خبری از یک سفر

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

یکی، دو نوبت این یادداشت‌ها به تأخیر افتاد، از این بابت از خوانندگان عزیز پوزش می‌خواهم؛ سفر بودم. سال‌هاست به عنوان سرپرست تیم المپیاد فیزیک ایران، دانش‌آموزان کشورمان را همراهی می‌کنم.

امسال کشور فرانسه میزبان بود. سال گذشته در کشور خودمان این رویداد جهانی را در اصفهان برگزار کردیم. بعد از یک سال که همکاران خودم از کشورهای دیگر را می‌دیدم، شاهد تجلیل و تشکر آنها از نحوه برگزاری این المپیاد در ایران بودم؛ به‌ویژه برخی از سرپرستان که نحوه کار ما را با برگزارکننده امسال مقایسه می‌کردند، به تمیزی و انضباط کم‌نظیر المپیاد برگزار‌شده در ایران، کیفیت بالای محتوای علمی-آموزشی و میزبانی کم‌نقص ما معترف بودند. از‌جمله رئیس المپیاد جهانی فیزیک که از کشور سنگاپور است به‌صراحت نزد من برتری نحوه اجرای ما را ستود.

جالب است بدانید المپیاد جهانی فیزیک در اصفهان در شرایطی برگزار شد که تیم‌های کشورهای غربی به دلایل سیاسی از سوی دولت‌هایشان از سفر به ایران منع شده بودند. تلاش گسترده‌ای نیز انجام دادند که به نوعی زیرآب آن را بزنند‌ یا به شکلی، مثلا به صورت برخط، برگزار کنند. ما در شرایطی که فضای تهدید اسرائیلی‌ها نیز وجود داشت، این رویداد را با قوت و قدرت برگزار کردیم و قریب به 50 کشور را پذیرا شدیم. آن المپیاد با ایثار و از‌خودگذشتگی جمع قابل توجهی از دانشجویان و دانشگاهیان با آبرومندی تمام برگزار شد. آن زمان بی‌مهری وزارت آموزش‌و‌پرورش، به‌ویژه شخص وزیر و برخی از معاونان آن، خستگی را بر تن‌مان گذاشت و آزردگی دوستان ما را از بی‌درکی این نهاد دولتی در پی داشت. هنوز هم این وزارت با آن‌همه ید و بیضا به تمام تعهداتش عمل نکرده است. این وزیر فعلی هم‌ که گویی درک کافی از اهمیت یک رویداد بین‌المللی ندارد، کسی را صدا نزد بگوید...؟ با پول ناقابل ما چه کردید؟ خوشبختانه بازتاب جهانی برگزاری موفق موفقیت‌آمیز المپیاد گذشته توانست تا حدی جبران بی‌توجهی آموزش‌و‌پرورش‌ها را بکند.