دور دنيا
خطرناكترین كشور
ایسنا: طبق اعلام سازمان اساواس بینالملل که متخصص امور درمان و امنیت در جهان است، لیبی، سوریه و افغانستان ازجمله پرخطرترین کشورها هستند. این سازمان بر اساس تهدید ناشی از خشونت سیاسی (شامل تروریسم، شورش، ناآرامیهای سیاسی و جنگ)، ناآرامی اجتماعی (شامل خشونتهای جداییطلبانه، قومیتی و اجتماعی) و خشونت و خردهجرائم، کشورها را بر اساس میزان خطرناکی، در پنج رده قرار داده است.
به نوشته ایندیپندنت، نیرومندی زیرساخت حملونقل، وضعیت روابط صنعتی، اثربخشی خدمات امنیتی و اضطراری و آسیبپذیری کشورها در برابر بلایای طبیعی، ازجمله معیارهای رتبهبندی بوده است.
کمترین میزان خطرناکبودن، تحت عنوان «ناچیز»، فقط به هفت کشور تعلق گرفت که همگی در اروپا قرار دارند. اخیرا کشورهای دیگر هم در رده «کمخطر» قرار گرفتند.
کشورهای قرارگرفته در رده هشدار که بالاترین خطر را دارند و موسوم به «بسیار» خطرناک هستند نیز عمدتا در آفریقا یا خاورمیانه قرار دارند.
در کل ۱۴ کشور در رده «بسیار» خطرناک قرار دارند که عبارتاند از: افغانستان، یمن، سوریه، لیبی، مالی، سومالی، سودان جنوبی و جمهوری آفریقای مرکزی، بههمراه بخشهایی از نیجریه، جمهوری دمکراتیک کنگو، اوکراین، پاکستان، عراق و مصر. طبق اعلام سازمان اساواس بینالملل، مناطقی از یک کشور که در ردهای متفاوت با بقیه مناطق آن کشور قرار گرفتهاند و میزان خطر در آنها با میزان «خطر کلی» در آن کشور فرق دارد، معمولا به سطح متفاوتی از تمهیدات نیاز دارند. تعریف کشور «بسیار» خطرناک از لحاظ امنیتی: مناطق زیادی از کشور در اختیار دولت نیست و نظم و قانون در این مناطق وجود ندارد یا حداقل است و خطراتی جدی وجود دارد. به همین دلیل مسافران و مأموران بینالمللی، مورد حملات خشونتبار گروهای مسلح قرار میگیرند. خدمات دولتی و حملونقل خیلی کم است و بخشهای بزرگی از این کشورها از دسترس خارجیها خارج هستند.
پس از افزایش شورشها یا ستیزهجوییها، هماکنون سطح امنیت بخشی یا کل بیش از ۵۵ درصد کشورهای آفریقا، در وضعیت «پرخطر» یا «بسیار» خطرناک قرار دارد. کشورها را در این نقشه بر اساس مخاطرات درمانی پیشاهمهگیری هم ارزیابی کردهاند. بریتانیا، اروپای غربی، ایالات متحده، کانادا و آفریقای جنوبی از کشورهایی هستند که کمترین خطر را دارند. ونزوئلا، نیجر، لیبی، سومالی، سودان جنوبی، اریتره، یمن، بورکینافاسو، گینه، سوریه، افغانستان و عراق، از این نظر از کشورهای دارای خطر بسیار بالا هستند. مجموعهای از مخاطرات بهداشتی و عاملهای مقابله شامل بیماریهای واگیر، عاملهای فشارآور به محیط زیست، دادههای انتقال به مراکز درمانی، دادههای آسیبهای جادهای، استاندارد خدمات پزشکی فوریتی، مراقبتهای درمانی سرپایی و بستری، دسترسی به منابع دارویی دارای کیفیت و موانع فرهنگی، زبانی یا اداری مبنای رتبهبندی مخاطرات درمانی پیشاهمهگیری بوده است. بر اساس سنجش وضعیت پساهمهگیری و ارزیابی میزان اثرگذاری منفی کووید۱۹ بر کسبوکار نیز فقط انگشتشماری از کشورها در رده «خیلیکم» خطر قرار گرفتند. آن کشورها عبارتاند از تانزانیا، زلاندنو، نیکاراگوئه
و سوالبار.
در ضمن از این نظر، فقط یک کشور یعنی گرجستان، در رده بالاترین خطر قرار گرفت.
خطرناكترین كشور
ایسنا: طبق اعلام سازمان اساواس بینالملل که متخصص امور درمان و امنیت در جهان است، لیبی، سوریه و افغانستان ازجمله پرخطرترین کشورها هستند. این سازمان بر اساس تهدید ناشی از خشونت سیاسی (شامل تروریسم، شورش، ناآرامیهای سیاسی و جنگ)، ناآرامی اجتماعی (شامل خشونتهای جداییطلبانه، قومیتی و اجتماعی) و خشونت و خردهجرائم، کشورها را بر اساس میزان خطرناکی، در پنج رده قرار داده است.
به نوشته ایندیپندنت، نیرومندی زیرساخت حملونقل، وضعیت روابط صنعتی، اثربخشی خدمات امنیتی و اضطراری و آسیبپذیری کشورها در برابر بلایای طبیعی، ازجمله معیارهای رتبهبندی بوده است.
کمترین میزان خطرناکبودن، تحت عنوان «ناچیز»، فقط به هفت کشور تعلق گرفت که همگی در اروپا قرار دارند. اخیرا کشورهای دیگر هم در رده «کمخطر» قرار گرفتند.
کشورهای قرارگرفته در رده هشدار که بالاترین خطر را دارند و موسوم به «بسیار» خطرناک هستند نیز عمدتا در آفریقا یا خاورمیانه قرار دارند.
در کل ۱۴ کشور در رده «بسیار» خطرناک قرار دارند که عبارتاند از: افغانستان، یمن، سوریه، لیبی، مالی، سومالی، سودان جنوبی و جمهوری آفریقای مرکزی، بههمراه بخشهایی از نیجریه، جمهوری دمکراتیک کنگو، اوکراین، پاکستان، عراق و مصر. طبق اعلام سازمان اساواس بینالملل، مناطقی از یک کشور که در ردهای متفاوت با بقیه مناطق آن کشور قرار گرفتهاند و میزان خطر در آنها با میزان «خطر کلی» در آن کشور فرق دارد، معمولا به سطح متفاوتی از تمهیدات نیاز دارند. تعریف کشور «بسیار» خطرناک از لحاظ امنیتی: مناطق زیادی از کشور در اختیار دولت نیست و نظم و قانون در این مناطق وجود ندارد یا حداقل است و خطراتی جدی وجود دارد. به همین دلیل مسافران و مأموران بینالمللی، مورد حملات خشونتبار گروهای مسلح قرار میگیرند. خدمات دولتی و حملونقل خیلی کم است و بخشهای بزرگی از این کشورها از دسترس خارجیها خارج هستند.
پس از افزایش شورشها یا ستیزهجوییها، هماکنون سطح امنیت بخشی یا کل بیش از ۵۵ درصد کشورهای آفریقا، در وضعیت «پرخطر» یا «بسیار» خطرناک قرار دارد. کشورها را در این نقشه بر اساس مخاطرات درمانی پیشاهمهگیری هم ارزیابی کردهاند. بریتانیا، اروپای غربی، ایالات متحده، کانادا و آفریقای جنوبی از کشورهایی هستند که کمترین خطر را دارند. ونزوئلا، نیجر، لیبی، سومالی، سودان جنوبی، اریتره، یمن، بورکینافاسو، گینه، سوریه، افغانستان و عراق، از این نظر از کشورهای دارای خطر بسیار بالا هستند. مجموعهای از مخاطرات بهداشتی و عاملهای مقابله شامل بیماریهای واگیر، عاملهای فشارآور به محیط زیست، دادههای انتقال به مراکز درمانی، دادههای آسیبهای جادهای، استاندارد خدمات پزشکی فوریتی، مراقبتهای درمانی سرپایی و بستری، دسترسی به منابع دارویی دارای کیفیت و موانع فرهنگی، زبانی یا اداری مبنای رتبهبندی مخاطرات درمانی پیشاهمهگیری بوده است. بر اساس سنجش وضعیت پساهمهگیری و ارزیابی میزان اثرگذاری منفی کووید۱۹ بر کسبوکار نیز فقط انگشتشماری از کشورها در رده «خیلیکم» خطر قرار گرفتند. آن کشورها عبارتاند از تانزانیا، زلاندنو، نیکاراگوئه
و سوالبار.
در ضمن از این نظر، فقط یک کشور یعنی گرجستان، در رده بالاترین خطر قرار گرفت.