|

تبریز از شادی لرزید؛ قهرمانان نمی‌خوابند!

بغض فروخورده بالاخره ترکید، تبریزی‌ها حدود یک دهه در انتظار فرصتی برای ابراز شادی‌شان بودند. خوشحالی از موفقیتی بزرگ در فوتبال کشور که سال‌ها و بلکه دهه‌ها تشنه آن بودند. بالاخره روز موعود فرا رسید و شادی ذخیره شده در تمام این سال‌ها، چون فنری آزاد شد تا موج شادی و پایکوبی خیابان ‌های شهر را فرا بگیرد.

تبریز از شادی لرزید؛ قهرمانان نمی‌خوابند!

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،بدون تردید جمعه شب و بامداد شنبه، شادترین ساعات آذربایجانی‌ها رقم خورد و حالا آنها هم جزوی مهم از تاریخ فوتبال کشورمان هستند. حالا «تبریز» چهارمین شهر قهرمان ایران در لیگ برتر محسوب می‌شود؛ پیش از این در ادوار لیگ برتر تنها نمایندگان ۳ شهر تهران، خوزستان و اصفهان به قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران رسیده بودند.

این قهرمانی زودهنگام که دو هفته پیش از اتمام لیگ برتر بیست‌وچهارم رقم خورد، از جهاتی اهمیت ویژه‌تری هم برای تبریزی‌ها داشت. تراکتور ۱۰ سال پیش و در لیگ چهاردهم، تا هفته پایانی بالاترین شانس را در رقابت با نفت تهران و سپاهان اصفهان برای قهرمانی داشت. اما تراکتوری‌ها با تصور توقف سپاهان در هفته پایانی، مقابل نفت تهران به تساوی رسیدند و بازی را با نتیجه مساوی کنترل کردند تا در پایان جشن قهرمانی بگیرند، غافل از اینکه سپاهان به پیروزی رسید و قهرمانی را از تراکتور ربود. با این حال تراکتوری‌ها بی‌خبر از نتیجه بازی همزمان، در ورزشگاه خانگی خود جشن قهرمانی برپا کردند که در نهایت تبدیل به جشن نایب قهرمانی شد. ۱۰ سال بعد و این بار در نیمه‌های اردیبهشت سال 1404، تی‌تی‌ها زودتر از آنکه هفته پایانی لیگ فرا برسد، قهرمانی خود را مسجل کردند تا بار دیگر از سپاهان پاتک نخورند.

تراکتور در ورزشگاه سردار آزادگان قزوین با چهار گل از سد شمس‌آذر گذشت تا هواداران پرشماری که خود را به قزوین رسانده بودند، با جشن و پایکوبی ورزشگاه را ترک کنند. دروژدک (دقایق ۲ و ۳۰)، امیرحسین حسین‌زاده (دقیقه ۹) و ریکاردو آلوز (۸۴ - پنالتی)، برای تراکتورِ تحت هدایت دراگان اسکوچیچ در این دیدار گلزنی کردند تا مسجل شدن قهرمانی با توجه به شکست سپاهان در دیدار برابر گل‌گهر، باشکوه‌تر و مقتدرانه‌تر از چیزی باشد که حتی هواداران انتظارش را می‌کشیدند. گرچه جشن این موفقیت تاریخی، باید به‌گونه‌ای برگزار شود که هم‌سطح با بزرگی آن باشد، اما تی‌تی‌ها و مردم تبریز طاقت انتظار نداشتند و جمعه شب، خیابان‌های تبریز و البته چند شهر دیگر از جمله زنجان، اردبیل، ارومیه و میانه به تسخیر مردمی در آمد که از فرط خوشحالی، سر از پا نمی‌شناختند. این جزو مشخصات و نشانه‌های قهرمانان است؛ آنها تا صبح نمی‌خوابند.