طراح تحریمهای ایران در دولت اوباما: انسجام نظامي ايران ترامپ را مأيوس كرد
«طراح تحریمهای ایران» سیاستهای فعلی آمریکا علیه ایران را مؤثر نمیداند. در آخرین اقدام، تیم ضدایرانی ترامپ اعلام کرد دیگر معافیت از تحریمهای نفتی ایران، تمدید نخواهد شد. حالا ریچارد نفیو، معمار تحریمهای دولت اوباما علیه ایران، در گزارشی تأثیرات و پیامدهای این تصمیم را بررسی کرد. او عمیقا به محققشدن اهداف دولت ترامپ مشکوک است؛ «نظام ایران از ثبات نسبی برخوردار است». مقام پیشین وزارت امور خارجه آمریکا در «مرکز خطمشی انرژی جهان» نوشت: «تصمیم دولت ترامپ برای بهصفررساندن خرید نفت از ایران بسیاری را متعجب کرد. نباید اینطور تعبیر شود که این تصمیم بر اساس بررسیهای جدی اتخاذ شده است. دولت ترامپ از زمان خروج واشنگتن از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در می ۲۰۱۸ و بازگرداندن تحریمها علیه ایران از خود بیصبری و اشتیاق به این را نشان داده که میخواهد در کوتاهترین زمان ممکن همهچیز را با ایران به بدترین شکل خود درآورد». نفیو ادامه داد: «در اولین ماههای ابتدایی ۲۰۱۹ واضح بود که دولت ترامپ از ثبات موجود در دولت ایران ناامید شده است. درحالیکه سال ۲۰۱۸، اظهارنظرهای گستردهای از مقامهای ارشد آمریکایی با این مضمون شنیده میشد که ایران تنها چند ماه و چند ضربت شدید برای فروپاشی فاصله دارد. اعتراضات و آشفتگیهای سیاسی در این کشور ادامه دارند، اما هیچ نشانه معقولی از وجود ناآرامیهای استثنائی در آن دیده نمیشود». او در ادامه با کنایه مسئله را نه اعمال تحریم، بلکه دستیابی به اهداف تحریمها عنوان کرد. نفیو در کتاب «هنر تحریم» بر این نکته تأکید داشت که تحریمها باید بتوانند در زمان مشخصی به هدف خود برسند وگرنه کشورهایی که از تحریم ایران آسیب دیدهاند، تحمل خود را از دست میدهند و راههایی برای استفاده از مزایای تجارت و معامله با ایران پیدا میکنند. با همین منطق است که او تمدیدنشدن معافیتهای برخی از کشورها برای خرید نفت ایران را اینگونه تحلیل کرد: «مشتریان ایران همچنین ممکن است به این خرید خود ادامه دهند و برای این کار از شرکتها و مؤسسات مالی کوچکتر که هیچ تعاملی با نظام مالی آمریکا ندارند، استفاده کنند. در این صورت، آمریکا میتواند آنها را تحریم کند، اما این کار احتمالا تأثیری بر ادامه تعاملات نفتیشان با ایران ندارد. بنابراین، ایران میتواند به فروش نفت خود به این مشتریانش ادامه دهد و آمریکا برای مقابله با آن باید چارچوبهای تحریمی جدید تعیین کند».
«طراح تحریمهای ایران» سیاستهای فعلی آمریکا علیه ایران را مؤثر نمیداند. در آخرین اقدام، تیم ضدایرانی ترامپ اعلام کرد دیگر معافیت از تحریمهای نفتی ایران، تمدید نخواهد شد. حالا ریچارد نفیو، معمار تحریمهای دولت اوباما علیه ایران، در گزارشی تأثیرات و پیامدهای این تصمیم را بررسی کرد. او عمیقا به محققشدن اهداف دولت ترامپ مشکوک است؛ «نظام ایران از ثبات نسبی برخوردار است». مقام پیشین وزارت امور خارجه آمریکا در «مرکز خطمشی انرژی جهان» نوشت: «تصمیم دولت ترامپ برای بهصفررساندن خرید نفت از ایران بسیاری را متعجب کرد. نباید اینطور تعبیر شود که این تصمیم بر اساس بررسیهای جدی اتخاذ شده است. دولت ترامپ از زمان خروج واشنگتن از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در می ۲۰۱۸ و بازگرداندن تحریمها علیه ایران از خود بیصبری و اشتیاق به این را نشان داده که میخواهد در کوتاهترین زمان ممکن همهچیز را با ایران به بدترین شکل خود درآورد». نفیو ادامه داد: «در اولین ماههای ابتدایی ۲۰۱۹ واضح بود که دولت ترامپ از ثبات موجود در دولت ایران ناامید شده است. درحالیکه سال ۲۰۱۸، اظهارنظرهای گستردهای از مقامهای ارشد آمریکایی با این مضمون شنیده میشد که ایران تنها چند ماه و چند ضربت شدید برای فروپاشی فاصله دارد. اعتراضات و آشفتگیهای سیاسی در این کشور ادامه دارند، اما هیچ نشانه معقولی از وجود ناآرامیهای استثنائی در آن دیده نمیشود». او در ادامه با کنایه مسئله را نه اعمال تحریم، بلکه دستیابی به اهداف تحریمها عنوان کرد. نفیو در کتاب «هنر تحریم» بر این نکته تأکید داشت که تحریمها باید بتوانند در زمان مشخصی به هدف خود برسند وگرنه کشورهایی که از تحریم ایران آسیب دیدهاند، تحمل خود را از دست میدهند و راههایی برای استفاده از مزایای تجارت و معامله با ایران پیدا میکنند. با همین منطق است که او تمدیدنشدن معافیتهای برخی از کشورها برای خرید نفت ایران را اینگونه تحلیل کرد: «مشتریان ایران همچنین ممکن است به این خرید خود ادامه دهند و برای این کار از شرکتها و مؤسسات مالی کوچکتر که هیچ تعاملی با نظام مالی آمریکا ندارند، استفاده کنند. در این صورت، آمریکا میتواند آنها را تحریم کند، اما این کار احتمالا تأثیری بر ادامه تعاملات نفتیشان با ایران ندارد. بنابراین، ایران میتواند به فروش نفت خود به این مشتریانش ادامه دهد و آمریکا برای مقابله با آن باید چارچوبهای تحریمی جدید تعیین کند».