«شرق» گزارش می‌دهد:
پیروزی ناوروتسکی در انتخابات ریاست جمهوری؛ شوک جدید به سیاست لهستان
انتخابات ریاست‌جمهوری لهستان در رقابتی نفس‌گیر و تاریخی، به پیروزی میلیمتری کارول ناوروتسکی، نامزد ملی‌گرا و حامی سیاست‌های محافظه‌کارانه منجر شد؛ انتخاباتی که نه‌تنها سرنوشت داخلی لهستان، بلکه آینده مناسبات این کشور با اتحادیه اروپا، آمریکا و حتی جنگ اوکراین را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق، کارول ناوروتسکی، ملی‌گرای راست‌گرا، در انتخاباتی سرنوشت‌ساز و پرحاشیه، توانست پیروز رقابت تنگاتنگ ریاست‌جمهوری لهستان شود. این انتخابات از همان ابتدا، میدان جدال دو رویکرد متفاوت برای آینده لهستان بود: نزدیکی به اتحادیه اروپا یا حرکت به سوی سیاست‌های ملی‌گرایانه و الهام‌گرفته از رویکرد ترامپ.
بر اساس داده‌های کمیسیون ملی انتخابات لهستان، ناوروتسکی با کسب ۵۰.۸۹ درصد آرا، رقیب خود رافائو تشاسکوفسکی را که ۴۹.۱۱ درصد آرا را به دست آورد، شکست داد. این پیروزی در حالی رقم خورد که تا ساعاتی از شب، آمار اولیه از پیشتازی شهردار لیبرال ورشو خبر می‌داد و فضای انتخاباتی را مبهم و نفس‌گیر کرده بود.
در طول شب، انتخابات آن‌چنان نزدیک دنبال شد که بسیاری از رسانه‌ها و ناظران، آن را «رقابتی‌ترین» انتخابات تاریخ معاصر لهستان دانستند. تشاسکوفسکی، نامزد ائتلاف مدنی حاکم و چهره‌ای میانه‌رو، و ناوروتسکی، مورخ ملی‌گرا و بوکسور آماتور که از حمایت حزب راست‌گرای «قانون و عدالت» برخوردار بود، دو قطب اصلی این میدان بودند.
اگرچه نظرسنجی‌های اولیه هیچ برنده قطعی را نشان نمی‌داد، اما هر دو نامزد در ساعات اولیه بامداد مدعی پیروزی شدند. تشاسکوفسکی خطاب به هوادارانش گفت: «با اختلافی بسیار کم پیروز شدیم.» و همزمان، ناوروتسکی در شبکه اجتماعی X نوشت: «از همه متشکرم! پیروز خواهیم شد.»
بازگشت ناگهانی
پیش‌بینی‌ها تا پیش از اعلام نتایج نهایی، حاکی از پیشتازی اندک تشاسکوفسکی بود. اما دومین نظرسنجی ناگهان ورق را به سود ناوروتسکی برگرداند. طبق آخرین نظرسنجی خروجی که ساعت ۱ بامداد به وقت محلی منتشر شد و با حاشیه خطای ۰.۵ درصد همراه بود، ناوروتسکی همچنان در صدر قرار داشت.
تا بامداد، اخبار و نتایج لحظه‌به‌لحظه اعلام می‌شد و فضای کشور را هیجان و اضطراب فرا گرفته بود. سرانجام، این انتخابات قرار بود مسیر دولت ائتلافی به رهبری نخست‌وزیر دونالد تاسک و برنامه‌هایش را تعیین کند.
پیروزی ناوروتسکی، روحی تازه به حزب «قانون و عدالت» (PiS) بخشید؛ حزبی که پس از هشت سال حاکمیت در سال ۲۰۲۳، قدرت را از دست داده بود. رئیس‌جمهور فعلی لهستان، آندژی دودا، که متحد PiS محسوب می‌شود، طی سال‌های اخیر بارها در مسیر اجرای سیاست‌های دولت تاسک سنگ‌اندازی کرده بود.
تشاسکوفسکی، ۵۳ ساله، وعده داده بود در صورت پیروزی، به دولت تاسک برای اجرای اصلاحات دموکراتیک کمک کند؛ اصلاحاتی که هدف آن‌ها، بازگرداندن نظام کنترل و توازن و ترمیم آسیب‌های وارده از سوی دولت قبلی عنوان می‌شد.
گرچه بیشتر قدرت اجرایی در لهستان در اختیار پارلمان است، اما رئیس‌جمهور نیز از حق وتو برخوردار است؛ موضوعی که انتخابات را به رویدادی فراتر از مرزهای لهستان تبدیل کرده و نگاه‌هایی را از اوکراین، روسیه، آمریکا و اتحادیه اروپا به خود جلب کرده است.
امنیت و جنگ اوکراین؛ اختلاف در نگاه
هر دو نامزد بر لزوم سرمایه‌گذاری سنگین روی ارتش و دفاع ملی تاکید داشتند؛ سیاستی که با خواست دولت ترامپ از اروپا برای تقویت توان دفاعی همسوست. همچنین، هر دو بر ادامه حمایت از اوکراین در جنگ سه‌ساله با روسیه تاکید کردند.
اما تفاوت مهم در دیدگاه دو نامزد درباره آینده اوکراین بود. تشاسکوفسکی، عضویت اوکراین در ناتو را کلید امنیت لهستان می‌دانست، اما ناوروتسکی اعلام کرده بود در صورت ریاست‌جمهوری، عضویت اوکراین در ناتو را به دلیل احتمال کشیده شدن ائتلاف به جنگ با روسیه، تأیید نخواهد کرد.
این رقابت توجه جامعه لهستانی خارج از کشور را هم جلب کرد. شهروندان لهستانی خارج‌نشین، حق رأی در انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی دارند و بیشتر آن‌ها به تشاسکوفسکی رای دادند. البته، لهستانی‌های مقیم آمریکا و کانادا برخلاف سایر کشورها، از ناوروتسکی حمایت کردند.
آخرین اخبار جهان را از طریق این لینک پیگیری کنید.
