هشدار علی لاریجانی درباره شرایط حساس کشور چه بود؟
پس از پزشکیان این‌بار نوبت به علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور رسید که به روش‌های مختلف از کنشگران سیاسی، احزاب و گروه‌ها بخواهد با درک شرایط حساس کشور از ایجاد حاشیه‌های غیر ضروری پرهیز کنند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور از کنشگران سیاسی، احزاب و گروه‌ها خواست با درک شرایط حساس کشور از ایجاد حاشیه‌های غیر ضروری پرهیز کنند
پس از پزشکیان این‌بار نوبت به علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور رسید که به روش‌های مختلف از کنشگران سیاسی، احزاب و گروه‌ها بخواهد با درک شرایط حساس کشور از ایجاد حاشیه‌های غیر ضروری پرهیز کنند. لاریجانی ابتدا با خط و امضای خود، مرقومه‌ای برای فعالان رسانه‌ای ارسال کرد و از آنها خواست که برای مدتی از دامن زدن به دو قطبی‌ها و حاشیه‌های غیرضروری پرهیز کنند و سپس در جمع برخی فعالان سیاسی و حزبی اعلام کرد: «فکر می‌کنم زعمای سیاست در ایران هنوز مساله حساس امروز ایران را به خوبی لمس نکرده‌اند.» لاریجانی در ادامه یادآور شد: «به محض اینکه حادثه‌ای رخ می‌دهد راحت به جان یکدیگر می‌افتند و فضای کشور را به‌هم می‌ریزند.این نشان می‌دهد که بزرگی صحنه را درک نکرده‌اند.»
به گزارش اعتماد، این مقام امنیتی بلند‌پایه کشور در پایان تاکید می‌کند: «خب بله اختلاف‌نظر در کشور وجود دارد، وقتی شما در عرصه جنگ مهمی هستید، باید خیلی چیز‌ها را برای روز دیگری بگذارید. خداوند گذشت را برای همین روز‌ها گذاشته است دیگر. این یک اشکال است که باید به زبان‌های مختلف گفت، زیرا اگر درک نشود به کشور لطمه می‌زند.» این رویکرد لاریجانی در تداوم همان دیدگاهی است که پیش از این مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور برای راهبرد حل مشکلات ارایه کرده بود.
«ایده وفاق» راهبردی است که رییس‌جمهور پزشکیان بلافاصله پس از تکیه زدن بر راس هرم اجرایی کشور در دستور کار قرار داد تا به‌زعم خود زمینه تحقق منافع ملی را فراهم سازد. ایده‌ای که رییس‌جمهور آن را به قیمت نقد اصلاح‌طلبان از خود در پیش گرفت و تلاش کرد رویکرد «دعوا نکنیم» را در عرصه سیاسی و عمومی کشور ترویج کند. پزشکیان و یاران نزدیک او به درستی با بررسی تحلیلی عملکرد همه دولت‌های پس از جنگ به این نتیجه رسیدند که برای رفع مشکلات بنیادین اقتصادی، دیپلماسی، ارتباطی، فرهنگی و... در کشور به مشارکت همه طیف‌ها، گروه‌ها و دستجات نیاز است و هیچ دولتی با تکیه صرف بر گروه‌های سمپات خود نمی‌تواند پروژه‌های دشواری چون توسعه اقتصادی، رفع تحریم‌ها، دستیابی به توافق، رفع فیلترینگ و... را ساماندهی کند.
پزشکیان برای ایجاد این هماهنگی‌ها و محکم کردن کمربند وفاق، پس از جنگ 12روزه پیشنهاد حضور علی لاریجانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی را مطرح کرد. چهره‌ای میانه‌رو که همواره در شمایل شاهین ترازو تلاش کرده توازن را به عرصه سیاسی کشور باز گرداند. اما اجرای ایده وفاق در عمل با مشکلاتی جدی همراه است. برخی طیف‌های تندرو که در انتخابات چهاردهم ریاست‌جمهوری، موفق به کسب حداکثر آرا نشدند، اندک زمانی پس از پایان انتخابات، علم مخالفت با دولت و ایده وفاق را بر افراشتند و به بهانه‌های مختلف هم به دولت تاختند و هم با ایجاد دو‌قطبی‌های کاذب «موافقان برجام- مخالفان برجام»؛ «حجاب- بی‌حجابی»؛ «موافقان فیلترینگ-مخالفان فیلترینگ» و... تلاش کردند فضای جامعه را ملتهب سازند.
به اعتقاد چهره‌هایی چون رییس‌جمهور و دبیر شورای عالی امنیت ملی‌اش مقابله با این رویکردهای رادیکال، چهره‌های سیاسی، دلسوزان کشور و افراد فرهیخته باید تلاش کنند وارد بازی تدارک‌دیده‌شده‌توسط‌‌این‌جریانات نشده و با بی‌تفاوتی نسبت به کنش‌های آنان زمینه افزایش وفاق در جامعه را فراهم سازند.
برای بررسی ابعاد گوناگون این راهبرد سراغ احمد فاطمی (اصلاح‌طلب - نماینده بابل) و علی بابایی کارنامه (اصولگرا-نماینده ساری) 2 نماینده از طیف‌های مختلف سیاسی در مجلس رفته ایم تا درباره راه‌های افزایش وفاق و هماهنگی برای حل مشکلات با آنها گفت‌وگو کنیم.
جریان اقلیتی در مجلس تقسیم کار کرده و به بهانه‌های مختلف به دولت پزشکیان حمله می‌کنند
احمد فاطمی، نماینده مردم بابل و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس درباره اهمیت وفاق و هماهنگی درون سیستمی برای رفع مشکلات بنیادین کشور می‌گوید: « دولت چهاردهم یک دولت استثنایی در طول همه دولت‌های پس از انقلاب است، چون دولتی است که به معنای واقعی کلمه به دنبال وفاق است و این موضوع را در عمل نشان داده است.حدود 70درصد مدیران کشور در استان‌های مختلف، مدیرانی هستند که از زمان دولت آقای رییسی روی کار آمده‌اند و همچنان نیز حضور دارند. بسیاری از مدیران کل، مدیران استانی و میانی کشور از دولت قبل سر کار هستند. بنابراین، این یک فرصت است برای اینکه در عمل وفاق و همراهی و یکی شدن رقم بخورد.»
فاطمی در تشریح موانعی که امر وفاق را با مشکل مواجه می‌سازد، می‌گوید: «تندروها نمی‌خواهند به این مساله به عنوان یک فرصت و امتیاز نگاه کنند و بی‌اعتنا از کنار ایده وفاق آقای پزشکیان عبور می‌کنند. آنها نمی‌خواهند بپذیرند که رییس‌جمهور پزشکیان یک فرصت در اختیار طیف‌های سیاسی قرار داده که در پروسه رشد پایدار و همه‌جانبه کشور مشارکت کنند. حتی جنگ 12روزه اخیر هم فرصتی را ایجاد کرد تا انسجام و اتحاد ملی تثبیت شده و خودش را پیدا کند. اما برخی تندروها در داخل مجلس و خارج از مجلس روی مسائل و حاشیه‌هایی زوم می‌کنند که برخلاف منافع ملی و بر طبل تشتت و تفرق کوبیدن است. این دسته از سیاسیون در زمین دشمن بازی می‌کنند. به نظرم بحث انسجام، وفاق و اتحاد یک درک متقابلی نیاز دارد، به عقلانیتی نیاز دارد تا تمام جریانات سیاسی با هر گرایش و سلیقه‌ای مانند مردم که پای ایران و انقلاب و شهدا ایستادند همین محورها را داشته باشند. عده‌ای اما نمی‌خواهند بپذیرند و عناد می‌ورزند و کینه‌ورزی می‌کنند.»
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در بیان مصداقی راه‌های افزایش وفاق و همراهی فعالان سیاسی، حزبی می‌گوید: «تنها مسیر حفظ انسجام ملی، گفت‌وگوست. صدا و سیما و هم اصحاب رسانه می‌توانند نقش موثری در این زمینه داشته باشند، اما متاسفانه صدا و سیما آن‌گونه که باید و شاید این نقش را ایفا نمی‌کند. البته این به معنای بی‌اثر شدن امر سیاسی نیست، داوری نهایی درباره گفتمان‌ها باید به مردم سپرده شود. همه طیف‌های سیاسی، مدیران و... گفت‌وگو می‌کنند تا رویکرد مد‌نظر آنها مورد توجه قرار گیرد. این مردم هستند که نهایتا بین این گفتمان‌ها، رویکردی که به مطالباتشان نزدیک‌تر است را انتخاب می‌کنند.»
فاطمی در پایان یادآور می‌شود: «کنشگران سیاسی و حزبی نباید برخی حرف‌ها که باعث تفرق و شکست انسجام می‌شود را بزنند، نمایندگان برخی نطق‌ها را انجام ندهند، تذکرات هدفمند و مدیریت شده را بیان نکنند. متاسفانه جریان اقلیتی در مجلس تقسیم کار کرده و به بهانه‌های مختلف به دولت پزشکیان حمله می‌کنند تا دولت چهاردهم را به دروغ ناکارآمد جلوه دهند! در حالی که تندروها باید بدانند، مردم هر ناکارآمدی یا تصویر ناکارآمدی را به حساب کلیت نظام و طیف‌های سیاسی می‌گذارند. برای مردم اصولگرا و اصلاح‌طلب؛ راست و چپ تفاوتی ندارد. ناکارآمدی دولت از نظر مردم ناکارآمدی کل سیستم است و توفیق دولت، موفقیت کل ساختار حکمرانی کشور محسوب می‌شود، بنابراین همه باید در راستای وفاق و انسجام حرکت کنیم.»
برخی افراد و گروه‌ها، منافع حزبی و جناحی را بر منافع ملی ارجح می‌دانند
علی بابایی، نماینده ساری و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس ضمن ورود به این بحث در پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان با عبور از حاشیه‌سازی‌های تندروها، زمینه افزایش وفاق در کشور را ایجاد کرد؟ می‌گوید: « بحث وفاق ملی یا همبستگی ملی برای پیشبرد کارهای مردم بین همه موثرین در حکمرانی چه در مجلس و چه در دولت و چه در سایر قوا و ارکان قدرت از ضرورت‌های کلیدی امروز ایران است. در طول تاریخ به خصوص دهه‌های اخیر در سیستم‌های اجرایی تمام خسارت‌هایی که متوجه کشور شده، ناشی از اختلافات بین مسوولان تراز اول کشور به عنوان نماد و الگوی رفتار درست حکمرانی بوده است.»
بابایی ادامه می‌دهد: «ما به عنوان نماینده مردم وقتی میان مردم و آحاد جامعه می‌رویم مردم از ما و همه مسوولان و فعالان سیاسی همین توقع وفاق را دارند. یعنی سیاست‌گذاران، سیاستمداران و مسوولان در عین اینکه گرایش‌های سیاسی مختلفی دارند (که منافاتی با بحث رشد و پیشرفت کشور ندارد) اما در جامعه نباید مخرب باشند و علیه هم مواضع خصمانه و غیرمنطقی و غیراصولی اتخاذ کنند. سیاست‌هایی که کنشگران سیاسی اتخاذ می‌کنند باید در راستای منافع ملی کشور باشد، به خصوص این نوع رفتارها ازسوی کسانی که تجربه بیشتری نسبت به جوانان دارند، قابل قبول نیست.»
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با دسته‌بندی کنشگران سیاسی یادآور می‌شود: «در فضای حکمرانی کشور به‌طور کلی دو دسته حضور دارند؛ طیف‌هایی که دارای تجربه بیشتری هستند و در فضای سیاسی به قول معروف استخوان خرد کرده محسوب می‌شوند. طیف‌های دیگری از سیاستمداران هم جوانانی هستند که از نسل‌های جدید و طیف‌های جوان به جرگه حکمرانی تراز اول کشور وارد می‌شوند. این جوانان انقلابی چه چپ باشند و چه راست و چه اصلاح‌طلب باشند یا اصولگرا و میانه‌رو، باید ابتدا منافع ملی را شناخته و پس از آن در راستای تحقق آن تلاش و فعالیت کنند. وظیفه افراد باتجربه‌تر انتقال این تجربیات به جوانان انقلابی و پرشور است.»
او یادآور می‌شود: «در کنار این افراد برخی افراد و جریانات هم حضور دارند که همواره منافع جناحی و سیاسی و گروهی را بر منافع ملی ارجح می‌دانند. اینها در طول تاریخ همواره به دنبال تنش‌آفرینی و ایجاد معرکه‌های حاشیه‌ای بوده‌اند. معتقدم این افراد و گروه‌ها هم باید شرایط حساس امروز ایران را درک کرده و در راستای تحقق وفاق تلاش کنند.»
بابایی با تاکید بر اینکه اولویت اصلی امروز کشور رشد اقتصاد و بهبود شاخص‌های معیشتی است، می‌گوید: «مدل زندگی مردم و توجه به سبک زندگی آنها هم ازجمله اولویت‌هایی است که همه باید روی آن توافق کنند، ضمن اینکه ایران می‌تواند مناسبات ارتباطی خود در سطح جهان را بهبود داده و تحریم‌ها را از پیش پای اقتصاد و تجارت کشور بردارد. برای این هدف، باید از درون کشور صدای واحدی به گوش برسد و انسجام و مشارکت عمومی در بالاترین سطح وجود داشته باشد.»
او ادامه می‌دهد: «یکی از برکات جنگ 12روزه هم همین اتحاد و انسجام بود؛ مردم با انسجام عمومی و مسوولان با اتحاد ملی توانستند یک پیوند نزدیک و هماهنگ ایجاد کنند و به عنوان نمادی برای حل مشکلات از آن استفاده شود. امروز باید از شخص محترم رییس‌جمهور پزشکیان و جناب آقای قالیباف تشکر و قدردانی کنیم؛ دیگران هم مانند این عزیزان باید کمک کنند تا کشور در مسیر رشد قرار گیرد. اکثریت نمایندگان مجلس هم تلاش می‌کنند به دولت برای تحقق این روند مساعدت کنند.»
بابایی در پایان تاکید می‌کند: «امروز مجلس تلاش می‌کند ایرادات برنامه هفتم را شناسایی کرده و به دولت کمک کند تا این نارسایی‌ها رفع شود. ازسوی دیگر برنامه هفتم، محاسن و مزایای زیادی هم دارد. نمایندگان باید تک‌‌تک بندهای برنامه هفتم را برای دولت چهاردهم شناسایی کرده و به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که دولت برای اجرای آنها مشکلی نداشته باشد. باید به سمتی حرکت کنیم که سفره مردم رونق پیدا کند و چشم‌انداز روشنی برای آینده پیش روی این مردم فداکار و همراه گشوده شود. این چشم‌انداز با وفاق و هماهنگی و همراهی همه ارکان کشور اعم از دولتمردان، نمایندگان، مسوولان قضایی و نظارتی، فعالان سیاسی و حزبی و عموم مردم ایجاد می‌شود.»
آخرین اخبار سیاست را از طریق این لینک پیگیری کنید.
