نفرت‌پراکنی

وقتی در شب اهدای جوایز گلدن گلوب امسال جوایز بخش‌های مختلف به فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی اهدا شد، بسیاری از منتقدان این سال‌های جوایز گلدن گلوب و اسکار به نکته‌ای اشاره کردند که به معرفی سریال این هفته به طور ویژه‌ای مربوط می‌شود. منتقدان انتخاب‌های گلدن گلوب هشتاد و یکم را ستودند و به این مساله تاکید کردند که بعد از مدت‌ها، در این دوره شاهد اهمیت دادن دوباره به بهترین آثار بودیم. رویه‌ای که با تاکید بر اتفاقات سیاسی، بین‌المللی، نژادی و... در سال‌های قبل دچار مشکلاتی زیادی شده بود. امسال به نظر می‌رسید گلدن گلوب قصد دارد رویه تازه‌ای بنا کند و به سنت اهدای جوایز به بهترین‌ها باز گردد. این بازگشت به سنت انتخاب بهترین‌ها درباره بهترین مینی‌سریال سال هم خود را نشان داد و یک پدیده واقعی در سال 2023 جایزه بهترین مینی‌سریال و بهترین بازیگر مرد و زن این بخش را یک جا به خانه برد. سریال «خصومت» (beef) که در ماه‌های ابتدایی سال 2023 از نتفلیکس پخش شد خیلی زود نشان داد که ظرفیت‌های زیادی دارد و می‌تواند یکی از بهترین‌های سال‌های اخیر باشد. سریالی که با بردن جوایز اصلی گلدن گلوب در بخش مینی‌سریال‌ها نشان داد که یکی از پدیده‌های امسال بوده است.

مینی‌سریال «خصومت» یکی از عجیب‌ترین آثار ساخته شده در سال 2023 است. دو شخصیت اصلی داستان خیلی اتفاقی با هم روبرو می‌شوند. داستان درباره دو شخصیت آسیایی - آمریکایی است که یک مشاجره عجیب و غریب در خیابان با هم دارند و در ادامه کار را به جایی می‌رسانند که این خصومت به شکل عجیبی عمیق و عمیق‌تر شود. نکته مهم درباره سریال در درجه اول شکل شخصیت‌پردازی آنهاست. دنیل چو (با بازی استیون ین) و ایمی لاو (با بازی الی وانگ) به گونه‌ای در مقابل یکدیگر می‌ایستند که همه موقعیت‌های متفاوت سریال از همین تقابل ناشی می‌شود. قرار است ما در این سریال با یک دوئل تمام عیار روبه‌رو شویم. دوگانه‌ای که از همان قسمت اول و در میان یک مشاجره آغاز می‌شود، به تدریج به یک خصومت دنباله‌دار می‌انجامد.

لی سونگ جین سازنده مینی‌سریال «خصومت» به درستی این نکته را دریافته که برای ادامه دادن این خصومت به دو کاراکتر واقعا «حساس» نیاز دارد. اگر «خصومت» را دیده باشید احتمالا از به کار بردن واژه «حساس» برای دو شخصیت اصلی این مجموعه تعجب کنید. اما به راستی دنیل و ایمی پیش از هر چیزی آدم‌های حساسی هستند و این حساسیت‌هاست که آنها را در مواجهه با هر اتفاق خوشایند یا ناخوشایندی در زندگی شخصی‌شان به ادامه خصومت وادار می‌کند. به معنای دیگر این هم‌نشینی نادیده که در پارکینگ یک فروشگاه و در یک وضعیت عجیب آغاز می‌شود به تدریج سر از جایی در می‌آورد که باید به اتفاقات عجیبی ختم شود.

در این میان بازی تماشایی دو شخصیت اصلی به قدری روان است که حس درماندگی و البته نفرت برای ادامه ماجرا را در مخاطب خود نیز زنده می‌کنند. گویی این سبک از عصبانیت و تلاش برای متلاشی کردن طرف مقابل پدیده‌ای است که این سریال بر اساس آن باید جلو برود و ابعاد ماجرا هم چنین شکلی به خود بگیرد.

در شرایط عادی امثال دنی و ایمی هیچ دلیلی برای تعامل ندارند. هر چند هر دو آنها سی و چند ساله و اهل آسیای شرقی هستند که در لس‌آنجلس زندگی می‌کنند، اما دو دنیای متفاوت دارند. ایمی یک هنرمند پولدار و با یک زندگی پر زرق‌ و برق است در حالی که دنی یک پیمانکار با هنر اصلی در زمینه دوغاب! است که در زندگی از نظر مالی مشکلات زیادی دارد. اما همین تفاوت‌ها در لایه‌های زیرین زندگی آنها به یک شباهت عجیب منجر می‌شود. شباهتی که از قضا نقطه پیوند آنهاست و اصطلاحا در لحظه‌ای که در برابر هم قرار می‌گیرند، جرقه می‌زنند!

شاید در نظر ابتدایی تماشای این سریال ما را به همان زمینه‌ای که با تیتر این مطلب عجین شده رهنمون کند. داستان «خصومت» داستان «نفرت‌پراکنی» است و این تراوش نفرت در جای جای سریال خود را نشان می‌دهد. اما در نهایت این کمدی سیاه - اگر بتوانیم این مینی‌سریال را یک مجموعه کمدی بنامیم - درباره بخش تاریک وجود آدم‌هاست. آدم‌های بدبینی که با اندوهی عمیق درون خود سر و کار دارند و تنها لحظه‌ای کافی است که این اندوه به یک انفجار بزرگ ختم شود.

سازنده «خصومت» مانند بسیاری از کره‌ای‌هایی که در این سال‌ها در سینمای جهان و هالیوود خوش درخشیده‌اند نمایی پر پیچ و خم از داستان زندگی را روابت می‌کند و مخاطبش را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که درصد فکر کردن به آنها شاید چندان گسترده نباشد. نکته کلیدی «خصومت» آنجا خود را نشان می‌دهد که موقعیت‌های خصمانه آدم‌ها با یکدیگر - که در حالت عادی ممکن است نمودهای ذهنی داشته باشد و هرگز بالفعل نشود - به شدیدترین شکل ممکن نمایش داده می‌شود و تاثیر آن بر زندگی افراد نیز خودش را نشان می‌دهد.

نتفلیکس هر چند که در سال‌های اخیر با افت و خیزهای زیادی روبه‌رو بوده اما آنچه در «خصومت» رنگ و روی متفاوتی به خود می‌گیرد بررسی خشم افراد است. شاید در یک مینی‌سریال ۱۰ اپیزودی جست‌وجو برای چنین ادعایی چندان محلی از اعراب نداشته باشد اما «خصومت» نشان می‌دهد خشم آدم‌ها در لحظاتی چه دستاوردها و زیان‌هایی به بار می‌آورد. سریال زندگی پر از تکاپوی دو آدم متفاوت را بررسی می‌کند که در میانه هر ناراحتی و حوادث ناخوشایند، آدم دیگری را پیدا کرده‌اند که خشم خود را روی او خالی کنند و این همان کاربرد عجیب نفرت، ناراضی بودن از شرایط زندگی و دوئل با فرد دیگری است که از قضا شباهت عجیبی به هم دارند.

همه این اتفاقات و توصیفات در نهایت «خصومت» را به سریالی تبدیل می‌کند که درباره آن می‌توان ادعا کرد که شایستگی دریافت بهترین مینی‌سریال سال ۲۰۲۳ را داشته است. یک نمایش پر شور، سیاه و سرشار از ایده و حادثه که با بازی دل‌انگیز بازیگران فرصت دوباره فکر کردن درباره خشم را به مخاطبش اهدا می‌کند. این چنین است که می‌توان در روند ۱۰ اپیزود یک تکامل عجیب از اندوه و هم‌آوردی با فرد دیگری که او نیز به وضوح اندوهگین است را تماشا کرد. مینی‌سریال خصومت با همه این رویکردها فرصتی مغتنم برای تماشای یک مجموعه خوب در دنیای مکاره سریال‌های تلویزیونی است.

‌