شب زنده‌داران بیشتر در معرض مشکل هستند

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

دانشمندان دانشکده پزشکی استنفورد باور رایج درباره فواید زندگی براساس ریتم شبانه‌روزی طبیعی بدن (circadian rhythm) را به چالش کشیدند. آن‌ها دریافتند که بیدار ماندن تا دیروقت شب، حتی برای افرادی که کرونوتایپ شبانه دارند (یعنی به‌طور طبیعی تمایل به شب‌بیداری دارند)، می‌تواند تأثیرات منفی جدی بر سلامت روان داشته باشد.

در این مطالعه که روی داده‌های بیش از ۷۴ هزار فرد میانسال و سالمند بریتانیایی انجام شد، پژوهشگران ابتدا با استفاده از پرسشنامه، کرونوتایپ افراد را تعیین کردند (سحرخیز یا شب‌زنده‌دار بودن) و سپس با ابزارهای پوشیدنی شتاب‌سنج، الگوی خواب واقعی آن‌ها را به‌مدت یک هفته ردیابی کردند. همچنین سلامت روانی این افراد بر اساس سوابق پزشکی رسمی بررسی شد.

نتایج نشان داد افرادی که تمایل به شب‌بیداری داشتند و طبق این تمایل دیر می‌خوابیدند (اغلب پس از ساعت ۱ بامداد)، در بدترین وضعیت روانی قرار داشتند. در این افراد احتمال ابتلا به اختلالات روانی بین ۲۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از کسانی بود که علیرغم داشتن کرونوتایپ شبانه، زودتر به خواب می‌رفتند.

از سوی دیگر، بهترین وضعیت روانی مربوط به افرادی بود که کرونوتایپ صبحگاهی داشتند و طبق آن زندگی می‌کردند؛ یعنی زود به رختخواب می‌رفتند و صبح زود بیدار می‌شدند.

محققان هشدار دادند که فاصله گرفتن از ریتم شبانه‌روزی طبیعی بدن، به‌ویژه با خوابیدن در ساعات بسیار دیر هنگام، می‌تواند به مرور زمان باعث اختلال در عملکرد مغز، افزایش اضطراب، افسردگی و حتی اختلالات شدیدتر روانی شود.

این یافته‌ها، ضمن تأکید دوباره بر اهمیت «زمان خواب» (نه فقط «مدت خواب»)، نشان می‌دهد که برای حفظ سلامت روان، هماهنگی با چرخه طبیعی شب و روز اهمیت بالایی دارد — حتی برای کسانی که خود را شب‌زنده‌دار می‌دانند.