عزیز شفیعی‌زرقانی، استاد اخراجی دانشگاه شیراز، در گفت‌‌وگو با «شبکه شرق»:
علت اخراجم مسائل پژوهشی اعلام شده که با شیوه قطع همکاری همخوانی ندارد/ اصرار دارند استارت‌آپ‌هایی که با من در دانشگاه کار می‌کنند، هم از دانشگاه خارج شوند/ دانشگاه فروردین با من قرارداد یک‌ساله منعقد کرد
به گفته شفیعی‌زرقانی بعد از ابلاغ حکم به صورت شفاهی، او تلاش بسیاری انجام می‌دهد تا با مقامات ذی‌صلاح در دانشگاه در این زمینه جلسه‌ای داشته باشد که پاسخی دریافت نمی‌کند.
همان‌طور که فشار بر دانشجویان و احکام انضباطی در ماه‌های اخیر منحصر به تهران نبوده است، تعلیق و اخراج سریالی استادان از دانشگاه‌ها نیز دایره‌ای گسترده‌تر از مرکز دارد. عزیز شفیعی‌زرقانی، عضو هیئت علمی دانشگاه، از‌جمله استادان جوان دانشگاه شیراز است که به‌تازگی در صفحه اینستاگرامش از اخراج خود خبر داده،؛ آن‌هم در شرایطی که فروردین امسال با او قراردادی یک‌ساله منعقد شده است.
عزیز شفیعی‌زرقانی مدرک کارشناسی مهندسی مواد را از همین دانشگاه شیراز اخذ کرده و پس از آن در دانشگاه تهران مقطع کارشناسی ارشد و دکترا را گذرانده است. فعالیت صنعتی غیردانشگاهی داشته و پژوهش‌های متعددی به صورت تخصصی در حوزه بیومواد و پرینت سه‌بعدی دارد. او که از سال ۱۳۹۶ عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز است، به «شبکه شرق» گفته که سوم تیر از طرف ریاست دانشکده قطع همکاری به صورت شفاهی به او و پس از آن در 26 تیر این قطع همکاری به شکل کتبی اعلام می‌شود.
به گفته شفیعی‌زرقانی بعد از ابلاغ حکم به صورت شفاهی، او تلاش بسیاری انجام می‌دهد تا با مقامات ذی‌صلاح در دانشگاه در این زمینه جلسه‌ای داشته باشد که پاسخی دریافت نمی‌کند. او می‌گوید: «من با ریاست دانشکده، معاونت آموزشی دانشگاه، رئیس دانشگاه، حراست و دفتر نظارت و ارزیابی مکاتباتی داشتم؛ اما جواب رسمی دریافت نکرده‌ام». او تنها موفق شده اوایل مرداد نشستی با رئیس دانشگاه داشته باشد که آن هم بی‌نتیجه بوده است.
یک بام و دو هوای دانشگاه؛ قرارداد شفیعی تا اسفند بوده است
این عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز درباره دلایل اعلامی برای اخراجش توضیح می‌دهد: «علتی که به صورت شفاهی به من اعلام کرده‌اند، پژوهشی است. در واقع مسئله مربوط به امتیازاتی است که هر عضو پیمانی باید کسب کند تا قراردادش با دانشگاه تمدید شود؛ اما نکته‌ای که وجود دارد، یک بام و دو هوای دانشگاه است که منطقی نیست. افراد دیگری با شرایط مشابه من در دانشگاه حضور داشته‌اند که با آنها چنین برخوردی نشده است. فارغ از این اگر به‌واقع دلایل پژوهشی دلیل اخراج من از دانشگاه است، باید روال معقول و قانونی آن رعایت شود. باید جلسه‌ای با عضو هیئت علمی ترتیب داده شود و از او بخواهند در این زمینه توضیح دهد. همچنین باید به عضو هیئت علمی برای تکمیل شرایطش فرصت داده شود که هیچ‌کدام از این اتفاقات در قبال من انجام نشده و قطع همکاری به صورت ناگهانی رخ داده است».
او تأکید دارد که دلایل پژوهشی اعلامی درست نبوده و شیوه قطع همکاری با دلایل اعلامی هم هیچ ارتباطی ندارد. حتی دانشگاه با او فروردین امسال به مدت یک سال قرارداد منعقد کرده است.
دانشگاه در تأمین اعتبارات و امکانات پژوهشی کوتاهی می‌کند
این عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز به علل اعلامی و شرایط پژوهشی دانشگاه نیز انتقاداتی دارد و در این زمینه توضیح می‌دهد: «اگر فرض را بر این بگیریم که قطع همکاری به همین دلایلی است که می‌گویند، باید به این نکته توجه کرد که دانشگاه چقدر در فراهم‌کردن اعتبارات و امکانات پژوهشی کوتاهی کرده است. اعتباری که برای پروژه‌های دانشجویی در نظر می‌گیرند، با پروژه‌هایی که تعریف می‌شود، هیچ‌گونه همخوانی ندارد. باید اعتباری حدود ۵۰ دلار برای یک دانشجوی کارشناسی ارشد هزینه شود تا او را هدایت کنیم. گاهی من از جیب برای پروژه‌ها پرداخت کردم. حتی هزینه‌ای که دانشگاه پرداخت می‌کند، هم با تأخیر پرداخت می‌شود. ما دانشجوی کارشناسی ارشد داریم که پروژه‌اش انجام شده و دفاع کرده؛ اما هزینه آن به حساب ما واریز نشده است. به صورت کلی موضوع پژوهشی مطرح شده؛ اما به نظر من مسائل دیگری هم دخیل بوده است».
شفیعی‌زرقانی می‌گوید فعلا گفت‌و‌گوها هیچ نتیجه‌ای نداشته و فقط یک ماه مکاتبه کرده تا یک جلسه کوتاه ۲۰دقیقه‌ای با رئیس دانشگاه داشته باشد و به نظر می‌رسد دانشگاه تمایلی به پاسخ‌گویی ندارد.
همیشه مهاجرت آخرین گزینه‌ام بوده؛ اما...
او در پاسخ به این سؤال که علت تأخیر در رسانه‌ای‌کردن اخراجش از دانشگاه چه بوده، توضیح می‌دهد: «من سال‌ها است فعالیت پژوهشی‌ام را به سمتی برده‌ام که ارزشی ایجاد کند و صرفا تبدیل به کاغذ و نوشته نشود. در‌حال‌حاضر هم در حوزه تجهیزات شخصی‌سازی‌شده پزشکی کار می‌کنیم و به صورت رسمی یک‌سال‌و دو ماه است که در مرکز نوآوری دانشگاه شیراز با حدود ۱۷ دانشجوی مستعد، باانگیزه و فعال در قالب استارت‌آپ کار می‌کنیم. متأسفانه تماس تلفنی با من گرفتند که استارت‌آپ‌ها هم باید از دانشگاه خارج شوند؛ اگرچه فعلا من از آنها وقت خواسته‌ام».
دانشگاه شیراز به این گروه استارت‌آپی که با هدایت عزیز شفیعی‌زرقانی مشغول به کار بوده‌اند، کمک مختصر مالی کرده و تنها حسن آن دادن یک فضای کاری اشتراکی بوده است که به نظر می‌رسد با پایان همکاری شفیعی با دانشگاه، سرنوشت این استارت‌آپ‌ها هم به محاق می‌رود.
او می‌گوید همیشه مهاجرت آخرین گزینه او بوده و همیشه دوست داشته همین جا کار کند و در این مدت پنج‌سال‌و نیمی که در دانشگاه شیراز بوده، اگرچه کار در دانشگاه شیراز را دوست داشته؛ اما به او اجازه داده نمی‌شده که مسیر آموزشی خودش را طی کند و به لحاظ آموزشی هم با محدودیت‌های زیادی مواجه بوده است. همچنین به گفته این استاد دانشگاه به لحاظ پژوهشی هم حمایت چندانی صورت نمی‌گرفته و و حالا هم نگران سرنوشت گروه استارت‌آپی است که در دانشگاه شکل گرفته است.
همراه دانشجویان
عزیز شفیعی‌زرقانی این حکم را غیرقانونی می‌داند و می‌خواهد دست‌کم برای ادامه کار استارت‌آپ‌ها در دانشگاه رایزنی کند. او توضیح می‌دهد: «فعلا استارت‌آپ مستقر است؛ اما فشار می‌آورند که آن را از دانشگاه خارج کنم. با وزارت علوم صحبتی نکردم؛ چون این راه در دانشگاه‌های دیگر رفته شده و به نظر می‌رسد این خط وزارت علوم است».
در دوران اعتراضات سال ۱۴۰۱ فضای دانشگاه شیراز به نسبت برخی دیگر از دانشگاه‌های کشور آرام‌تر بود. عزیز شفیعی‌زرقانی مانند شهروندان دیگر در این دوران مطالبی انتقادی در فضای مجازی‌اش منتشر کرده است.
