درمان دیسک کمر ( بدون جراحی‌ )

درمان دیسک کمر  بدون جراحی‌ 

قبل از اینکه به مطلب درمان غیر جراحی دیسک کمر بپردازیم ابتدا بیماری دیسک کمر ، علت ، علایم آن را بررسی میکنیم.

شما عزیزان میتوانید به صورت کاملا رایگان تصاویر MRI و علائم دیسک کمر و گردن خود را برای دکتر سید علی شمسا ، جراح مغز و اعصاب دیسک و ستون فقرات ارسال کنید تا راهنمایی های دکتر سید علی شمسا برای شما ارسال شود با امید به اینکه تمام مردم ایران عزیز از دسترسی به پزشک متخصص محروم نباشند.

برای ارسال تصاویر MRI خود کافیست به سایت ( https://dralishamsa.com/ ) و یا صفحه اینستاگرام دکتر سید علی شمسا مراجعه کنید و همچنین می توانید نظرات بیماران دیگر در این باره را بخوانید.

دکتر سید علی شمسا با بیش از ۵۰۰۰ عمل جراحی موفق ، یکی از با تجربه ترین جراحان مغزواعصاب هستند ،شما میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دیسک و ستون فقرات با مراجعه به سایت ایشان به فیلم های حضور دکتر علی شمسا در برنامه طبیب شبکه ۳ دسترسی داشته باشید.

دیسک کمر چیست؟

بیماری دیسک کمر ، که به عنوان بیماری دیسک بین مهره‌ای یا herniated disc شناخته می‌شود، شرایطی است که در آن دیسک‌های بین مهره‌ای که به طور طبیعی برای جذب ضربات و ایجاد انعطاف‌پذیری در ستون فقرات عمل می‌کنند، دچار آسیب یا فتق می‌شوند. دیسک‌ها از دو بخش تشکیل شده‌اند: درون ژل‌مانند و پوسته بیرونی سفت. فشار ناشی از ضعف، استهلاک یا آسیب می‌تواند باعث شود که ماده ژل‌مانند (نوکلئوس) از پوسته بیرون ریزد یا فشار به نخاع و اعصاب بدهد.

این عارضه می‌تواند در هر قسمتی از ستون فقرات روی دهد اما بیشتر در نواحی پایین کمر یا گردن بروز می‌یابد. دیسک کمر عموماً با درد، بی‌حسی، یا ضعف در دست‌ها یا پاها همراه است. در برخی موارد، آسیب‌های ناشی از این بیماری منجر به دردی مزمن یا مشکلات عصبی می‌شود که ممکن است نیاز به درمان‌های پیچیده‌تری مانند عمل جراحی دیسک کمر داشته باشد.

عوامل خطر ابتلا به بیماری دیسک کمر شامل بالا رفتن سن، بلند کردن نادرست اشیاء، چاقی، نداشتن تحرک کافی، و ورزش‌های سنگین و بدون احمای کافی است. تشخیص این بیماری بیشتر از طریق اسکن MRI و علایم بالینی صورت می‌گیرد. درمان معمولاً شامل استراحت، داروهای ضد التهاب، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر جراحی است. در ادامه این مطلب به روش های درمان دیسک کمر می پردازیم.

علت دیسک کمر

علت‌های متداول بیماری دیسک کمر عبارت‌اند از:

1. **فرسودگی طبیعی**: با بالا رفتن سن، دیسک‌های بین‌مهره‌ای آب خود را از دست می‌دهند و کمتر انعطاف‌پذیر می‌شوند که این امر می‌تواند باعث پارگی یا فتق دیسک شود. 

2. **آسیب و صدمه‌های بدنی**: آسیب‌ها ناشی از حوادث، افتادن یا حرکات ناگهانی و غیرمنتظره می‌توانند فشار آنی به ستون فقرات و دیسک‌ها وارد کرده و منجر به پارگی یا بیرون زدگی دیسک شوند.

3. **بلند کردن نادرست اجسام**: بلند کردن اجسام سنگین به شیوه‌ نادرست، به‌ویژه زمانی که این کار با پیچیدگی کمر همراه باشد، می‌تواند فشار زیادی به دیسک‌ها وارد کرده و باعث آسیب شود.

4. **چاقی و اضافه وزن**: بار اضافی ناشی از چاقی بر ستون فقرات و دیسک‌های بین مهره‌ای فشار وارد کرده و می‌تواند به تدریج باعث تضعیف و فتق دیسک شود.

5. **کم تحرکی و سبک زندگی بدون فعالیت**: عدم فعالیت و تحرک کافی سبب ضعف عضلات پشتی و شکمی می‌شود که در حمایت از ستون فقرات نقش دارند؛ این حالت می‌تواند ریسک فتق دیسک را افزایش دهد.در ادامه این مطلب به روش های درمان دیسک کمر می پردازیم.

------------------

علائم دیسک کمر

1. **درد پشت**: درد معمولاً در ناحیه کمر شروع می‌شود و می‌تواند به دلیل فشرده شدن ریشه اعصاب ناشی از فتق دیسک باشد.

2. **درد رادیکولوپاتی**: درد، بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن که از کمر به اندام‌های تحتانی مثل ران‌ها، پاها، و گاهی تا انگشتان پا پخش می‌شود (عرفاً به این علائم اصطلاحاً 'سیاتیک' گفته می‌شود).

3. **ضعف در اندام‌ها**: بیمار ممکن است توانایی حمل وزن را در یک یا هر دو پای خود احساس نکند، که این اغلب نتیجه فشار دیسک بر روی اعصابی است که اندام‌های مختلف را کنترل می‌کنند.

4. **تغییر در عملکرد مثانه یا روده**: در موارد شدیدتر، بیمار ممکن است دچار مشکلاتی در کنترل مثانه یا روده‌ها شود، که این حالت نیاز به توجه پزشکی فوری دارد.

5. **محدودیت حرکت**: درد و ناراحتی ناشی از فتق دیسک می‌تواند حرکت کردن را دشوار سازد و باعث شود حرکت‌های معمولی مثل خم شدن یا چرخش بدن دردناک شود.

در ادامه این مطلب به روش های درمان دیسک کمر می پردازیم.

درمان غیر جراحی دیسک کمر

درمان‌های غیر جراحی برای دیسک کمر شامل رویکردها و تکنیک‌های گوناگونی است که معمولاً به منظور کاهش درد و ارتقای توانایی فرد برای فعالیت‌های روزمره به کار می‌روند. 

1. **استراحت**: کاهش فعالیت‌هایی که باعث افزایش درد می‌شوند برای مدت زمان کوتاه توصیه می‌شود. با این حال، استراحت طولانی‌مدت توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند به تضعیف عضلات منجر شده و بهبودی را کند کند.

2. **تجویز داروها**: معمولاً داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، شل کننده‌های عضلانی، یا مسکن‌ها تجویز می‌شوند تا به کاهش التهاب و درد کمک کنند.

3. **فیزیوتراپی**: برنامه‌های فیزیوتراپی شامل تمرینات کششی و تقویتی هستند که برای بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات ستون فقرات طراحی شده‌اند. هدف از این تمرین‌ها تسکین درد و استحکام بخشی به ستون فقرات است.

4. **تزریقات کورتیکواستروئید**: تزریق استروئیدها به اطراف ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند. این تزریقات باید تحت نظر پزشک انجام شوند.

5. **روش‌های کاهش درد مدولاسیون عصبی**: مثل استفاده از دستگاه TENS که توسط پالس‌های الکتریکی کم شدت باعث تحریک اعصاب و کاهش درد می‌شود.

6. **کشیدگی ستون فقرات**: کشیدگی مکانیکی یا دستی ستون فقرات می‌تواند فشار وارده بر دیسک‌های آسیب‌دیده را کاهش دهد.

7. **اصلاحات رفتاری**: تغییر در رویه‌های روزمره مثل نشستن، ایستادن، و جابجایی به شیوه‌ای که فشار کمتری به کمر وارد شود، می‌تواند مفید باشد.

8. **آموزش اصول بدنی مناسب**: یادگیری و تمرین روش‌های صحیح بلند کردن و حمل بار می‌تواند در کاهش فشار بر ستون فقرات و پیشگیری از آسیب بیشتر کمک‌کننده باشد.

برای ارسال تصاویر MRI خود کافیست به سایت ( https://dralishamsa.com/ ) و یا صفحه اینستاگرام دکتر سید علی شمسا مراجعه کنید و همچنین می توانید نظرات بیماران دیگر در این باره را بخوانید.