اهداف و پیامدهای راهبردی توافق اخیر آمریکا و عربستان بر امنیت منطقهای
۱. حفظ و تقویت جایگاه ژئوپلیتیکی خلیج فارس در ثباتبخشی به خاورمیانه متشنج
۱. حفظ و تقویت جایگاه ژئوپلیتیکی خلیج فارس در ثباتبخشی به خاورمیانه متشنج
۲. تقویت نظم منطقهای برونگرا در منطقه «خلیج فارس و خاورمیانه» با محوریت آمریکا و بالمال تضعیف روند منطقهگرایی درونزاد
۳. تداوم الگوی موازنه از دور آمریکا (offshore-balancing) در منطقه با بهرهمندی از همپیمانان واشنگتن در امنیتسازی
۴. تداوم موازنهگرایی ژئوپلیتیک و سیاست هجینگ (heiging) از طریق دعوت از قدرتهای برونمنطقهای به منظور بهرهمندی از ظرفیت نسبی آنها در حوزههای امنیتی و اقتصادی
۵. افزایش کنشگری اسرائیل در خلیج فارس از طریق تقویت پیمان ابراهیم
۶. تداوم روند کنارگذاری ایران
(«irrelevance»شدن) از روندهای سیاسی و اقتصادی منطقه
۷. تقویت ابزارهای جنگ ترکیبی در منطقه (جنگهای هیبریدی، سایبری، تجاری و...)
۸. افزایش سرمایهگذاریهای نظامی کشورهای عربی و احیای مسابقه تسلیحاتی
٩. تقویت موقعیت نظامی و سیاسی اسرائیل و همزمان کنترل هژمونطلبی اسرائیل توسط آمریکا
١٠. افزایش قدرت بازدارندگی عربستان و شورای همکاری خلیج فارس در قبال ایران
١١. ارتقای جایگاه عربستان در حوزه انتقال و امنیت انرژی
١٢. کنترل روند چرخش اقتصادی کشورهای عربی خلیج فارس به سوی آسیا (چین)
١٣. کمک به ادغام فزاینده کشورهای عربی در زنجیره ارزش جهانی
١٤. توسعه فناوری و دیجیتالیشدن توان امنیتی و نظامی کشورهای عربی
١٥. تقویت راهحل سیاسی برای مدیریت بحران فلسطین و همراهکردن کشورهای عربی با طرح آتی ترامپ در قبال مسئله فلسطین
١٦. گسترش پیوندهای سیاسی و امنیتی ایران با روسیه
١٧. احیای مجدد دوقطبی منطقهای میان جبهه ایران (به شمول مقاومت) از یک طرف و جبهه عربی-غربی-عبری.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
