۴۲ خودرو آفرود در جنگل هیرکانی توقیف شد

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

خروج گردشگری از حالت سنتی و در پیش گرفتن حالت مدرن آن در مازندران نظیر آفرودسواری در فضا‌های بکر این استان، به نوعی نواخته شدن زنگ آسیب زیست محیطی در منابع ملی به ویژه جنگل‌های هیرکانی به شمار می‌رود.

سال‌های نه چندان دور نشستن زیر سایه درختان در جنگل و روشن کردن آتشی با چوب خشکیده درختان لذتی را برای مسافران و گردشگران به ارمغان می‌آورد که تکرار این حس برایشان لذتبخش‌تر از دیگر تفریحات در آن محیط بود، اما این روز‌ها تفریحات در مازندران دیگر جای خود را به تفریحات مدرن و به قولی ماجراجویانه همچون 'آفرود' داده است که بدون تعیین خط مشی و چهارچوبی در محیط‌های بکر جنگلی استان اجرا می‌شود.

با باز شدن پای ماشین و موتور با لاستیک‌های سنگین و بزرگ به مناطق جنگلی مازندران برای تجربه لحظاتی لذتبخش برای گردشگران و مسافران بدون اینکه چهارچوب مشخصی داشته باشد به قیمت اثرات نامطلوب فرسایش و کوبیدگی شدید خاک و افزایش ریسک سیل‌خیزی، رشد نیافتن گیاه به‌دلیل کوبیدگی خاک، ایجاد آلودگی هوا و آلودگی شدید صوتی و به‌دنبال آن مزاحمت و کاهش امنیت منطقه برای حیات وحش، از بین رفتن برخی از حیوانات و مهاجرت اجباری برخی گونه‌ها تبدیل شده است.

آفرود به سبکی از تفریح گفته می‌شود که ورزشکاران با ماشین‌های ۲ دیفرانسیلی در مسیر‌های سخت و پستی و بلندی‌های شدید اقدام به رانندگی می‌کنند. از جمله خودرو‌هایی که در این ورزش استفاده می‌شود خودرو‌های شاسی بلند است و این خودرو‌ها معمولا قابلیت عبور از مسیر‌های دشوار و مناطق صعب العبور را دارا هستند.

آفرود در مکان‌های مختلف برگزار می‌شود، از زمین‌های برفی، صخره‌ای و باتلاقی گرفته تا زمین‌های کوهستانی، کویر و… که برای رانندگی در هر کدام باید تجربه و قوانین مخصوص خود را رعایت کرد.

در ایران با توجه به تنوع طبیعت و وجود مکان‌های ویژه این ورزش، زمینه برای گذراندن اوقاتی خوش برای علاقه‌مندان این ورزش فراهم است. اگرچه خیلی از افراد آفرود سواری را برای هیجان و تفریحش انتخاب می‌کنند ولی می‌توان این تفریح را یک ورزش هم نامید، به دلیل آن که آفرود قوانین و شرایط مخصوص به خود را دارد و باید آن‌ها را رعایت کرد.

با وجود اینکه مازندران به دلیل شرایط جغرافیایی یکی از استان‌های مساعد و به قول علاقه‌مندان به این ورزش بهشت آفرود سواری است، اما حساسیت‌های زیست محیطی و نزدیکی منابع طبیعی استان به خطوط بحرانی و آسیب پذیری، همواره آفرود سواری به عنوان یکی از تهدید‌های محیط زیست و منابع طبیعی شمرده می‌شود.

توقیف خودرو‌های آفرودی متخلف در سوادکوه

در این ارتباط فرمانده انتظامی سوادکوه از توقیف ۴۲ خودروی تغییر وضعیتی در اجرای طرح برخورد با خودرو‌های آفرودی در آن شهرستان خبر داد.

سرهنگ سعید مهدوی گفت: با توجه انجام تغییرات غیر قانونی در ظاهر خودرو‌ها و ایجاد آلودگی صوتی و همچنین مزاحمت برای بومیان در مناطق کوهستانی و مراتع دامی و پیشگیری از تخریب محیط زیست توسط تعدادی از جوانان آفرود سوار، اجرای طرح جمع آوری خودرو‌های تغییر وضعیت داده شده، در دستورکار ماموران انتظامی قرار گرفت.

او افزود: در اجرای این طرح، ماموران انتظامی پاسگاه ورسک و پلیس امنیت عمومی این شهرستان در اقدامی عملیاتی ۴۲ خودرو که در آن تغییرات وضعیتی ایجاد شده بود را در مناطق بالادستی شناسایی و توقیف کردند.

فرمانده انتظامی شهرستان سوادکوه با اشاره به معرفی رانندگان خودرو‌های توقیفی به مرجع قضایی، گفت: هرگونه تغییر در وضعیت ظاهری خودرو طبق قانون نقص فنی محسوب شده و در صورت مشاهده خودروی مورد نظر متوقف خواهد شد.

استان مازندران حدود ۲ میلیون و چهار هزار هکتار مساحت دارد که از این مقدار حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار آن عرصه‌های طبیعی شامل جنگل و مرتع است.

برای حفاظت و مدیریت عرصه‌های طبیعی مازندران ۲ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری در ساری و نوشهر فعالیت دارند که منطقه ساری حدود ۷۱ درصد و نوشهر حدود ۲۹ درصد این عرصه‌ها را مدیریت می‌کند. در مجموع حدود ۵۴ درصد از عرصه‌های جنگلی شمال کشور را در اختیار دارد و همچنین نیمی از جنگل‌های هیرکانی ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو در جغرافیای مازندران واقع است.

تیرخلاص آفرودسواران بر قلب هیرکانی

مازندران حدود ۴۶۰ هزار هکتار اراضی کشاورزی و باغی دارد که در آنها سالانه بیش از هفت میلیون تن محصول تولید می‌شود. این استان در تولید ۱۵ نوع از محصولات کشاورزی و باغی هم رتبه اول تا سوم کشور را دارد، ظرفیت این شرایط در حالی است که تغییر غیرمجاز کاربری اراضی کشاورزی و باغی در مازندران همچنان از چالش‌های مهم این استان محسوب می‌شود.

جنگل‌های هیرکانی که در جنوب دریای خزر قرار گرفته‌اند بین کشور‌های ایران و آذربایجان مشترک هستند. جنگل‌های هیرکانی از سال‌های بسیار دور به جا مانده‌اند و حتی برخی عمر آنها را با دایناسور‌ها (دوره سوم زمین شناسی) برابر می‌دانند.

البته این جنگل‌ها را به دلیل قرار گیری در مجاورت دریای خزر، به نام کاسپینی – هیرکانی (Caspian Hyrcanian mixed forests) نیز می‌شناسند.

ارتفاع رویش درختان هیرکانی از سطح دریا آغاز می‌شود و تا ۲ هزار و ۸۰۰ متری ادامه می‌یابد. این پوشش گیاهی زمانی ۵۵ هزار کیلومتر مربع مساحت داشت که تاکنون ۵۱ درصد آن منقرض شده و تنها از ۱۰ درصد آن حفاظت صورت می‌گیرد.

همچنین در حال حاضر جنگل‌های هیرکانی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های جهان محسوب می‌شوند به طوری که بیش از ۲۹۶ گونه پرنده و در حدود ۶۰۰ گونه پستاندار، ۶۷ گونه ماهی، ۲۹ گونه خزنده و ۱۵۰ گونه درختی و بوته‌ای بومی (اندمیک) مانند درختان انجیلی و شمشاد در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند.

از گونه‌های پرندگان ساکن در اکوسیستم جنگل‌های هیرکانی می‌توان به گنجشک سانان، سار، دارکوب، اردک نوک پهن، قرقاول خزری، کبک، بلدرچین، کبوتر جنگلی، شاهین، قوش، دال، قرقی، اردک خاکستری، عقاب و جغد اشاره کرد و از گونه‌های پستانداران ساکن در این زیست بوم می‌توان مرال، شوکا، گرگ، گراز، خرس قهوه‌ای، روباه سر دو سیاه، شغال، سمور، تشی، خارپشت، موش جنگلی، خرگوش، گربه وحشی، گورکن و اسبچه خزر را نام برد.

درختان این جنگل‌ها از نوع مختلط پهن برگ حاشیه جنوب دریای خزر است که با آب و هوای نیمه مدیترانه‌ای و مرطوب سازگارند. جنگل‌های هیرکانی بر اساس ارتفاعی که در آن هستند (سطح دریا، کوهپایه‌های کم ارتفاع، کوهپایه‌های بلند، نقاط خیلی مرتفع) غالباً پوشش گیاهی متفاوتی دارند. از معروف‌ترین درختان این جنگل‌ها می‌توان راش، بلوط، توسکا، نارون، زبان گنجشک و شمشاد را نام برد.

به طور کلی از نظر علمی در عرض‌های جغرافیایی بیش از ۴۰ درجه جنگل، شرایط برای رشد درختان راش وجود ندارد، اما در جنگل‌های هیرکانی ایران که به طور متوسط در عرض ۳۸ درجه قرار گرفته‌اند، توده‌های فشرده درخت راش به صورت انبوه رشد کرده‌اند که از این نظر منحصر بفرد هستند.