|

سرقت ادبی از خود چیست و چطور از آن جلوگیری کنیم؟

self-plagiarism یکی از آزاردهنده‌ترین و عجیب‌ترین عواملی رد و ریجکت مقاله علمی است؛ اما سرقت علمی از خود یعنی چه؟

سرقت ادبی از خود چیست و چطور از آن جلوگیری کنیم؟

سرقت ادبی، یکی از خطرناک‌ترین اتفاقات ناخواسته‌ای است که یک محقق می‌تواند انجام دهد و زحمات خود را به باد دهد!

سرقت علمی – ادبی یا  plagiarism انواع مختلفی دارد و به هر شکلی که درگیر آن شوید، مقاله علمی شما، رد می‌شود؛ راهکار عمومی اصلی آن، ارجاع دهی و کمک گرفتن از تکنیک بازنویسی متن یا همان پارافریز تخصصی است.

یکی از اشکال رایج آن سرقت علمی از خود یا Self-plagiarism است که در این مطلب بیشتر درباره آن صحبت می‌کنیم و یاد می‌گیرید چطور از آن پرهیز کنید.

حتماً تا انتهای این مطلب با همراه باشید.

سرقت ادبی از خود چیست؟

سرقت ادبی از خود یا self-plagiarism یکی از آزاردهنده‌ترین و عجیب‌ترین عواملی است که باعث رد و ریجکت مقاله علمی می‌شود.

Self-plagiarism یا سرقت علمی از خود، زمانی اتفاق می‌افتد که حین نگارش مقاله جدیدتان، بخشی از مقاله علمی قبلی خود را بدون ذکر منبع، استفاده کرده‌اید؛ نتیجه نهایی این است که دو مقاله نسبتاً شبیه را در دو مجله مختلف چاپ کرده‌اید.

به جز بحث اخلاقی بودن یا نبود سرقت علمی از خود، موضوع قابل بحث، زیرپاگذاشتن دستور‌العمل مجلات است.

سرقت ادبی از خود، بدترین نوع سرقت ادبی نیست اما باز هم در جامعه علمی پذیرفته شده نیست. برخی محققان به‌ناچار و برای جلوگیری از افت رتبه علمی خود، شروع به انتشار مداوم مقالات مختلف می‌کنند. در این شرایط احتمال اینکه سراغ مقالات قبلی خود رفته و از آن پژوهش‌ها استفاده می‌کنند.

از طرف دیگر، برخی محققین اصلاً نمی‌دانند که چنین چیزی خطا محسوب می‌شود؛ این دسته از افراد فکر می‌کنند چون صاحب اصلی قبلی نیز خودشان هستند، اجازه انجام هر کاری را دارند.

دقت کنید که این موضوع با رفرنس دهی به تحقیقات پیشین متفاوت است؛ چون اثر جدید به‌عنوان یک موضوع جدید ارائه شده و باعث گمراهی می‌شود.

چه موقع Self-plagiarism ایرادی ندارد؟

در همه موارد ایراد دارد!

اما گاهی پیش می‌آید که از محقق خواسته می‌شود تا یک نگارش یک بخش از کتابی را به عهده بگیرند؛ در این شرایط است که با اشاره به منبع اصلی، نویسنده می‌تواند از تحقیقات قبلی خود استفاده کند.

چطور جلوی سرقت علمی از خود را بگیریم؟

حالا موضوع اصلی این است؛ چطور از سرقت علمی از خود جلوگیری کنیم؟ به نکات زیر توجه کنید:

  • تا چه اندازه استفاده از آثار قبلی خود را صحیح می‌دانید؟ به‌طورکلی، هدفتان از این استفاده چیست؟ آیا به قصد درک بهتر هدف نهایی مقاله جدید است یا می‌خواهید با استفاده از مقاله قبلی، نفعی داشته باشید؟

  • اگر مقاله قبلی را با کمک شخص دیگری نوشته و یا حتی ویرایش کرده‌اید، اطمینان حاصل کنید که با استفاده شما موافق هستند؛ در صورت وجود افراد دیگر، دیگر تنها درگیر سرقت علمی از خود نخواهید بود.

  • حتماً سردبیر مجله جدید را در جریان بگذارید تا بتوانید از مشورت آن‌ها استفاده کنید؛ حتی ممکن است نیاز به رضایت آن‌ها داشته باشید.

  • رفرنس دهی را به‌درستی انجام دهید؛ این موضوع که تنها در حال بازنشر مقاله قبلی هستید و نویسندگان همکار شما نیز اصلاً مشکلی با این کار نداشته‌اند را ذکر کنید تا خواننده را نیز از گمراهی نجات دهید.

  • بعد از اینکه مقاله منتظر شد، بررسی کنید که برای انتشار مجدد یک مقاله، اعتبار جدیدی دریافت نکرده‌اید؛ حتماً در رزومه خود بنویسید که بین این مقاله و تحقیق علمی، ارتباط وجود دارد.

  • با ابزارهای بررسی سرقت علمی، میزان تشابه را بررسی کنید تا اگر نیاز بود، از رفرنس دهی استفاده کنید؛ ابزارهایی مثل گرامرلی.

تمام موارد بالا بررسی کنید و حتماً یک بار دیگر از خود بپرسید: واقعاً لازم است از مقاله قبلی خود استفاده کنید؟

سخن پایانی

امیدوارم این مقاله به شما کمک کرده باشد؛ اگر در مسیر نوشتن و چاپ مقاله علمی خود هستید، می‌توانید روی کمک ترنسیس حساب کنید.

ترنسیس یک پلتفرم ترجمه تخصصی آنلاین است که تمام سرویس‌های ترجمه دانشجویی را با بهترین کیفیت، تضمین بازگشت وجه و حفظ محرمانگی، به شما ارائه می‌دهد. لیست خدمات ترنسیس را از دست ندهید:

  • ترجمه و چاپ مقاله در مجلات علمی

  • فرمت بندی و رفرنس دهی مقاله

  • استخراج مقاله انگلیسی از پایان نامه

  • بازنویسی و پارافریز تخصصی متن

  • ترجمه رزومه و انگیزه نامه تحصیلی

  • ویراستاری تخصصی پایان نامه و مقاله

اگر سؤالی دارید، حتماً با ما در میان بگذارید، مشتاقانه منتظر نظرات شما هستیم.