حقیقت زلزله های ثبت نشده چیست؟

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

​زلزله‌ای که ۱۶ مرداد ۱۴۰۴ در شهریار رخ داد، به دلیل بزرگای کمتر از ۲.۵ از سوی مرکز لرزه‌نگاری کشوری ایران اعلام نشد. این اتفاق بار دیگر بحث درباره چرایی عدم انتشار عمومی برخی زمین‌لرزه‌ها را زنده کرده است.

مهدی زارع، استاد پژوهشگاه زلزله‌شناسی، می‌گوید گزارش زلزله‌های کوچک می‌تواند انفجارهایی مانند آزمایش‌های زیرزمینی یا انفجار مهمات را آشکار کند، اما چنین رویدادهایی تنها با داده‌های لرزه‌نگاری شناسایی نمی‌شوند. او با اشاره به اینکه امواج لرزه‌ای انفجارها ویژگی‌های خاصی دارند، افزود: زلزله‌های بزرگ‌تر از ۴ در ایران و کشورهای همسایه به‌طور خودکار و فوری گزارش می‌شوند، اما برای زمین‌لرزه‌های کوچک‌تر، محدودیت‌های فنی، اجتماعی و حتی نظامی اعمال می‌شود.

به گفته زارع، هدف از این محدودیت‌ها جلوگیری از ایجاد اضطراب عمومی و خستگی از هشدارهای مکرر است، زیرا روزانه صدها زمین‌لرزه کوچک در ایران رخ می‌دهد که بخشی از آن‌ها ممکن است منشأ مصنوعی داشته باشند. او تأکید کرد که این رویه نه‌تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورها، از جمله چین و ترکیه، رایج است و در مناطق حساس، حتی زلزله‌های کوچک‌تر هم به دقت رصد می‌شوند.

با این حال، عدم دسترسی عمومی به داده‌های خام و تأخیر در انتشار اطلاعات، همچنان یکی از چالش‌های اصلی شفافیت و پژوهش‌های علمی در حوزه لرزه‌نگاری محسوب می‌شود.