​نقد و بررسی بازی Split Fiction – خلاقیت و جنون در کنار هم

به گزارش گروه رسانه ای شرق، این بازی نه‌تنها ادامه‌دهنده سنت این استودیو در ارائه گیم‌پلی کوآپ (دونفره) است، بلکه در عین حال، ترکیبی شگفت‌انگیز از ژانرهای علمی تخیلی، فانتزی و اکشن ماجراجویی را در قالب یک روایت خلاقانه ارائه می‌دهد.

داستان: برخورد دو ذهن خلاق در دنیایی شبیه‌سازی‌شده

در Split Fiction، بازیکنان کنترل دو نویسنده به نام‌های Zoe و Mio را به دست می‌گیرند که برای ارائه ایده‌هایشان به یک شرکت نوپا به نام Rader مراجعه می‌کنند. این شرکت با ترکیب تکنولوژی و خلاقیت، به نویسندگان اجازه می‌دهد که ایده‌های خود را در قالب یک دنیای شبیه‌سازی‌شده تجربه و کشف کنند. اما در پی یک نقص فنی در دستگاه شبیه‌ساز، این دو شخصیت که در ابتدا کاملاً غریبه هستند، ناگهان وارد دنیای یکدیگر می‌شوند. این اتفاق غیرمنتظره، سرآغاز خلاقیت‌های حیرت‌انگیز و طراحی متنوع محیط‌های بازی است، چرا که Mio یک نویسنده داستان‌های علمی تخیلی است و در مقابل، Zoe در نوشتن داستان‌های فانتزی و جادویی تخصص دارد.

با این حال، شخصیت‌پردازی این دو کاراکتر در ابتدای بازی ریتمی کندتر از روایت اصلی داستان دارد. برخلاف بازی It Takes Two که شخصیت‌هایش (یک زوج در آستانه جدایی) از ابتدا پیش‌زمینه‌ای محکم برای رابطه خود داشتند، در Split Fiction ما شاهد روند کندتری در شکل‌گیری ارتباط میان دو شخصیت اصلی هستیم. به همین دلیل، چالش‌ها و تضادهای میان آن‌ها در نیمه ابتدایی داستان چندان عمیق به نظر نمی‌رسد و این ضعف در شخصیت‌پردازی، باعث می‌شود که مخاطب درگیر تنش‌های میان آن‌ها نشود. البته، در چپترهای پایانی بازی، ارتباط قوی‌تری میان این دو شکل می‌گیرد و مخاطب می‌تواند همزادپنداری بیشتری با افکار و احساسات آن‌ها داشته باشد، اما شاید برای برخی بازیکنان کمی دیر باشد.

در این میان، شخصیت منفی اصلی بازی، مدیر شرکت Rader، که به‌عنوان ضدقهرمان داستان معرفی می‌شود، قصد دارد با سوءاستفاده از دستگاه شبیه‌ساز، ایده‌های نویسندگان را به سرقت ببرد و از خلاقیت آن‌ها برای منافع شخصی خود استفاده کند. اما متأسفانه، این شخصیت نیز به‌عنوان یک آنتاگونیست تک‌بعدی و کلیشه‌ای طراحی شده و در سطح یک شرور هالیوودی باقی می‌ماند، بدون آنکه لایه‌های عمیق‌تری از شخصیت او به تصویر کشیده شود.

گیم‌پلی: ترکیب ژانرهای مختلف در یک تجربه یکپارچه

برخلاف تصور اولیه که ممکن است Split Fiction را تکرار فرمول موفق Hazelight در بازی‌های کوآپ قبلی بداند، این بازی یک قدم فراتر گذاشته و معجونی از مکانیک‌های متنوع و شگفت‌انگیز را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد. هر مرحله از بازی، ترکیبی منحصر‌به‌فرد از عناصر علمی تخیلی، سایبرپانک، فانتزی و حتی کمدی است که تجربه‌ای غیرقابل پیش‌بینی را خلق می‌کند.

اگر با روند بازی‌های قبلی Hazelight آشنایی داشته باشید، باز هم Split Fiction شما را غافلگیر خواهد کرد. برای درک گستردگی تغییرات، تنها کافی است بدانید که در طول بازی شما هم به یک سایبرنینجا تبدیل می‌شوید که در یک شب بارانی، زیر نورهای نئونی برای انتقام می‌جنگد و هم در یک دنیای کودکانه به شکل یک هات‌داگ در می‌آیید! این تنوع خارق‌العاده در مراحل نشان‌دهنده جسارت و خلاقیت بی‌حد و مرز تیم توسعه‌دهنده است، که به خوبی توانسته‌اند ایده‌های خود را در قالب یک تجربه منسجم و هماهنگ ارائه دهند.

مکانیک‌های گیم‌پلی به شکلی هوشمندانه طراحی شده‌اند که بین دو بازیکن تعادل ایجاد کند. هر دنیا دارای قوانین و قابلیت‌های خاص خود است که برگرفته از شخصیت و سبک نوشتاری Zoe و Mio هستند. برای مثال، در دنیای فانتزی، قوانین فیزیک شکسته می‌شوند که بازتابی از ذهن خلاق Zoe است، در حالی که در دنیای علمی تخیلی، سیستم‌های پیچیده کنترل جاذبه و معماهای منطقی، نشان‌دهنده نگاه تحلیلی و ساختارمند Mio هستند. این ادغام خلاقانه مکانیزم‌های گیم‌پلی با شخصیت‌پردازی، نه‌تنها قوانین عجیب بازی را برای بازیکن منطقی جلوه می‌دهد، بلکه به شخصیت‌پردازی نیز عمق بیشتری می‌بخشد.

یکی از ویژگی‌های جذاب بازی، قابلیت Friend Pass است که اجازه می‌دهد بازیکنان تنها با خرید یک نسخه از بازی، دوست خود را نیز دعوت کنند. این ویژگی در بازی‌های قبلی Hazelight نیز وجود داشت و یکی از نقاط قوت تجربه کوآپ آنلاین محسوب می‌شود.

تنها نقطه ضعف گیم‌پلی، عدم استفاده بهینه از قابلیت‌های دوال‌سنس روی پلی‌استیشن ۵ است. برخی مراحل بازی پتانسیل بالایی برای بهره‌گیری از ویژگی‌های لمسی و تریگرهای تطبیقی کنترلر را داشتند، اما متأسفانه

توسعه‌دهندگان از این قابلیت‌ها استفاده‌ای نکرده‌اند، در حالی که این ویژگی می‌توانست تجربه بازی را حتی جذاب‌تر کند.

گرافیک و جلوه‌های بصری: ترکیبی از سبک‌های متنوع و چشم‌نواز

بازی Split Fiction با موتور Unreal Engine 5 ساخته شده و یکی از معدود عناوین نسل نهمی است که با وجود پردازش هم‌زمان دو تصویر در حالت کوآپ، هیچ افت فریمی روی پلی‌استیشن ۵ ندارد.

طراحی محیط‌ها فوق‌العاده متنوع و چشم‌نواز است. از جنگل‌های باستانی و قلعه‌های افسانه‌ای گرفته تا شهرهای سایبرپانکی مملو از نئون و تکنولوژی، هر دنیا دارای سبک هنری و جزئیات مخصوص به خود است. انیمیشن‌های کاراکترها بسیار روان اجرا شده‌اند، اما در برخی کات‌سین‌ها، حرکات چهره کمی خشک به نظر می‌رسد که می‌توانست بهبود یابد، مخصوصاً در لحظات احساسی که نیاز به بیان دقیق‌تر عواطف شخصیت‌ها دارد.

موسیقی و صداگذاری: هماهنگ با فضای بازی

بازی در طول مراحل، موسیقی خاصی پخش نمی‌کند، اما در مبارزات و باس‌فایت‌ها، موسیقی‌های پویا و هیجان‌انگیزی دارد که کاملاً با جو هر محیط و نبرد هماهنگ است. صداگذاری شخصیت‌ها نیز بسیار حرفه‌ای انجام شده و لحن و طرز بیان آن‌ها به خوبی با شخصیت‌هایشان تطابق دارد.

 تجربه‌ای منحصربه‌فرد در دنیای بازی‌های کوآپ

Split Fiction یکی از جسورانه‌ترین و خلاقانه‌ترین بازی‌های کوآپ نسل نهم محسوب می‌شود که با ترکیب مکانیزم‌های متنوع، طراحی هنری چشم‌نواز و داستانی غیرمنتظره، تجربه‌ای منحصربه‌فرد و هیجان‌انگیز ارائه می‌دهد. اگر به دنبال یک ماجراجویی دونفره با تنوع بی‌نظیر هستید، این بازی را از دست ندهید.