری انتظار دیگری نمی‌توان داشت. هر جا بروی، گله‌های سگ بهت حمله می‌کنند.»
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه «از محیط‌زیست نپرسید» توضیح می‌دهد: «من اصلاً علاقه‌ای ندارم در موردش صحبت کنم. به‌عنوان کسی که در چینش کابینه بودم، همان ابتدا می‌دانستم و نوشتم و گفتم که با آمدن خانم شینا انصاری{رییس سازمان حفاظت محیط زیست}، انتظار هیچ اتفاق مثبتی نداشته باشید. گفتم در بهترین حالت، ایشان تکرار خانم ابتکار است؛ که این هم اتفاقاً نیفتاد. ایشان هم، بیش از آن‌که نگران حیات‌وحش در حال احتضار کشور باشد، نگران انقراض یوز باشد، نگران آتش‌سوزی و پر شدن کشور با زباله بشود، بیشتر نگران حفظ جمعیت سگ‌ها و گربه‌های ولگرد است.»
آخانی ادامه می‌دهد: «اتفاقاً به همه توصیه می‌کنم به این کنسرت بروند. تهران که نگذاشتند کنسرتی برگزار شود، بروند در گورستان مدیریت محیط زیست کشور برنامه را اجرا کنند. حتماً به‌واسطه‌ی مهر و محبت محیط‌زیست و استاندار سگ‌دوست، دوروبرشان پر از سگ و گربه خواهد بود. حتماً روی میزها پر از بطری‌های آب‌معدنی خواهد بود. حالا آب در رودخانه نباشد، چه می‌شود؟ می‌توان با بطری هم از کنسرت لذت برد؛ هم ایجاد اشتغال می‌شود، و هم با پخش کردن بطری‌ها در بستر مرحوم زاینده‌رود، به روح این رودخانه کمک می‌شود که هر از گاهی با بالا کشیدن یک بطری، حس سیرابی بگیرد.»
این استاد دانشگاه تهران می‌گوید: «درد کوچکی نیست. در حالی‌که شخص رئیس‌جمهور فریاد می‌زند که در اصفهان نباید هیچ توسعه‌ای صورت گیرد، همین استاندار می‌ایستد پای سد غیرقانونی ماندگان، و خانم انصاری هم مدیرکل ارزیابی سازمان را به جرم نوشتن نامه علیه این سد، برکنار می‌کند و جایش یک نفر از اصفهان می‌نشاند تا ادامه‌ی مدیریت ویرانگری که صدای رئیس‌جمهور را هم درآورده، همچنان پیش برود.»
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران نیز در واکنش به این اتفاق به خبرآنلاین می‌گوید: دو سال پیش، خبرنگاری از من پرسید: «نظرتان در مورد مالچ‌پاشی در دریاچه‌ی ارومیه چیست؟»
گفتم: کار خوبی می‌کنند؛ مصریان قدیم هم مردگان‌شان را مومیایی می‌کردند.
آخرین اخبار جامعه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
