هدیه‌ای از جنس نقد(6)

جناب آقای خطیب، وزیر محترم اطلاعات،

احتمالا این روزها و پس از جنگ، زیر فشار افکار عمومی و خصوصی هستید. گلایه‌ها برای چند نکته است:

۱- وجود نفوذی‌ها که به تواتر اصل آن ثابت شده است. نفوذی‌ها برای اینکه بتوانند نفوذ کنند، در قالب و هیئت مورد قبول سیستم قرار می‌گیرند، همچنان که بارها با آنان برخورد کرده‌اید. متأسفانه سال‌هاست به‌صورت جدی بر مجموعه‌های داخلی که اختلاف‌نظر سیاسی دارند، خیمه زده‌اند.

۲- قدرت اطلاعاتی دشمنان را نمی‌شود دست‌کم گرفت. در جنگ ظالمانه اخیر و ترور فرماندهان و دانشمندان، خسارت بزرگی زدند. این به‌ معنای دست‌کم‌گرفتن قدرت اطلاعاتی ایران نیست. در منطقه سال‌هاست به دستگاه‌های اطلاعاتی ایران به‌عنوان یکی از قوی‌ترین‌ها نگاه می‌شود. توانایی دارید. اولویت‌بندی شما باید تغییر کند.

۳- شما و همکارانتان بهتر می‌دانید جمع‌آوری اطلاعات برای تحقق امنیت است. باید با آنها که با اطلاعات کوچک و بزرگ، امنیت را هدف می‌گیرند، برخورد شود. فعالان سیاسی و ناقدان دلخور نباید در زندان بمانند. هرچه تلاش کنید حجم زندانیان سیاسی و امنیتی را کم کنید، نمره موفقیت‌تان  بالاتر می‌رود.

۴- امنیت یک مقوله اجتماعی است. باید عناصر تأمین‌کننده امنیت، خود مردم باشند. نمونه آن در دولتی که شما هستید در بلوچستان و کردستان دیده می‌شود. به خواسته‌های مردم توجه شد، امنیت هم همراهش آمد. در این مورد، وزارت اطلاعات و هماهنگی‌هایی که با کل دولت داشت، این توفیق را آفرید.

۵- همراهی و همدلی متقابل وزارت با اطلاعات سپاه خیلی از مشکلات را کم کرد. تقابل بین نیروهای اطلاعاتی، امنیت را از بین می‌برد.

۶- وزارت اطلاعات را اقشار مختلف مردم باید به‌عنوان حامی خود ببینند. چه مردم عادی، چه کارمندان‌ و به‌خصوص فعالان اقتصادی که همواره در مقابل خود هیولاهای مافیایی دارند، باید بپذیرند که وزارت‌ کمک‌کار آنهاست.

۷- ریشه همه بی‌اعتمادی‌های مردمی، فساد اقتصادی مسئولان است. همه دستگاه‌ها و به‌خصوص اطلاعاتی‌ها باید این مبارزه را به نحوی مستمر انجام دهند که کسی به فساد فکر نکند.

۸- درست است که وظیفه شما دفع حداقلی است، اما وظیفه بزرگ‌تر شما جذب حداکثری است که متولی ندارد.

در مقابله با دشمن صهیونیست و آمریکا، امید که سربلند بیرون بیایید.

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.