این گیاه زیبا و خطرناک بابل را تسخیر می‌کند

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق ،

هاشم محمدجانی روز چهارشنبه اظهار کرد: با توجه به هشدار چند باره کارشناسان محیط زیست مبنی بر خطرات گسترش گیاه سنبل ابی با هماهنگی انجام شده تردد خودروهای در محدوده آب بندان ۴۰ هکتاری بابل ممنوع شد.

وی گفت: برای رسیدن به آب بندان این روستا شهروندان باید مسیر طولانی را طی کنند و توصیه ما آن است که در محدوده این آب بندان حضور نیابند.

دهیار روستای آغوزبن با اشاره به این مطلب که بیش از ۱۰ نفر از اهالی روستا در ورودی ها و خروجی این آب بندان مستقر شدند، اظهار کرد: تحت هیچ شرایطی اجازه خروج گیاه سنبل آبی به شهروندان داده نمی شود.

محمدجانی گفت: قدرت انتقال و تکثیر این گیاه به حدی زیاد است که در مدت کوتاهی به صورت جهشی کل گستره آب بندان را تحت پوشش قرار می دهد.

وی افزود: این گیاه به صورت بسیار فشرده در آب بندانها گسترش می یابد تا جایی که اجازه عبور اکسیژن به داخل آب را نداده و سبب خفگی ماهی های داخل آب بندان می شود.

این دهیار گفت: چندین سال برای انجام لایروبی فنی آب بندان ۴۰ هکتاری آغوزبن تلاش کردیم اما نتیجه ای حاصل نشد و در حال حاضر جریان آب در ورودی و خروجی این آب بندان بسیار کند شد.

محمدجانی تصریح کرد: در ورودی روستا و محدوده آب بندان چندین بنر نصب و نسبت به خطرات جدی این گیاه سمی به شهروندان هشدار داده شد.

ترافیک سنگین خودروها در روستای آغوزبن بابل که خیل عظیمی از جمعیت برای تماشای گل های سنبل آبی روانه این روستا کرد موجی از نگرانی ها را برای کارشناسان محیط زیستی به همراه داشت.

گیاه سنبل آبی یا همان شیطان آبی که قدرت انتقال و جهش بسیار بالایی دارد و در مدت دو هفته می‌تواند گستره نفوذ خود را تا ۲ برابر افزایش دهد تهدید جدی برای آب بندانهای بزرگ مازندران و به خصوص آب بندانهای بابل که به شهر تالابی در کشور معروف است محسوب می شود.

دغدغه های کارشناسان محیط زیستی زمانی به اوج خود رسیده که در محدوده آب بندان ۴۰ هکتار روستای آغوزبن بابل هیچ اطلاع رسانی در خصوص خطرهای این گیاه تهاجمی نصب نشده که این بی اطلاعی می تواند برای آب بندانهای مازندران یک تهدید جدی محسوب شود.

در یک هفته اخیر برخی از شهروندان با حضور در محدوده آب بندان روستای آغوزبن بابل از گل های سنبل آبی عکس و فیلم تهیه و آن را در شبکه های اجتماعی بارگذاری کردند.

این اطلاع رسانی سبب شده که در کوتاه ترین زمان حجم انبوهی از شهروندان برای استفاده از منظره زیبای ایجاد شده خود را به به روستای آغوزبن بابل برسانند.

ترافیک سنگین و حضور انبوه شهروندان در این روستا به حدی رسیده که مزاحمت های زیادی برای اهالی منطقه ایجاد کرد چون آنها انتظار حضور انبوهی از شهروندان در محدوده این آب بندان را نداشتند.

کشاورزان این روستا به همراه دهیار و اعضای شورای اسلامی آغوزبن در دو سال اخیر برای لایروبی فنی این آب بندان تلاش های زیادی به خرج دادند اما ثمر بخش نبوده و در حال حاضر همه آب بندان مملو از گیاه تهاجمی شیطان آبی شد.

نگرانی کارشناسان محیط زیست به این خاطر است که هزینه بالای لایروبی یک آب بندان ۴۰ هکتاری سبب شد که کشاورزان این روستا پیکیری های چندین ساله آنها بی نتیجه باشد حال اگر این گیاه تهاجمی در تالاب های بزرگ و دیگر آب بندانهای این خطه از شمال سرایت کند لایروبی آنها نیازمند اعتبارهای نجومی است.

با توجه به این که سنبل آبی حجم زیادی از آب را استفاده می کند و از طرف دیگر پیازهای این گیاه که به هم تنیده هستند به همراه ساقه ها آن مانع تردد آب در ورودی و خروجی های این آببندان خواهد شد.

با توجه به این که سنبل آبی کل سطح آببندان را به صورت کامل می پوشاند این امر مانع رسیدن اکسیژه به آب و سبب تلف شدن ماهی ها داخل آببندان خواهد شد.

از طرف دیگر برخی از پرندگان مهاجر که در داخل نی زارها لانه سازی می کردندگسترش این گیاه وحشی مانع حضور این پرندگان مهاجر در این آببندان است.

سنبل آبی گیاهی از خانواده سنبل است که به دلیل قدرت رشد و تکثیر بسیار بالا و همچنین گل های بنفش زیبای آن مورد توجه گردشگران و بعضا جابجایی به عنوان گیاه زینتی است و این ویژگی باعث می شود به سرعت به مناطق آبی سرایت کند و به دلیل قدرت جذب بالای آب در ریشه ها و ساقه های بهم تنیده غوطه ور آن، توانایی بالایی در نابودی اکوسیستم های آبی و تالابی دارد.

متاسفانه در دنیا تاکنون روش مبارزه خاصی که فاقد آثار جانبی زیانبار برای اکوسیستم ها باشد برای سنبل آبی معرفی نشده و تنها راه موثر توصیه شده برای‌ مقابله با آن، مبارزه فیزیکی (جمع آوری) است. اما در بعضی موارد به دلیل گستردگی مناطق آلوده به این گیاه و دشواری و کند بودن روند اجرای شیوه مذکور، پاکسازی کامل از وجود این گونه مهاجم نیازمند عزم جدی سایر مسوولان و مردم است.

در این پیوند این گونه گیاهی در آببندانی در روستای آغوزبن که در یک کیلومتری شمال شهر بابل واقع شده و دارای ۶ هزار و ۵۴۰ خانوار و ۲ هزار نفر جمعیت است، جولان می دهد.

سنبل آبی، گیاهی آبزی با نام علمی Eichhornia crassipes بومی مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی و آمازون است و خارج از محدوده بومی خود به عنوان گونه‌ای مهاجم شناخته می‌شود. این گیاه آزادانه در آب شناور است و تا حدود یک متر بالاتر از سطح آب رشد می‌کند.

اندازه برگ‌های سنبل آبی بین ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر است و به صورت شناور روی سطح آب دیده می‌شود. هر ریشه این گیاه بین هشت تا ۱۵ گل می‌دهد که روی سطح آب می‌رویند و معمولا شش گلبرگ دارند که رنگ آنها بین صورتی و بنفش دیده می‌شود.

سنبل آبی رشد بسیار سریعی دارد و هر گیاه هزاران دانه در سال تولید می‌کند که دوام برخی دانه‌ها تا ۲۸ سال هم می‌رسد. همین موضوع باعث می‌شود در برخی مناطق جمعیت این گیاه در ۲ هفته تقریبا ۲ برابر ‌شود.

به علت رشد سریع، تعداد دانه‌های زیاد و زیبایی ظاهری گل‌های این گیاه، به تازگی به عنوان گیاهی زینتی خرید و فروش شده و در منازل کنار گیاهان آپارتمانی دیده می‌شود. سنبل آبی به دمای هوای پایین حساس است و در زمستان دوام نمی‌آورد، اما در تابستان‌ها گل‌های زیبایی می‌دهد و عمر هر گل بین یک تا روز است.