14 سال از درگذشت ناصر حجازی گذاشت+فیلم مراسم سالگرد
دوم خرداد در تقویم هواداران استقلال فقط یک تاریخ نیست؛ روزی است که به تلخی در حافظهشان حک شده.

به گزارش گروه رسانهای شرق ؛ دوم خرداد در تقویم هواداران استقلال فقط یک تاریخ نیست؛ روزی است که به تلخی در حافظهشان حک شده. روزی که ناصر حجازی، اسطوره بزرگ فوتبال ایران و نماد استقلال، پس از نبردی طولانی با بیماری، چشم از جهان فروبست. اما حجازی هرگز بازنده نبود؛ همانطور که زیست، رفت: مغرور، استوار، بیادعا، و محبوب تا همیشه.
از بسکتبال تا دروازه فوتبال
ناصر حجازی در آذر ۱۳۲۸ در تهران به دنیا آمد. نوجوانیاش با بسکتبال آغاز شد و حتی به تیم ملی جوانان این رشته راه یافت، اما سرنوشت او را به زمین فوتبال کشاند. در یکی از مسابقات مدرسه، وقتی دروازهبان تیم مصدوم شد، مربی او را بهخاطر قامت بلند و آمادگی بدنی درون دروازه قرار داد. همانجا بود که نبوغش شکوفا شد و مسیر زندگیاش تغییر کرد.
آبیپوش شدن و اوجگیری
فعالیت حرفهایاش را از تیم نادر تهران آغاز کرد و خیلی زود به تیم ملی جوانان و سپس به استقلال تهران (تاج سابق) رسید. در سال ۱۳۴۸، همزمان با پیوستن به استقلال، قهرمانی در جام باشگاههای آسیا را تجربه کرد. دروازهبان شماره یک تیم ملی، قهرمان دو دوره جام ملتهای آسیا و طلادار بازیهای آسیایی تهران ۱۳۵۳ شد. حضور در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ و جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، او را به یکی از نمادهای درخشان تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرد.
رویای ناکام منچستر
پس از درخشش در جام جهانی، حجازی مورد توجه باشگاه منچستریونایتد قرار گرفت و حتی مدتی با این تیم تمرین کرد و در چند دیدار غیررسمی به میدان رفت. اما بهدلیل سنگاندازی فدراسیون وقت و عدم صدور مجوز بینالمللی، این انتقال هرگز نهایی نشد. حسرت ناتمام پیوستن به منچستر، یکی از تلخترین خاطرات حرفهایاش باقی ماند.
از استقلال تا محمدان بنگلادش
حجازی در سالهای پایانی دوران بازی، به تیم محمدان بنگلادش پیوست و در همان تیم نیز کفشهایش را آویخت. بعدها بهعنوان مربی همین تیم، موفق شد پرسپولیس را در جام باشگاههای آسیا شکست دهد؛ پیروزیای که در بنگلادش چنان جشن گرفته شد که حتی وزیر خارجه و شهردار در آن حضور یافتند.
حضور دوباره روی نیمکت آبی
در سال ۱۳۷۵ با دعوت علی فتحاللهزاده، سرمربی استقلال شد. در این دوره استقلال به قهرمانی در جام آزادگان و نایبقهرمانی آسیا دست یافت. اگرچه دوره دوم حضورش در سال ۱۳۸۶ کوتاه بود و با برکناریاش به پایان رسید، اما او تا همیشه محبوب سکوها باقی ماند. پس از آن مدتی در مقام مدیر فنی و نیز در تیمی اسلواک به عنوان مشاور فنی فعالیت کرد.
پدر، الگو، اسطوره
در زندگی شخصیاش نیز نامش همیشه با عزت همراه بود. با همسرش در سال ۱۳۵۲ ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد؛ آتیلا که راه پدر را در فوتبال ادامه داد و آتوسا که در فوتبال بانوان ایران درخشید.
جدال با سرطان، تا پایان مغرور
در سال ۱۳۸۸ ابتلا به سرطان ریه در او تشخیص داده شد. پزشکان فقط سه ماه برایش زمان قائل بودند، اما او نزدیک به دو سال با بیماری جنگید. در نهایت، در صبح روز دوم خرداد ۱۳۹۰، ناصر حجازی چشم از جهان فروبست. مردی که حتی در بستر بیماری، سر خم نکرد و همواره با لبخند، صلابت و عزتنفس به زندگی ادامه داد.
امروز دوستان و هواداران این اسطوره ورزشی بر سر مزارش گرد هم جمع شدند. که در ادامه تصاویری از این مراسم خواهید دید.