گوش دادن به فایل یک جلسه سخنرانی ابوالحسن نجفی درباره امکانات زبان فارسی، مرا کشاند به سمت رمانی به ترجمه او در ۴ جلد؛ «خانواده تیبو»، روژه مارتن دوگار. جلد اول را دو سال پیش تا نیمه خوانده بودم و مثل هر کتاب نیمه‌خوانده‌ای که کارت‌های مختلفی را توی‌شان می‌گذارم‌ از کارت‌های املاکی تا آرایشگاه و تعمیر کامپیوتر و حمل‌ونقل و زیراکس و تعویض‌روغنی و دیگر، این بار یک برگه مقوایی از تبلیغ یادداشت‌های آلبر کامو بود وسط جلد اول رمان؛