و ناگهان میرمصطفی

درست در روزهایی که جامعه ورزش ایران در تدارک میزبانی از اولین کاروان ورزشی عربستان بعد از سال‌ها تنش و اختلاف سیاسی است، یکی از ورزشکاران ایرانی در ریاض، قلب عربستان، دست به کار بزرگی زد و توانست به صدر اخبار ورزشی در ایران و عربستان برسد. ماجرا مربوط به شاهکاری است که میرمصطفی جوادی، وزنه‌بردار دسته 89 کیلوگرم تیم ملی ایران انجام داد. او در حالی‌ که رقبای جدی و مدال‌آوران المپیکی را در این وزن می‌دید، بالاتر از آنها به مدال طلای دو‌ضرب و مجموع رسید تا علاوه بر خودش، بسیاری دیگر از علاقه‌مندان به ورزش را شگفت‌زده کند. جوادی در حالی پا به مسابقات قهرمانی جهان در ریاض گذاشته بود که این رقابت‌ها جنبه انتخابی برای المپیک 2024 پاریس را داشت و خود‌به‌خود فشار روانی را افزایش می‌داد. البته به غیر از این مورد، او دومین تجربه حضورش در مسابقات این دسته را هم از سر می‌گذراند. میرمصطفی پیش ‌از ‌این در دسته 81 کیلوگرم وزنه می‌زد، ولی بعدها به دسته  89 کیلوگرم کوچ کرد. نداشتن تجربه کافی در این دسته و حضور نامداران وزنه‌برداری در این وزن می‌توانست کار را برای این ورزشکار ایرانی دشوارتر از هر زمان دیگری کند. البته شاید همین موارد روی عملکرد جوادی در حرکت یک‌ضرب تأثیر مستقیمی گذاشت و اجازه نداد او تمرکز لازم را داشته باشد. میرمصطفی برای حرکت یک‌ضرب ابتدا وزنه 

161 کیلوگرمی را انتخاب کرد، ولی قبل از بالابردن کامل آن، وزنه را رها کرد تا در اولین گام سه چراغ قرمز دریافت کند. حرکت دوم او یک کیلو بیشتر شد و این بار جوادی این وزنه را مهار کرد. اختلاف زیاد با سایر رقبا در یک‌ضرب، باعث شد تا مربیان برای میرمصطفی در حرکت سوم، درخواست وزنه 169 کیلوگرمی بدهند؛ وزنه‌ای که باید برای اولین بار با آن سروکله می‌زد. جوادی پیش‌‌ از‌ این در همین دسته و در رقابت‌های قهرمانی آسیا توانسته بود در یک‌ضرب 159 کیلو را مهار کند. زمانی هم که در دسته 81 کیلوگرم مسابقه می‌داد، توانسته بود در یک‌ضرب 163 کیلو را بالای سر ببرد. آن اتفاق مربوط به بازی‌های کشورهای اسلامی بود که نهایتا جوادی با ثبت 364 کیلو در مجموع، دستش به مدال قهرمانی رسیده بود. با این پیش‌فرض، احتمال اینکه میرمصطفی می‌توانست وزنه ۱۶۹ کیلوگرمی را در حرکت یک‌ضرب در رقابت‌های جهانی ریاض بالای سر ببرد، ضعیف‌تر می‌شد. میرمصطفی وزنه را به هر شکلی بود، بالای سر برد؛ اما داوران به او دو چراغ سفید و یک چراغ قرمز دادند که نهایتا در بازبینی، حرکت او صحیح اعلام شد و همین رکورد 169 کیلوگرم در یک‌ضرب برایش ثبت شد. با وجود تمام سختی‌هایی که این وزنه‌بردار ایرانی در حرکت یک‌ضرب کشید، او فقط در جایگاه ششم قرار گرفت. مشخص بود که با توجه به این رکورد، شانس زیادی برای رسیدن به مدال نقره هم ندارد، چه برسد به اینکه حتی بخواهد به طلا فکر کند. هرچند با شروع رقابت‌های دو‌ضرب، همه معادلات به هم ریخت و میرمصطفی تبدیل به هیولایی نهفته شد. در این دسته او ابتدا وزنه 207 کیلوگرمی را مهار کرد و بعد سراغ تخصص و رکورد نهایی‌اش یعنی وزنه 212 کیلوگرمی رفته بود. او پیش‌ از ‌این هم چنین وزنه‌ای را در دو‌ضرب بالای سر برده، ولی هرگز یک کیلو بیشتر هم نزده بود. مطابق با انتظار، جوادی این وزنه را هم مهار کرد تا اتفاق اصلی که در پی رسیدن به آن بود، برایش حاصل شود. او با مهار همین وزنه با رکورد مجموع 381 کیلوگرم، یک کیلو بالاتر از کیانوش رستمی در رنکینگ جهانی قرار گرفت و به ‌این‌ ترتیب سهمیه المپیک را به نام خودش کرد. شاید بعد از رهایی از این استرس اولیه بود که او سراغ خلق شگفتی رفت و برای حرکت سوم در دو‌ضرب درخواست وزنه 215 کیلوگرم را داد. با توجه به عملکرد بحث‌برانگیز قدرت‌های چینی در این شب از رقابت‌ها، مشخص بود که اگر میرمصطفی بتواند 215 کیلو را مهار کند، هم به طلای دو‌ضرب می‌رسد و هم مجموع. او اجازه نداد فرصت تاریخی به‌دست‌آمده از دست برود؛ وزنه را مهار کرد تا در مجموع با 384 کیلوگرم به مدال طلای هر دو ماده برسد. 384 کیلو به معنای افزایش 20‌کیلوگرمی رکورد مجموع این وزنه‌بردار است. او در مسابقات آسیایی مجموعا با 364 کیلو به مدال برنز رسیده بود؛ اما این بار در جهشی 20‌کیلویی به مدال طلا رسید. «طلا؟ اصلا. فقط می‌خواستم بهترین تلاشم را کنم تا به مدال برنز برسم، شاید هم نقره، ولی هرگز فکر گرفتن مدال طلا را هم نمی‌کردم؛ اما خب دیدیم که خیلی از وزنه‌ها بالا برده نشد...». اینها بخشی از اولین واکنش‌های میرمصطفی بعد از رسیدن به مدال طلا بود. او در گفت‌وگو با سایت جهانی وزنه‌برداری از بهترین عملکردش هم حرف زد و گفت: «این بهترین وزنه‌ای بود که در مسابقات زده بودم». میرمصطفی که به لطف دیدن سریال و فیلم‌های انگلیسی‌زبان حسابی زبان انگلیسی‌اش را هم خوب کرده، در ادامه گفت: «این مدال طلا، حاصل ماه‌ها تلاش و سختکوشی‌ام است. حاصل کار و تلاش گروهی است. خوشحالم که چنین تلاشی منجر به کسب مدال شد». ارزش کار میرمصطفی وقتی بیشتر به چشم می‌آید که او بالاتر از داین لی چینی، دستش به مدال طلا رسیده است. او در صحبتی که ایسنا آن را بازتاب داده، درباره رقبایش هم می‌گوید: «واقعا رقبای سرسختی داشتم. داین لی، وزنه‌بردار چین، رکورددار یک‌ضرب و مجموع جهان است و سال گذشته در دسته 

۸۱ کیلوگرم قهرمان جهان شد. تیان ‌تائو، دیگر نماینده چین، رکورددار دوضرب جهان است و مدال نقره المپیک را دارد و با آقایان سهراب مرادی و کیانوش رستمی رقابت داشت‌. وزنه‌بردار ونزوئلا نیز نقره المپیک را دارد. وزنه‌بردار ایتالیا هم قبلا رکورددار دوضرب جهان بود. در کل رقابت سنگینی در این وزن در جریان بود». جوادی اکنون باید از همین حالا تمرکزش را روی رقابت‌های المپیک پاریس بگذارد؛ تورنمنت حساسی که می‌گوید وزنه‌های بهتری در مقایسه با ریاض خواهد زد؛ «بقیه مسابقات گزینشی را هم شرکت می‌کنم. ان‌شاءالله برای المپیک پاریس شرایطم بهتر می‌شود؛ چون هنوز به آمادگی کامل نرسیده‌ام و وزنم در دسته ۸۹ کیلوگرم جا نیفتاده است. هنوز خیلی کارها باید تا المپیک انجام دهم. ان‌شاءالله تا المپیک پاریس شرایطم بهتر می‌شود. فعلا با توجه به اینکه فاصله زمانی خیلی کمی بین قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی هانگژو هست، بلافاصله تمرین‌هایم را برای بازی‌ها آغاز می‌کنم. در عربستان و سپس چین تمرین می‌کنم تا نتیجه خیلی خوبی در هانگژو بگیرم».