از برگزاری دادگاه خبر نداشتیم

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

چند روز پیش احکام مقصران و متهمان پرونده معدن «معدنجوی طبس» هم اعلام شد که با شوک خانواده‌ها همراه بود. طبق گفته‌های سخنگوی قوه قضائیه در این پرونده، پنج متهم در دادگاه بدوی محکوم شدند که بر اساس رای صادره، یکی از متهمان به پرداخت معادل ۲۰ درصد دیه کامل در حق اولیای دم محکوم و هر پنج متهم نیز از جنبه عمومی جرم به تحمل سه سال حبس تعزیری محکوم شدند که دادگاه فقدان سابقه کیفری آنان را مورد توجه قرار داده است.

بسیاری از خانواده‌ کارگران، این حکم را در برابر حادثه‌ رخ داده ناچیز می‌دانند. با این حال در بین خانواده کشته شده‌ها و مجروحانی که همچنان درگیر روند درمان هستند بسیاری اصلا در جریان تشکیل جلسه دادگاه و نتیجه آن نبودند و تنها تعداد انگشت‌شماری برای پیگیری حقوق خود وکیل گرفتند.

تجدید نظر برای حکم کمتر؟

بسیاری از خانواده‌ها در چند ماه گذشته دیه‌های خود را دریافت کرده‌اند و سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده که متهمان اقداماتی از جمله ارتقای ایمنی معدن، رسیدگی به وضعیت خانواده متوفیان، پیگیری شرایط کارگران معدن و همچنین پرداخت کامل دیه از محل پوشش بیمه به خانواده‌ها را انجام داده‌اند. علاوه بر این، مبلغ ۳۵۰ میلیون تومان نیز مازاد بر دیه به هر یک از خانواده‌های متوفیان پرداخت شد.

اصغر جهانگیر این را هم به صحبت‌هایش اضافه کرد که دادگاه اقدامات اصلاحی در ارتباط با این پرونده داشته که بر اساس آن برای چهار نفر از متهمان قرار تعلیق مراقبتی اجرای حکم به مدت دو سال در نظر گرفته و حبس متهم پنجم نیز به مدت پنج سال به‌طور کامل معلق شد. به گفته او، این دادنامه با اعتراض مواجه شده و هم‌اکنون در مرحله تجدیدنظر قرار دارد و رای نهایی آن به‌زودی صادر می‌شود.

دیگر کسی با ما کاری ندارد

دیگر قرار نیست «مهدی علیزاده» بعد از کار با تنی خسته به خانه بازگردد و فرزندانش را در آغوش بگیرد. از ۳۱ شهریور سال قبل، نزدیک یک سال است که با زندگی نباتی دست‌وپنچه نرم می‌کند: «به ما گفته بودند برای دادگاه حاضر شویم، اما ماجرای جنگ پیش آمد و گفتند لازم نیست بیایید، چون آنلاین برگزار می‌شود و بعد از آن هم هیچ‌کس برای ارتباط آنلاین با ما تماس نگرفت. اصلا کسی دیگر با ما کاری ندارد. از طرف معدن هم فقط همان روزهای اول سراغ‌مان می‌آمدند، بعد دیگر خبری نشد. گاهی وقت‌ها، مسئولان معدن تلفنی احوال همسرم را می‌پرسند، اما هیچ‌گونه حمایت یا خدماتی نمی‌دهند. الان فقط ماهی ۱۵ میلیون تومان برای ما واریز می‌کنند و دیگر هیچ».

از برگزاری جلسه دادگاه خبر نداشتیم

سخنگوی قوه قضائیه در حالی رای‌های صادرشده را از پشت تریبون اعلام کرد که خانواده قربانیان حتی نمی‌دانند جلسه دادگاه کی برگزار شد و کی حکم صادر شد. «برای حضور در دادگاه به ما خبر ندادند و کسی اطلاع نداد جلسه تشکیل شده است». همسر ناصر آخوندی هم مانند بسیاری دیگر از خانواده‌ها اطلاعی از برگزاری و نتیجه دادگاه پرونده معدن زغال سنگ طبس ندارد؛ زنی که شهریور سال قبل همسرش را زیر آوار معدن از دست داد. «دختر بزرگم ازدواج کرده و الان دو فرزند ۱۱ و ۱۵ ساله دارم که هنوز هم بی‌تاب پدرشان هستند. هر حمایت مالی از ما شود، باز جای خالی همسرم را پر نخواهد کرد. الان نمی‌دانم دقیقا نتیجه دادگاه به کجا رسیده و پس از آن چه خواهد شد ولی فکر نمی‌کنم به حال خانواده‌های شبیه به ما فرقی کند. مسئولان معدن گاهی به دیدن ما می‌آیند و می‌روند ولی پدر بچه‌ها رفت و تمام شد».

مجازات برای چنین حادثه‌ای کافی نیست

داغ بی‌پدری هنوز برای خانواده «بهشتی‌زاده» تازه است. محمدجواد بهشتی‌زاده، پدر دو فرزند یک و هشت ساله بر اثر انفجار گاز متان در معدنجوی طبس، جان باخت و یک خانواده سیاهپوش شدند. آنها بر خلاف سایر خانواده‌ها در دادگاه شرکت کرده و نتیجه حکم را می‌دانند. همسر محمدجواد می‌گوید که نتیجه دادگاه، جوابگوی رنج خانواده‌ قربانیان معدن نیست: «برای دادگاهی که یک ماه و نیم قبل در طبس برگزار شد، ما را دعوت کردند و من هم حضور داشتم. در نهایت، متهمان به سه سال زندان محکوم شدند، اما این حکم به نظر من اصلا کافی نیست، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. نباید برایشان حکم تعلیقی در نظر بگیرند؛ حداقل باید مدتی وارد زندان می‌شدند تا بفهمند بی‌احتیاطی چه پیامدی دارد. جان آدم‌ها را گرفتند و این همه خانواده را عزادار کردند، این مجازات برای چنین حادثه‌ای کافی نیست».

همسرم را از من گرفتند

برای همسر علیرضا کده‌ای اما نتیجه دادگاه مهم نیست. او می‌گوید که نتیجه هر چه شده باشد دیگر مهم نیست چون دیگر همسرش را ندارد. علیرضا کده‌ای هوشیاری‌اش را از دست داده و همین عامل بر هم خوردن زندگی او و همسرش شده است: «همسرم حافظه‌اش را از دست داده ولی مشکل اصلی ما چیز دیگری است. الان حدود پنچ ماه است که خانواده همسرم ما را از هم جدا کرده‌اند. طلاق نگرفتیم ولی اجازه نمی‌دهند با هم زندگی کنیم. می‌گویند تو باعث شدی این اتفاق برای پسر ما بیفتد؛ چون تو گفتی برود معدن کار کند. حتی در روستا شایعه کرده‌اند که من مقصرم. باورتان می‌شود که چهار، پنج ماه است اصلا همدیگر را ندیده‌ایم؟ حتی نمی‌گذارند تلفنی با هم صحبت کنیم».

درمان پسرم ادامه دارد

از شهریور سال قبل، مادر «امید سلطانی» در هر مکالمه‌ای که با «شرق» داشته از وضعیت رو به بهبود فرزندش گفته است. با این حال هنوز بهبودی کامل برای امید حاصل نشده و هوشیاری‌اش دچار مشکل است. طبق گفته پزشکان، پس از یک سال به مرور حافظه به حالت قبل باز می‌گردد ولی این مادر از افسردگی امید بعد از حادثه معدن می‌گوید که شرایط را برایش سخت کرده است: «فقط می‌خواهم سلامت پسرم زودتر بازگردد، در این مدت با ما برای شرکت در هیچ دادگاهی تماس نگرفتند و حتی حمایت خاصی هم از او نشده است. با این حال هنوز تحت نظر پزشک است ولی هر مدرکی برای بیمه ارسال کردیم پذیرفته نشد. درمان پسرم کامل نشده، تازه ۳۴ ساله شده و در این سن حافظه‌اش درست کار نمی‌کند و می‌دانم تمام آینده‌اش به درمان این مدتش بستگی دارد. ماجرای به این مهمی برای هیچکدام از مسئولان اهمیت نداشت تا حداقل از ما پیگیر حالش شوند. در حالی که اگر به خواست پسرم باشد پیگیر دادگاه نمی‌شود و از حقش می‌گذرد».

آخرین اخبار جامعه را از طریق این لینک پیگیری کنید.