رومن گافمن رئیس آینده موساد کیست؟
ژنرال در خانه جاسوسان
نتانیاهو کلید امنیتیترین اتاق اسرائیل را از دست «جاسوسان» گرفت و به یک «ژنرال» داد. رومن گافمن نه یک دیپلمات پشتپرده با کتوشلوار اتوکشیده، بلکه ژنرالی است که در هفت اکتبر خونش روی آسفالت چهارراه سدروت ریخت و حالا با پروندهای شامل ایده اشغال دائمی غزه و نبردهای زرهی، قرار است معماری اطلاعاتی تلآویو را دگرگون کند.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
بنیامین نتانیاهو قواعد بازی در جامعه اطلاعاتی اسرائیل تغییر داد. او سرلشکر رومن گافمن را به عنوان جانشین دیوید بارنیا رئیس فعلی موساد برگزید؛ تصمیمی که اگر چه تا ژوئن ۲۰۲۶ اجرایی نمیشود، اما از همین حالا زلزلهای خاموش در راهروهای موساد به راه انداخته است. طبق گزارش کانال ۱۲ تلویزیون اسرائیل، بارنیا پیش از این دو نامزد از بدنه داخلی سازمان را برای جانشینی خود پیشنهاد داده بود، اما نخستوزیر اسرائیل با خط کشیدن روی نام کهنهکاران اطلاعاتی، ترجیح داد فردی را از دایره نظامیان ارشد خود و خارج از ساختار موساد به کار بگمارد.
انتصاب گافمن اکنون برای تایید نهایی به کمیته مشورتی انتصابات ارشد ارسال شده است. بر خلاف ماجرای جنجالی انتصاب دیوید زینی به ریاست شینبت (سازمان امنیت داخلی) که با هفتهها اعتراض حقوقی و طومارهای قضایی روبهرو شد، ناظران پیشبینی میکنند مسیر گافمن برای رسیدن به صندلی ریاست موساد هموارتر باشد و با مخالفت چندانی روبهرو نشود. زینی در نهایت در ماه اکتبر سوگند یاد کرد، اما گافمن احتمالا بدون چنین دردسرهایی وارد مقر موساد خواهد شد. دفتر نخستوزیر در بیانیهای رسمی، او را «افسری بسیار برجسته» توصیف کرد که تواناییهایش در طول جنگ اخیر اثبات شده است.
از بلاروس تا فرماندهی نظامی
رومن گافمن نماد نسل جدیدی از فرماندهان اسرائیلی است که هویتشان با میدان نبرد گره خورده است. او متولد بلاروس است و در سال ۱۹۹۰، زمانی که تنها ۱۴ سال داشت به همراه خانوادهاش به اسرائیل مهاجرت کرد. مسیر حرفهای او کاملا نظامی و عملیاتی بوده است. او خدمت خود را در سال ۱۹۹۵ در سپاه زرهی آغاز کرد و به عنوان فرمانده تانک در تیپ ۱۸۸ زرهی خدمت نمود. پلههای ترقی او در ساختار ارتش به سرعت طی شد؛ در سال ۲۰۱۱ فرماندهی گردان ۷۵ از تیپ ۷ زرهی را بر عهده گرفت و در سال ۲۰۱۳ به عنوان افسر عملیات لشکر ۳۶ منصوب شد.
تجربیات میدانی او تنها به نبردهای کلاسیک محدود نمیشود. در سال ۲۰۱۵ و در اوج موجی از حملات خشونتبار، گافمن فرماندهی تیپ منطقهای «عتصیون» در کرانه باختری را بر عهده داشت. او سپس در سال ۲۰۱۷ دوباره به خانه اصلی خود بازگشت تا فرماندهی تیپ ۷ زرهی را به دست بگیرد. این سوابق نشان میدهد که رئیس آینده موساد، بیش از آنکه با پیچیدگیهای عملیات جاسوسی در پایتختهای خارجی آشنا باشد، با بوی باروت و صدای تانک خو گرفته است.
دکترین تهاجمی و نقد صریح ارتش
آنچه گافمن را به گزینه مطلوب نتانیاهو تبدیل کرده، احتمالا جسارت و روحیه تهاجمی اوست. او در سال ۲۰۱۸ در یک سخنرانی معروف در برابر فرماندهان ارشد ارتش، با لحنی انتقادی گفت: «یک مشکل وجود دارد، شما ما را مستقر نمیکنید. با گذشت زمان، یک الگوی بسیار نگرانکننده در حال شکلگیری است که هسته آن پرهیز از استفاده از نیروی زمینی است». این دیدگاه که خواهان درگیری مستقیم و زمینی است، دقیقا همان چیزی است که نتانیاهو پس از هفت اکتبر به دنبال آن میگردد.
وفاداری گافمن به این دکترین در صبح روز هفت اکتبر ۲۰۲۳ به اثبات رسید. در حالی که بسیاری در شوک حمله حماس بودند، او بلافاصله به سمت مرز غزه شتافت و در نزدیکی سدروت، شخصا با نظامیان مهاجم درگیر شد. در جریان این تبادل آتش سنگین، گافمن بهشدت مجروح شد. پس از بهبودی، او مدت کوتاهی ریاست پایگاه آموزشی «تزلیم» را رها کرد و به عنوان رئیس ستاد در اداره هماهنگی امور اراضی (کوگات)- بازوی وزارت دفاع در مدیریت مناطق فلسطینی- مشغول شد تا اینکه در سال ۲۰۲۴ به سمت حساس دبیر نظامی نخستوزیر منصوب گردید.
با این حال، کارنامه گافمن خالی از نقاط ابهام و جنجال نیست. در سال ۲۰۲۰، زمانی که او فرماندهی لشکر ۲۱۰ «باشان» در مرز سوریه را بر عهده داشت، ناظر بر یک عملیات نفوذ سایبری بحثبرانگیز بود. در این ماجرا، افسران اطلاعاتی ارتش با تایید گافمن، اطلاعاتی را در اختیار یک نوجوان اسرائیلی به نام «اوری المکایس» قرار دادند تا او آنها را به عنوان بخشی از یک کمپین نفوذ غیرمجاز در شبکههای اجتماعی منتشر کند. این نوجوان ۱۸ ماه در بازداشت بود تا اینکه اتهاماتش لغو شد. گافمن بعدا مدعی شد که از سن پایین این نوجوان خبر نداشته و دستور داده بود تنها اطلاعات غیرمحرمانه منتشر شود، اما این لکه در کارنامه مدیریتی او باقی ماند.
علاوه بر این، دیدگاههای سیاسی- امنیتی او نیز کاملا با جناح راست و شخص نتانیاهو همسوست. پیش از تصدی پست دبیری نظامی، گافمن سندی نوشت و در آن توصیه کرد که اسرائیل پس از شکست حماس باید کنترل نظامی نوار غزه را حفظ کند. ارتش در آن زمان سعی کرد از این سند فاصله بگیرد و اعلام کرد که این «سند داخلی و طبقهبندیشده تنها نشاندهنده موضع شخصی افسر است و موضع رسمی ارتش نیست». اما همین سند احتمالا بلیط برنده او برای جلب اعتماد کامل نتانیاهو بود.
آخرین اخبار جهان را از طریق این لینک پیگیری کنید.
